Je herkent de savanne-aura aan de enorme V-vormige vleugels in de lucht. Deze gier heeft veel te vertellen, ondanks dat het een relatief veel voorkomend beeld is in de landen waar hij leeft. Zijn functie als aaseter is essentieel voor ecosystemen.
Om deze reden en omdat verrast worden de meest efficiënte en vermakelijke manier is om te leren, vind je hier enkele curiositeiten over deze roofvogel die je niet mag missen. Bovendien zijn ze vanwege hun uiterlijk een van de minst favoriete vogels onder de mens, dus het kan nooit kwaad om af en toe aan hun prachtige eigenschappen te denken.
Biologie van de sabanera-aura
De sabanera aura, ook bekend als de geelkopgier, geelkopgier of guala sabanera, reageert op de wetenschappelijke naam vanCathartes burrovianusen is een vogel van de Cathartidae-familie.Hij leeft in het neotropische gebied van het Amerikaanse continent, van het zuidoosten van Mexico tot het noorden van Uruguay en Argentinië.
Het is een grote vogel, met een spanwijdte van meer dan anderhalve meter, en hij heeft een onmiskenbaar zwart verenkleed. De kop heeft, net als bij andere aasvogels, geen veren, dus alleen de roze kop is te zien, getint met enkele rode en blauwe tinten.
Soms verward met de sylvan-aura (Cathartes melambrotus), maar hij is kleiner en heeft meer bruine tinten in zijn verenkleed.
Bewoont savannes, seizoensgebonden overstroomde moerassen, met gras begroeide laaglanden en aangetaste bossen. Daar voedt hij zich met aas, hoewel hij soms op kleine waterdieren kan jagen als hij geen karkassen beschikbaar heeft.
Nieuwsgierige aspecten van de sabanera-aura
Misschien vind je met deze korte beschrijving niets bijzonders in de savanne-aura die andere roofvogels in deze landen niet hebben. Daarom heb je hieronder 5 interessante aspecten, aangezien het een heel eigenaardige vogel is en het bestuderen waard. Laten we doorgaan.
1. De savanne-aura mist een syrinx
De syrinx is het stemorgaan van vogels dat zich aan het onderste uiteinde van de luchtpijp bevindt en bevat een reeks spieren die zingen mogelijk maken. Amerikaanse gieren, inclusief de sabanera-aura, missen dit orgaan, dus ze maken geen vocalisaties. Het is gebruikelijk om ze een hoog fluitje te horen geven.
2. Bouwt geen nesten
Een andere eigenaardigheid van de savanne-aura is dat hij zijn eieren direct op de rots legt. Om zich voort te planten, kiest het paar een gat in een klif waar ze zich kunnen nestelen en daar leggen ze meestal 2 crèmekleurige eieren met bruine en grijze vlekken. Ze dempen de grond op geen enkele manier.
Kuikens zullen 2-3 maanden op deze richel doorbrengen terwijl de ouders voor hen zorgen en voorverteerd voedsel uitbraken.
3. De heerlijke geur van de sabanera-aura
Net als bij andere roofvogels hangt de savanne-aura voor een groot deel af van zijn goed ontwikkelde gezichtsvermogen. Maar wat deze roofvogel echt onderscheidt van de rest, is zijn reukvermogen, dat verantwoordelijk is voor het lokaliseren van dode lichamen.
Lichamen in de vroege ontbindingsfase stralen een stof uit die ethaanthiol wordt genoemd, en het is dit gas dat de savanne-aura detecteert. Om het op hersenniveau te verwerken, heeft het een reukkwab die veel verder ontwikkeld is dan andere aasvogels. Zoals je kunt zien, is hij volledig uitgerust om zijn voedsel te vinden.
4. Teamwork
De savanne-aura heeft een vrij fijne snavel, dus hij is niet altijd in staat om de huid van de karkassen die hij tegenkomt te scheuren. Samenwerking met andere aasvogels is echter heel gebruikelijk. De koningsgier (Sarcoramphus papa) volgt hem bijvoorbeeld om aas te vinden, omdat hij niet het grote reukvermogen van de savanne-aura heeft. Hij heeft echter wel een sterke snavel, dus onze roofvogel moet hem gewoon laten beginnen met eten voordat hij dat doet om gemakkelijk bij het vlees te kunnen.
5. Zijn merkwaardige manier om warmte van zijn lichaam af te voeren
Een eigenaardige manier om de hitte van deze vogels af te voeren, is door op hun eigen voeten te poepen.Op deze manier slagen ze er door verdamping in om de temperatuur van hun huid te verlagen. De extremiteiten, zonder veren, zijn de ideale punten voor thermoregulatie bij vogels.
Deze gewoonte, gedeeld door andere gieren op het Amerikaanse continent, wordt urohidrose genoemd en is een techniek om zich aan te passen aan droge en hete omgevingen. Om deze reden mogen savanne-aura's niet worden geringd om populaties te volgen, omdat het been besmet kan raken met uitwerpselen.
Wist jij al deze informatie over de savanne-aura? De waarheid is dat, hoewel het niet met uitsterven wordt bedreigd, het de aandacht van mensen verdient, aangezien aaseters degenen zijn die het leefgebied vrij houden van ziekten die via lijken kunnen worden overgedragen. Dus als je omhoog kijkt en zwarte V-vormige vleugels ziet, vergeet dan niet om dankjewel te zeggen.
