De Turkse Van is een kat die niet bang is voor water en ook nog eens een uitstekende zwemmer is. Het tweede zou ons niet moeten verbazen, aangezien bijna alle zoogdieren immers uitstekende zwemmers zijn, katten inbegrepen.
Wat wel een buitengewoon feit is, is het vinden van een kitten dat, naast dat hij geen problemen heeft met het water, van duiken houdt. Dat is de Turkse Van.
De ‘ontdekking’ van de Turkse Van als ras is relatief recent. In de jaren vijftig werd de eerste officiële vermelding van zijn bestaan gemaakt. De naam is ontleend aan de regio waarin het werd gevonden: Lake Van, gelegen in het uiterste oosten van Turkije.
Deze soort reisde rond 1955 naar Europa en het zou pas in de late jaren zestig worden voordat hij als ras werd erkend. In de jaren tachtig stak hij de Atlantische Oceaan over naar de Verenigde Staten, die uiteindelijk zijn populariteit toenam.
De kat met de voetafdruk van Allah
De oorsprong van deze eigenaardige kittens zit vol mystiek. Voor de gelovigen van de islam, de Turkse Van draagt op zijn rug de voetafdruk van Allah, vandaar de karakteristieke merken.
Maar er is ook wat fantasie. Er wordt gezegd dat in de diepten van het meer waar ze zich ontwikkelden een angstaanjagend monster woont, zeer Loch Ness-stijl. Anderen beweren dat dit een gebied is dat vaak wordt bezocht door buitenaardse wezens.
Kenmerken
Zoals we kunnen zien, is het grote verschil van dit ras met bijna alle andere zijn voorliefde voor duiken. De eigenaren van deze kittens weten hoe het is om de kat midden in de badkuip of zelfs in het zwembad te zien zwemmen.
Naar alle waarschijnlijkheid heeft de 'zwakte' die deze katten voor water voelen te maken met het feit dat ze erin hebben moeten leren leven. Om aan het nodige voedsel te komen, verloren ze niet alleen hun angst voor water, maar ook ze leerden vissen om zichzelf te voeden.
De Turkse Van: de kat met de ringstaart
Het is een ras waarvan de grootte varieert van middelgroot tot groot. Het gewicht varieert tussen de vijf en zeven kilo, met een hoogte tussen de 22,8 en 28 centimeter.
De Turkse Van heeft amberkleurige of blauwe ogen, hoewel sommige exemplaren beide tonen hebben. Het heeft een driehoekige kop met een lange en rechte neus, zonder pigmentatie aan de punt.. Bovendien heeft het grote oren in verhouding tot het aandeel van zijn gezicht, roze van binnen en vol met veel haar.
Ze zijn katten van dit ras zijn wit. De meeste hebben het 'Van Pattern', de roodachtige tekening van de staart, rug en gezicht; Het is ook mogelijk om exemplaren te vinden met zwarte, bruine, blauwe of crème markeringen. Hun vacht is niet erg lang en ze laten het meestal niet water geven waar ze lopen of waar ze slapen.
Persoonlijkheid en gedrag
Zoals de meeste katten zijn deze van het Turkse Van-ras nieuwsgierig en rusteloos. Ze zijn ook extreem intelligent, speels, aanhankelijk en erg onafhankelijk.; Ze tonen graag genegenheid, terwijl ze er niet zo van houden om constant in de armen van hun baasjes te zijn.
Deze katten zijn meestal niet bang voor vreemden en kunnen goed overweg met kinderen, zolang ze hun onafhankelijkheid respecteren en ze niet te allen tijde aanraken. Ze kunnen zonder veel moeite overweg met andere katten en zelfs honden.
Ze passen zich goed aan elk huis aan, hoewel ze de voorkeur geven aan huizen met grote groene gebieden, waarmee je vrij kunt spelen en rennen. Als je huis een zwembad heeft of in de buurt van een beek of een kleine lagune ligt, zullen het dieren vol geluk zijn.
Gezondheid en zorg
Deze katten zijn klaar met groeien op de leeftijd van vijf en hun gemiddelde levensduur varieert tussen 13 en 17 jaar. In algemene termen, De Turkse Van is een gezond ras, dat geen speciale zorg of een toegewijd dieet vereist. De enige afwijking die ze gewoonlijk ontwikkelen, is een veelvoorkomende aandoening bij witte katten die de derde leeftijd bereiken: doofheid.
Ten opzichte van de Turkse Angora?
Afgezien van het feit dat de oorsprong van beide rassen in Turkije ligt, de een en de ander vertonen meer verschillen dan gemeenschappelijke kenmerken. Fysiek is de Turkse bestelwagen meestal groter en, in tegenstelling tot zijn "landgenoot", verliest hij praktisch zijn haar niet.
Hun verschillen zijn ook duidelijk in termen van persoonlijkheid. De Angora kan worden omschreven als een 'schootkat' en is over het algemeen veel socialer. Hoewel het belangrijkste verschil tussen de twee katten is dat slechts één van hen graag zwemt.
