Een van de gewoonten die honden hebben die ons het meest irriteren, is blaffen. Wanneer een hond erg blaft, overwegen sommige mensen om een blafband te dragen. We vertellen je wat ze zijn en hoe ze werken.
Wat is een blafband?
Een antiblafhalsband is een soort halsband met een apparaat dat wordt geactiveerd wanneer het activiteit in de keel van de hond detecteert. Dit apparaat stuurt onaangename prikkels naar het dier om te voorkomen dat het blaft: de meest voorkomende zijn elektrische schokken, maar er zijn ook echo's, trillingen of sprayen.
Wat deze halsbanden proberen, is om de hond te straffen wanneer hij blaft, om te proberen hem te stoppen. Het is de bedoeling dat de hond het maken van geluiden met de keel associeert met een onaangename prikkel: om deze prikkel te vermijden zal hij geen geluiden maken.
Dit is de theorie achter deze kettingen. Het ziet echter over het hoofd dat Er zijn veel verschillende oorzaken voor blaffen, en ze zijn niet allemaal vrijwillig. Blaffen is een element in communicatie, maar er zijn veel verschillende soorten blaffen. Blaffen van emotionele oorsprong is bijvoorbeeld niet te vermijden.
Fysieke gevolgen van het dragen van een blafband
Er zijn veel soorten blafbanden, die allemaal gevolgen hebben voor de gezondheid van honden. Dit type apparaat Ze bevinden zich in de keel van het dier, een van de meest delicate delen van zijn lichaam: Hormoonafscheidende klieren, waaronder de schildklier, bevinden zich in de keel. Sommige van de belangrijkste zenuwen in het lichaam zijn niet alleen vertakt, maar ook rechtstreeks verbonden met het ruggenmerg; dus met de rest van het lichaam en met de hersenen.
De meeste van deze kettingen zijn elektrisch. Namelijk, stuur een elektrische stroom door de nek -en dus van de belangrijkste zenuwen van het lichaam- wanneer ze een trilling in de nek detecteren. De fabrikanten verzekeren dat het een zeer lage spanning is: om de straf effectief te laten zijn, moet er schade worden aangericht, hoe gering ook.
Elke spanning of pijn in de nek heeft gevolgen voor de rest van het lichaam, aangezien deze via het ruggenmerg wordt verdeeld: elektrische schokken veroorzaken spiersamentrekkingen, contracturen, neuronale problemen, tachycardieën … Ze veranderen de normale werking van het lymfestelsel, de bloedsomloop en kunnen het metabolisme beïnvloeden, omdat het in direct contact staat met de schildklier.
Kettingen die ultrageluid uitzenden, tasten het oor aan en kunnen tinnitus veroorzaken., wat een zeer moeilijke aandoening is om bij dieren te diagnosticeren. Ze beïnvloeden het evenwicht en de oriëntatie. naast het veroorzaken van fysieke pijn en diep ongemak.
Apparaten die aërosol spuiten, doen dit rechtstreeks in de neusgaten van honden. Geur is het belangrijkste zintuig bij deze dieren, en het aanbrengen van agressieve producten als citronella kan verlies van gevoeligheid veroorzaken of de geurklieren beschadigen. Ze veroorzaken pijn, onvermogen om te communiceren via geur, jeuk en kunnen de slijmvliezen beschadigen (ze drogen uit of veroorzaken overmatig slijm).
De geur van een hond veranderen is het grootste kwaad dat hem kan worden aangedaan: het is hun manier om de wereld te leren kennen en om te gaan met andere honden. Geur is essentieel voor je fysieke en mentale welzijn.
Het is aangetoond dat het gebruik van deze apparaten bij honden aanhoudende stress veroorzaakt: bij stress stijgen de cortisolspiegels in het bloed. Cortisol veroorzaakt een slecht humeur, onvermogen om te rusten, prikkelbaarheid, spijsverteringsproblemen (braken of diarree zonder aanwijsbare oorzaak) en onder andere een hogere emotionele toestand, wat leidt tot slechtere zelfbeheersing en dus slechter gedrag.
Psychologische gevolgen van het dragen van een blafband
Maar deze kettingen hebben niet alleen fysieke gevolgen, maar ook psychologische. Het continu straffen van honden werkt niet alleen niet, maar verergert ook hun problemen origineel gedrag.
De antiblafhalsbanden, elektrisch of van een ander type, geven een onaangename prikkel af wanneer de hond de keel gaat gebruiken. De hond weet niet waar de negatieve stimulus vandaan komt: het zit om je nek en je kunt het niet zien.
Bovendien kan dit om meer redenen dan blaffen worden geactiveerd: blaffen die niet klinken, snuiven of grommen of een fout bij het bedienen van de besturing zorgt er ook voor dat het apparaat wordt geactiveerd. Op deze manier, de hond kan de negatieve stimulus niet voorzien, maar hij weet ook niet waardoor deze wordt veroorzaakt.
Dit alles vertaalt zich in angst, onzekerheid en stress. Gestresste honden gedragen zich slechter dan ontspannen honden, dus de halsband maakt het oorspronkelijke probleem alleen maar erger of creëert nieuwe problemen. Onveiligheid creëert honden met onvoorziene en onbekende reacties.
Angst bij honden is de belangrijkste oorzaak van agressie en dus aanvallen en bijten. Geconfronteerd met een onaangename stimulus die vermeden kan worden, rennen honden het liefst weg. Omdat ze echter niet weten wat hun pijn en ongemak veroorzaakt, kunnen ze alleen confronteren met wat ze vinden om te proberen het te laten verdwijnen.
De psychologische schade veroorzaakt door het gebruik van elektrische halsbanden, zoals onzekerheid, angst, agressiviteit, naast alle slechte relaties die je leert terwijl je training duurt, ze kunnen onomkeerbaar zijn of een zeer dure en moeilijke behandeling ondergaan. U kunt levenslange gevolgen hebben.
Dus wanneer draag je een blafband?
Ondanks alle technologische functies die door fabrikanten worden aangeboden, zoals vermogensverschil, waterdichting, bereik van afstandsbediening … Geen van de antiblafkragen kan onderscheiden wat het blaffen veroorzaakt om ze te vermijden.
Er zijn veel verschillende soorten blaffen. Sommige zijn geleerd; We hebben honden geleerd dat ze door ze te doen een beloning krijgen, maar anderen zijn emotioneel - uit stress, uit pijn, uit vreugde - dat ze niet vrijwillig zijn en daarom maakt de hond ze niet expres.
In het eerste geval zou een anti-blafband niet werken, aangezien Als de oorzaak niet bekend is, kunnen we niet stoppen met het aanbieden van zijn beloning aan de hond; Dit kan eten zijn, de hond boos maken op het balkon aan de overkant van de straat, of gewoon onze aandacht trekken in de vorm van "stil!"
In het tweede geval zou de ketting ook niet werken, omdat de hond kan niet besluiten te stoppen met blaffen: alleen door de emotie te veranderen zou zijn gedrag worden geëlimineerd. Emotioneel gedrag is onvrijwillig, net zoals we niet kunnen stoppen als mensen in tranen uitbarsten, hoeveel ze ons ook straffen. We stoppen alleen met huilen als we verdrietig zijn: je stopt pas met blaffen als je emotionele toestand verandert.
De enige manier om het blaffen van een hond onder controle te krijgen, is door de wortel bloot te leggen en zijn motivatie weg te nemen. Een blafband is hier niet voor ontworpen en is dus nooit een oplossing voor dit probleem. Daarnaast kan het gebruik ervan gevolgen hebben die de hond voor de rest van zijn leven beïnvloeden.