Tularemie bij konijnen is een ziekte die veel verder gaat dan het veterinaire veld, aangezien het een ernstig probleem kan vormen voor de mens. Het is een zoönose: wanneer een gezond persoon in contact komt met de huid van een aangetast dier, kan deze gemakkelijk besmet raken.
Naast besmetting door contact kunnen verschillende groepen spinachtigen de ziekte overdragen. Teken van onder andere de soorten Dermacentor andersoni en Amblyomma americanum verspreiden de ziekteverwekker met hun beet. De bacterie die de ziekte veroorzaakt, behoort tot de soort Francisella tularensis.
Deze ziekte treft meestal geen tamme konijnen die in appartementen wonen, maar als ze deel uitmaken van een boerderij in de open lucht, veranderen de dingen. Als je alles wilt weten over tularemie bij konijnen en mensen, lees dan verder.
Oorzaken van tularemie
Zoals we al eerder zeiden, is de veroorzaker de bacterie Francisella tularensis, een obligaat intracellulaire parasiet. Opgemerkt moet worden dat ze zeer resistente bacillen zijn, omdat ze niet sterven in klimatologische omgevingsomstandigheden die het vriespunt bereiken en relatief immuun zijn voor bleekmiddel.
De typische gastheren van deze bacterie zijn konijnen en andere haasachtigen, maar naar schatting kan hij per ongeluk meer dan 100 verschillende soorten zoogdieren infecteren, waaronder de mens. Hoewel vleesetende zoogdieren vatbaar zijn voor infectie, vertonen ze meestal zeer weinig symptomen.
Onder de meest getroffen soorten vinden we verschillende groepen knaagdieren, konijnen, sneeuwhazen en andere lagomorfen. Daarnaast geven de Centra voor Ziektebestrijding en Preventie (CDC) het volgende aan: huiskatten zijn erg gevoelig voor deze ziekte en fungeren daarom als een reservoir voor infectie bij de mens.
De ziekte wordt opgelopen wanneer een bloedzuigende teek of vlieg de gastheer bijt, waardoor de bacteriën in de bloedbaan terecht kunnen komen. Afhankelijk van het besmette dier kunnen de symptomen variëren van mild tot ernstig.
Er zijn epidemiologische uitbraken van tularemie gemeld door de aankoop van besmette hamsters in dierenwinkels.
Symptomen van tularemie bij konijnen
Helaas is het beschrijven van de klinische symptomen van tularemie bij konijnen complex, aangezien de meeste dieren die het oplopen binnen 8-14 dagen sterven zonder dat ze kunnen worden onderzocht. Onder laboratoriumomstandigheden zijn dit enkele van de klinische symptomen die kunnen worden opgespoord:
- Zwakte, wat zich verta alt in minder mobiliteit rond de kooi/perceel en een gebrek aan zin om te eten.
- Huidzweren, die zich vormen op de plaats van infectie.
- Intense koorts.
- Regionale lymfadenopathie, dat wil zeggen ontsteking van de lymfeklieren die zich het dichtst bij het gebied van de beet bevinden.
- Verschijning van abcessen, ophopingen van pus onder de huid.
Als je konijn tam is en gewoonlijk niet naar open percelen gaat, zijn deze symptomen waarschijnlijk te wijten aan een andere pathologie. Als u daarentegen een kolonie dieren in een buitenboerderijomgeving heeft, wees dan alert, want u kunt de eerste patiënt van een tularemie-uitbraak tegemoet gaan.
Het effect van ziekte op mensen
Zoals aangegeven door de Mayo Clinic, vertonen mensen met tularemie meestal symptomen die vergelijkbaar zijn met die van andere aangetaste zoogdieren, maar in mindere mate. De patiënt zal koorts, huidzweren, koude rillingen, hoofdpijn, gezwollen lymfeklieren en andere kenmerkende symptomen ervaren.
Bovendien kan de bacterie het oog- of longweefsel koloniseren, wat de klinische symptomen behoorlijk verandert. Gelukkig genezen de meeste mensen meestal thuis met een antibioticabehandeling, zonder dat ze in een ziekenhuisomgeving hoeven te worden opgenomen. Het sterftecijfer van de ziekte is 4%.
Behandeling
Streptomycine en tetracycline zijn de antibiotica bij uitstek voor alle geïnfecteerde dieren. Fluorchinolonen en chlooramfenicol worden ook bij mensen gebruikt om de bijbehorende klinische symptomen te verlichten.
Als je een buitenboerderij hebt en je vermoedt dat een van je konijnen tularemie heeft, scheid ze dan snel van de rest en breng ze naar de dierenarts. Denk er altijd aan om het dier met handschoenen aan te pakken en, zodra de behandeling begint, de hele omgeving van de kolonie schoon te maken met ontsmettingsmiddelen die geen bleekmiddelen zijn.
Definitieve aanbevelingen
Zoals je misschien hebt gezien, is tularemie een ernstige ziekte voor konijnen en zeer onaangenaam voor mensen. De beste manier om het risico op besmetting te voorkomen, is door het contact van boerderijdieren met andere in het wild levende wezens te beperken en de dieren regelmatig te ontwormen.
Om tularemie te voorkomen, moet een voogd altijd een lange broek en handschoenen dragen in semi-vrije uitloopomgevingen. Als je gebeten bent door een teek, van welke aard dan ook, kun je het beste naar de dokter gaan om de relevante onderzoeken te laten doen.
