De gehelmde curassow of gehelmde curassow is een vogelsoort in de orde hoenderachtigen van de familie Cracidae. De wetenschappelijke naam is Pauxi pauxi en leeft uitsluitend in Colombia en Venezuela.
Kenmerken van de gehelmde curassow
De Grote Gehelmde Curassow is een grote vogel die tussen de 85 en 96 centimeter lang is. Het wordt gekenmerkt door een benige helm die op het hoofd is verhoogd, in de vorm van een vijg of cilindrische helm met een grijsblauwe kleur. Deze benige helm is ongeveer tien centimeter lang.
Het hoofd en de nek hebben fluweelachtige zwarte veren, terwijl de rest van de bovendelen en zijkanten variëren van donker tot glanzend zwart met groenachtige of blauwe reflecties.Zijn buik is wit, net als het uiteinde van de staart. Ze hebben bruine irissen, een donkerrode snavel en doffe karmozijnrode poten.
Verspreiding en leefgebied van de gehelmde curassow
Het leefgebied van de kuifcurassow is beperkt tot Colombia en Venezuela. In Colombia leeft het in het zuidwesten van Santander en in het noordelijke deel van Boyacá en een ondersoort in de Sierra de Perijá.
In Venezuela bewoont het de Sierra de Perijá in het zuiden, tot aan de rivier de Tucuco, in de staat Zulia. Het wordt ook gevonden in het zuiden van Táchira noordwaarts door de Andes van Mérida, Lara, Yaracuy en zo ver naar het oosten als Falcón, Cordillera de la Costa in Aragua, Carabobo, Distrito Capital, Vargas en Miranda.
Bewoont dicht nevelwoud en bergachtig terrein, variërend in hoogte van 500 tot 2000 meter boven zeeniveau. Het wordt echter het meest gezien in nevelwouden tussen 1.000 en 1.500 meter.
Gedrag en voortplanting van de gehelmde koekoek
Ze zijn aards, overdag en in bomen. Bovendien vliegen ze weinig en doen dat als ze zich in het nauw gedreven voelen door een roofdier. Ze zijn territoriaal en leven in familiegroepen van mannetjes, vrouwtjes en kuikens. Hun uren van voedingsactiviteit vinden voornamelijk plaats in de vroege ochtend- en late namiddaguren.
Tijdens het broedseizoen maakt het mannetje een buiksprekend geluid zoals het kraken van een oude boom. De alarmoproep is een zachte, herhaalde "tzsuk" . Hij kakelt ook.
Het voortplantingsseizoen omvat de maanden januari tot juli en ze broeden één keer per jaar. De plaats om het nest te bouwen wordt gekozen door het vrouwtje, en ze worden over het algemeen gevonden in vorken en takken van grote bomen met wijnstokken; ze zijn zwaar bedekt. Normaal gesproken worden de nesten gemaakt op een hoogte van vier tot zes meter.Het vrouwtje heeft vier tot zes dagen nodig om een nest te bouwen met takken en droge takken.
De incubatie van de eieren –maximaal twee– wordt uitsluitend door het vrouwtje uitgevoerd, gedurende een periode van 34 tot 36 dagen. De eieren zijn 12 centimeter lang en 6 centimeter breed, met een zeer harde en ruwe schaal. Het mannetje nadert het nest pas als de kuikens zijn geboren. De verzorging van de kuikens wordt uitgevoerd tussen het mannetje en het vrouwtje.
Behoud van de gehelmde curassow
Willekeurige jacht en verlies van leefgebied zijn de belangrijkste bedreigingen voor de gehelmde koekoe. De Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) heeft deze soort in haar Rode Boek van bedreigde soorten geclassificeerd als bedreigd, omdat ze in de nabije toekomst met uitsterven wordt bedreigd.
Het is opgenomen in bijlage III van de Conventie inzake internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten (CITES), maar alleen in Colombia.In zowel Venezuela als Colombia wordt de curassow als bedreigd beschouwd in het Rode Boek van beide landen.
De situatie van de bevolking in het hele verspreidingsgebied -Colombia en Venezuela- is laag, met een bevolkingsdichtheid van minder dan één paar per 20-40 hectare, wat overeenkomt met 5 tot 10 individuen per vierkant kilometer. De wereldbevolking wordt geschat op minder dan 2.500 volwassen individuen.
