Garnalen staan bekend als een hele diverse groep van tienpotige mariene soorten (tienpotigen) die behoren tot de onderorde Dendrobranchiata. Tot op heden worden ongeveer 540 bestaande soorten, verdeeld over zeven families, erkend. Uit fossielen is ook bekend dat hun voorouders 450 miljoen jaar op de planeet hebben geleefd.
Garnalen lijken qua uiterlijk sterk op hun verwanten in de onderorde Carides, de garnaal. Deze gelijkenis betekent dat in veel contexten, zoals commerciële visserij, beide groepen door elkaar worden aangeduid als garnalen en garnalen. In de volksmond wordt het woord garnaal gebruikt om een grote garnaal een naam te geven.
De anatomie van de garnaal
Net als andere zwemmende tienpotigen vertoont Dendrobranchiata die halfgebogen vorm die typerend is voor garnalen. Het is interessant om op te merken dat garnalen, in tegenstelling tot vissen, geen vinnen hebben waarmee ze kunnen zwemmen. Ze hebben echter enig vermogen om in water te bewegen.
Een garnaal "zwemt" door zijn achterlijf snel in zijn schaal te laten krimpen, deze beweging schiet hem door het water. Door de lichaamsconfiguratie betekent dit echter ook dat de garnalen naar achteren worden verschoven.
Het lichaam van de garnaal is typisch stevig en kan worden verdeeld in een kopborststuk (kop en borststuk versmolten) en achterlijf. De vorm is aan de zijkanten iets afgeplat. Wat betreft de grootte kan de grootste soort, Penaeus monodon, 33 centimeter bereiken en 450 gram wegen.
Welke eigenschappen onderscheiden een garnaal van een garnaal?
Hoewel ze op het eerste gezicht erg op elkaar lijken, zijn er voor een expert aanzienlijke verschillen die de garnaal onderscheiden van de garnaal:
- Hun antennes zijn stijf en lang, omdat ze de grootte van hun lichaam kunnen verdrievoudigen.
- De eerste drie paar poten eindigen in een "dubbele klauw" .
- Het exoskelet is als een delicaat chitinepantser, dat op de rug in drie delen of pleomeren is samengesteld. Bij garnalen overlapt de eerste pleomer de tweede en de laatste overlapt de derde. Er wordt ook opgemerkt dat de scharnieren tussen de pleomeren prominent aanwezig zijn.
Er zijn andere functionele verschillen tussen garnalen en garnalen, die wetenschappers hebben geholpen om de soort te classificeren:
- Ze hebben vertakte kieuwen
- Garnalen brengen, in tegenstelling tot garnalen, hun eieren niet groot. Ze laten ze direct in het water los en worden onderdeel van het plankton.
Garnalen gebruiken hun voelsprieten om naar voedsel te zoeken. Garnalen die over de zachte bodem bewegen op zoek naar voedsel, doen denken aan een helikopter die langzaam over de grond glijdt.
Waar leven garnalen?
Volgens gespecialiseerde rapporten is de wereldwijde geografische verspreiding van de honderden Dendrobranchiata-soorten geconcentreerd in het gebied dat wordt begrensd door de parallellen van 40 graden noorderbreedte en 40 graden zuiderbreedte.
De vondst van garnaalsoorten neemt duidelijk af bij toenemende breedtegraden. Deze beperking lijkt verband te houden met de geringe tolerantie voor lage temperaturen die de larven hebben als ze zich in de waterkolommen bevinden.
Sommige soorten kunnen echter op hogere breedtegraden voorkomen. Bentheogennema borealis is bijvoorbeeld overvloedig aanwezig op 57 graden noorderbreedte in de Stille Oceaan, terwijl collecties van Gennadas kempi zijn verkregen tot 61 graden zuiderbreedte in de Zuidelijke Oceaan.
Dendrobranchiata heeft een diversiteit aan niches veroverd
Het is belangrijk op te merken dat er een grote ecologische variatie bestaat binnen de onderorde Dendrobranchiata. Sommige garnalensoorten in het taxon Sergestidae leven bijvoorbeeld in zoet water, maar de meeste garnalen zijn uitsluitend in zee.
Ook leven sommige soorten Sergestidae en Benthesicymidae voornamelijk in diep water, terwijl de meest commercieel geëxploiteerde Penaeidae-soorten in ondiepe kustwateren leven.
Aan de andere kant zijn Luciferidae-soorten meestal plankton. Sommige soorten graven zich overdag in de modder op de zeebodem en komen alleen 's nachts tevoorschijn om zich te voeden.
Wat is het dieet van deze wezens?
Het dieet van garnalen staat bekend als zeer divers en kan bestaan uit vis, krill, roeipootkreeftjes, radiolariërs, fytoplankton, nematocysten en afval in zee. Het is dus normaal dat ze worden geclassificeerd als "opportunistische omivoren" .
Garnalen staan er ook om bekend dat ze minder eten als ze vervellen, waarschijnlijk door de zachtheid van de monddelen. Later moet je meer eten dan normaal om dit te compenseren.
Met een hogere energie-inhoud dan de meeste andere ongewervelde zeedieren, zijn deze wezens zeer gewaardeerde prooien. Zeer weinig van de vele kreeftenlarven overleven. Op jonge garnalen wordt gejaagd door vissen, koppotigen en vogels. Al in het volwassen stadium zijn ze minder vatbaar voor predatie, hoewel ze door sommige vissen kunnen worden belaagd.
