Volksgezondheid is momenteel een van de belangrijkste kwesties op de internationale agenda. En het is onmogelijk om overheidsbeleid voor de menselijke gezondheid te bedenken dat niets te maken heeft met de beheersing en effectieve bevordering van de diergezondheid.
Vervolgens zullen we het hebben over de relatie tussen diergezondheid en volksgezondheid, waarbij we het belang zullen benadrukken van het uitroeien van zoönoses.
De delicate relatie tussen diergezondheid en volksgezondheid
De relatie tussen mens en dier is complex en heeft zich in de geschiedenis van de mensheid op verschillende gebieden ontwikkeld.We zouden nauwelijks zo'n geavanceerde staat van technologische, economische en sociale ontwikkeling hebben bereikt als we niet in staat waren om verschillende soorten te temmen of te temmen, zoals honden, paarden, koeien, varkens, konijnen, enz.
Het leven met dieren en het benutten van hun fysieke en cognitieve capaciteiten voor menselijke overleving brengt echter ook aanzienlijke uitdagingen met zich mee voor de volksgezondheid.
In de praktijk is een van de belangrijkste 'uitdagingen' op dit gebied de beheersing van zoönosen die de gezondheid van de mens kunnen aantasten, het voortbestaan van talrijke soorten bedreigen en het milieu vervuilen.
Als we het hebben over diergezondheid, bedoelen we vooral de noodzaak om de integriteit te waarborgen van die dieren die voedsel produceren voor menselijke consumptie. Bijvoorbeeld het in goede gezondheid houden van vee om besmetting van vlees, melk en zijn derivaten die voor menselijke voeding worden gebruikt, te voorkomen.
De uitroeiing van zoönoses is zeer complex, omdat er rekening moet worden gehouden met de risico's van directe en indirecte besmetting met verschillende pathogenen, waarvan sommige mogelijk dodelijk zijn.
Bij deze ziektebestrijdingsacties moet rekening worden gehouden met het feit dat veel producten van dierlijke oorsprong worden geëxporteerd. Besmetting kan daarom de wereldwijde verspreiding van bepaalde pathologieën betekenen.
Wat zijn zoönoses en waarom vormen ze een uitdaging voor de volksgezondheid?
Om het belang van diergezondheid voor de volksgezondheid beter te begrijpen, laten we eens kijken wat zoönosen zijn. Zoönotische ziekten worden beschouwd als pathologieën en infecties die gewervelde dieren op mensen kunnen overbrengen.
De besmetting van deze zoönosen kan direct of indirect plaatsvinden. Wanneer een persoon direct contact heeft, of door inademing, met het bloed of de vloeistoffen van een besmet dier, wordt dit beschouwd als een directe besmetting.
In het geval van vee kunnen mensen bijvoorbeeld besmet raken door de consumptie van besmet vlees, vooral als het rauw of onvoldoende verhit wordt gegeten.
De uitwerpselen, secreties en vloeistoffen van een besmet dier kunnen echter ook bodem, water, gewassen en andere soorten organisch of plantaardig materiaal verontreinigen. Wanneer een persoon direct contact heeft, deze besmette organische stof inslikt of inademt, kan hij via indirecte besmetting een zoönose krijgen.
Bovendien vindt een ander type indirecte overdracht van zoönoses plaats via dierlijke vectoren, voornamelijk insecten, zoals muggen en vliegen, en ectoparasieten, zoals teken, vlooien en mijten.
Als een mug bijvoorbeeld een besmet dier bijt en vervolgens een mens bijt, kan hij ziekteverwekkers overbrengen die in zijn speeksel leven.
Waarom is de bestrijding van zoönoses essentieel voor de volksgezondheid?
Natuurlijk moet de volksgezondheid verder kijken dan de gezondheid van dieren, aangezien veel voorkomende pathologieën bij mensen niet gerelateerd zijn aan andere diersoorten. De OIE (Wereldorganisatie voor diergezondheid) schat echter dat 60% van de ziekteverwekkers die mensen treffen, van dierlijke oorsprong zijn.
Bovendien komen er elk jaar ongeveer vijf opkomende ziekten bij dieren voor, voornamelijk dieren die voor menselijke consumptie worden gehouden. En ongeveer 75% van de opkomende ziekten bij dieren kan worden overgedragen op mensen.
Hoewel de interpretatie van deze cijfers veel complexer is, is het meer dan duidelijk dat diergezondheid essentieel is voor de volksgezondheid. Dit komt tot uiting in de wet van 2003.
Animal He alth werkt ook mee aan het voorkomen van milieuverontreiniging, met name grond voor gewassen en zoetwaterlichamen die worden gebruikt voor plantages en menselijke consumptie.Een ander aspect waarbij het helpt, is het beheersen van de verspreiding van ongedierte en vectoren die de volksgezondheid kunnen bedreigen, zoals ratten, muggen en uitwendige parasieten.
