Vandaag stellen we je voor aan de gewone gekkoMauritaanse tarentola), een van de weinige reptielen die zich aanpast aan stedelijke habitats. Het wordt dus gevonden in tuinen en zelfs in huizen, waar ze meestal worden getolereerd omdat ze helpen bij het bestrijden van insecten.
Een reptiel dat zijn territorium wist uit te breiden
Behorend tot de familie Geconidae, dit dier - ongevaarlijk voor de mens - het wordt gedistribueerd van Noord-Afrika naar het Iberisch schiereiland. Het wordt ook gevonden in Italië en Griekenland.
Ook, zoals door de geschiedenis heen met veel soorten is gebeurd, opzettelijk of incidenteel,het kwam via boten naar andere bestemmingen. In dit geval naar het Amerikaanse continent.
Zijn natuurlijke plek zijn de droge en hete kusten, waar de zon 'aanwezig' zegt. Maar het heeft ook de neiging om zijn grondgebied uit te breiden naar het binnenland van de landen, naar gebieden die niet extreem koud zijn. Het wordt gevonden in kliffen, kloven, grotten, bomen en zelfs onder rotsen.
Elke site met spleten en schuilplaatsen is bevorderlijk voor gekko's. Om deze reden heeft het zijn heerschappij genomen in onbewoonde en bewoonde tuinen en huizen, zolang er geleedpotigen zijn om zich mee te voeden.
We stellen je voor aan de gewone gekko, een klein reptiel dat zich aanpaste aan de menselijke omgeving en dat meestal op de daken en muren van huizen loopt op zoek naar insecten.
Fysieke verschijning van de gewone gekko
Onder de fysieke kenmerken van de Mauritaanse Tarentola we kunnen wijzen:
- Robuuste uitstraling.
- Maatregelen tussen 12 en 16 centimeter van lengte.
- Zijn lichaam is platgedrukt.
- Wrattige huid, vanwege meerdere dorsale rijen kleine knobbeltjes of schubben.
- Lange staart, die regenereert als je hem verliest.
- Hoofd breed, neigend naar driehoekig.
- Prominente ogen, waar verticale pupillen opvallen die uitzetten bij weinig licht.
- Variabele kleur, afhankelijk van het licht en de plaats waar het is. De rug heeft grijsachtige, bruine of zwarte tinten en kan vlekjes hebben. De buik is witachtig of geelachtig.
- Vingers met plakkerige kussentjes of lamellen, die als zuignappen werken, zodat u bijvoorbeeld over muren en plafonds kunt lopen.
- Het heeft spijkers op slechts twee van de vijf vingers van elke ledemaat (de derde en vierde).
Gedrag van de Mauritaanse tarentola
De gewone gekko vertoont over het algemeen meer nachtelijke activiteit. De eerste uren van de dag zonnebaadt hij meestal. In koudere streken overwintert hij. In de zomer is hij vaker overdag te zien.
In stedelijke gebieden is het gebruikelijk om haar de lampen te zien naderen en behendig en snel ondersteboven of verticaal te zien rennen op zoek naar een insect. Het is een territoriaal dier en hoewel het meestal stil is, stoot het hoge pieptonen uit wanneer het vecht, vooral tijdens de paarseizoenen.
Het vrouwtje legt twee of drie eieren, bijna bolvormig en ongeveer een centimeter in diameter, twee keer per jaar.. Het deponeert ze onder de stenen, tussen de bast van de bomen of in de scheuren in de muren. De incubatietijd is meestal 14 weken.
Het reptiel dat de slechte naam achterliet
Gelukkig voor haar de gewone gekko is geen bedreigde soort. En het feit van het delen van plaatsen met de mens werkt vaak in hun voordeel om hun territorium uit te breiden.
Voorbij zijn de donkere tijden waarin het werd beschouwd als een dier dat verband hield met slechte activiteiten, vandaar de naam.
Een van de legendes die over dit reptiel de ronde deden, is dat zijn spuug je kaal kan maken. De waarheid is dat Mauritaanse Tarentola niet eens spugen en tegenwoordig wordt het zelfs als huisdier geaccepteerd. In gevangenschap kan het tot acht jaar leven.