De glaciale walvis of ook wel bekend als de Baskische walvis, is een enorm zeezoogdier dat leeft in de Noord-Atlantische Oceaan. Het wordt gekenmerkt door langzaam door zijn verspreidingsgebieden te bewegen. Hoewel dit hun voeding of voortplanting niet beperkt, maakt het ze kwetsbaar en is het een van de oorzaken van de afname en verdwijning van populaties van walvissen in de ijstijd.
De wetenschappelijke naam van deze soort is Eubalaena glacialis. Het behoort tot de groep van de balaenidae (Balaenidae), waar alle bekende soorten walvissen en de Groenlandse walvis voorkomen. Ondanks dat het ongelooflijke exemplaren zijn, zijn de meeste van hen in gevaar vanwege de vermindering van hun populaties.Ontdek enkele van de redenen voor hun situatie in de volgende ruimte.
Waarom is de walvis zo kwetsbaar?
Een van de grootste kwetsbaarheden van de walvis is zijn vreedzame en kalme manier van doen. In tegenstelling tot andere mariene soorten vallen deze exemplaren hun agressors meestal niet opzettelijk aan, maar vluchten ze liever om ver genoeg weg te komen en ze kwijt te raken.
In het water schrikt zijn grootte (tussen 14 en 18 meter lang) roofdieren af, dus hij heeft geen vijanden die hem kwaad durven doen. Daarom hoeven ze niet te leren vechten of zichzelf te verdedigen in hun omgeving en is hun gedrag vreedzaam.
Het enige probleem is dat deze strategie nutteloos is tegen mensen, die hem ondanks het verschil in grootte aanvallen vanwege zijn vet en vlees. Alsof dat nog niet genoeg is, zwemt de gletsjerwalvis met een gemiddelde snelheid van 1.3 kilometer per uur, waardoor het een gemakkelijk doelwit is om te bereiken en te vangen.
Op een andere manier bekeken, is de mens het belangrijkste roofdier van de walvis en een van de redenen waarom de populatie gevaar loopt. Dit is natuurlijk geen actueel probleem, maar dateert uit de 11e eeuw, toen de walvisindustrie ontstond en de intensieve jacht op deze dieren werd aangemoedigd.
Waarom wordt er op walvissen gejaagd?
De walvisvangst was een belangrijke activiteit die populair werd na de 19e eeuw, met de komst van stoomboten. Dit veroorzaakte de expansie van de industrie en de vraag naar de exemplaren, waardoor de populatie tot op de dag van vandaag gestaag afnam.
Er werd om twee redenen op walvissen gejaagd: hun vlees en hun olie (vet). Vanwege zijn grootte leverde een enkel organisme enorme hoeveelheden voedsel dat gemakkelijk verkocht en gekoeld kon worden.Terwijl het vet daarentegen bruikbaar was als brandstof in lampen, om zeep te maken en om glycerine te winnen. Dat laatste was essentieel bij de fabricage van explosieven tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Heeft de jacht de verdwijning van de ijswalvis veroorzaakt?
Helaas heeft de uitbuiting van de walvis uit de ijstijd sinds de geboorte van de walvisindustrie geleid tot een onvoorstelbare vermindering van de bevolking. Hoewel het waar is dat er geen verslag is van hoeveel het is afgenomen, geloven veel specialisten dat overmatige jacht op deze en andere soorten verantwoordelijk is voor de huidige toestand.
In feite waren verschillende landen en verenigingen in 1925 van mening dat de exploitatie van walvissen gereguleerd moest worden om te voorkomen dat de hulpbronnen volledig verloren zouden gaan. Zo werd in 1931 voor het eerst het Verdrag tot regulering van de walvisvangst ondertekend. Dit was echter niet genoeg en in de daaropvolgende jaren zouden de lidstaten verschillende keren bijeenkomen om de regelgeving aan te passen.
Na opeenvolgende conflicten met andere organisaties zou de Internationale Walvisvaartcommissie in 1986 de commerciële vangst van walvissen verbieden. Dit zou eindelijk een einde maken aan de buitensporige jacht, hoewel de schade aan hun bevolking was aangericht. Natuurlijk, ondanks het feit dat de jacht de oorzaak was van de vermindering van de walvispopulatie, is het niet de huidige oorzaak van hun verdwijning.
Wat veroorzaakt de verdwijning van walvissen?
Hoewel de walvisvangst sinds 1986 verboden is, zijn de populaties van verschillende soorten in de daaropvolgende jaren voortdurend afgenomen. Dit heeft verschillende oorzaken, maar de belangrijkste zijn de volgende:
- Verontreiniging van de zeeën: de toename van organisch materiaal in de oceaan veroorzaakt de groei van enkele giftige microalgen voor vissen, die ook walvissen kunnen treffen.
- Klimaatverandering: de geleidelijke verandering in omgevings- en watertemperaturen heeft geleid tot een verandering in de verspreiding van walvissen, waardoor ze gebieden kunnen bereiken met meer menselijk contact en zichzelf kunnen blootstellen aan ongelukken.
- Gevolgen voor boten: dit is een van de grootste bedreigingen voor walvisachtigen. Omdat ze zo traag zijn, is het gemakkelijk voor schepen om ze in te halen en ze per ongeluk met grote kracht te raken, wat hen kan verwonden of zelfs kan doden.
- Verloren vislijnen of haken: Verloren vistuig zorgt ervoor dat vissen verstrikt raken, gewond raken en zelfs niet kunnen zwemmen.
- Bijvangst: Sommige visserijen vangen af en toe walvissen met sleepnetten.
Wat is de huidige situatie van walvissen in de ijstijd?
Volgens de Internationale Unie voor het behoud van de natuur wordt de ijswalvis geclassificeerd als een ernstig bedreigde diersoort. Schattingen van de populatie lijken alleen maar af te nemen, met ongeveer 200-250 volwassen individuen over.
Natuurlijk doen landen als de Verenigde Staten en Canada voortdurend inspanningen om hun natuurlijke verspreidingsgebieden te behouden en te beschermen. Het is echter nog niet zeker of de regelgeving voldoende zal zijn om de verdwijning van de glaciale walvis te voorkomen. De taak is niet eenvoudig, maar we proberen al het mogelijke te doen om de soort te behouden.
