Uit Noord-Amerika krijgen we goed nieuws voor dierenliefhebbers. New York verbiedt dierenwinkels om honden, katten en konijnen te verkopen, waardoor ze gedwongen worden samen te werken met asielen om adoptie aan te moedigen. Vanaf 2024 gaat deze wet in en moeten inrichtingen deze activiteit staken.
Wat zit er achter deze wet? Welke discussies roept het op? Is het economisch duurzaam? We gaan in detail kijken naar de oorsprong van deze richtlijn, evenals de implementatie ervan en het debat dat er omheen bestaat. Mis niets.
New York verbiedt de verkoop van 3 soorten in winkels
In december 2022 werd wet S.1130/A.4283 aangenomen, die de verkoop van honden, katten en konijnen in dierenwinkels verbiedt. Hoewel het de bedoeling was om het in 2023 van kracht te laten worden, is het uitgesteld tot 2024 om tijd te geven aan winkels die uitsluitend aan deze activiteit waren gewijd.
New York is de tweede staat die deze wet toepast, na Californië.
Het verbod om ze achter etalages uit te stallen v alt hier echter niet onder. Nadat deze praktijk is vervangen door toestemming om samen te werken met dierenasielen, kunnen de beschermers worden aangeklaagd voor het gebruik van deze vensters om de adoptie van hun vluchtelingen te promoten.
Deze wet reguleert ook niet de verkoop van wat bekend staat als puppy-molens, of puppy-boerderijen, grote hondenfokkers en andere dieren die in kleine bedrijven worden verkocht. Deze bedrijven verplaatsen ongeveer 100 miljard dollar per jaar.
De gedachte achter deze wet
De gouverneur die deze wet ondertekende, Kathy Hochul, bevestigde dat de honden, katten en konijnen van New York liefdevolle huizen en een humane behandeling verdienen. Het doel erachter, bevestigt hij met zijn team, is om dierenhandel binnen de staat New York te voorkomen, aangezien bekend is dat deze macro-boerderijen dieren sturen met ernstige gezondheidsproblemen en gedragsproblemen als gevolg van de slechte omstandigheden waarin ze leven.
Dit wordt niet alleen beschouwd als een belediging voor de dieren zelf, maar kost kopers vaak ook extra uitgaven aan dierenartsen en opvoeders.
Er wordt ook gesteld dat, hoewel er geen controle is gevestigd over genoemde fokmacro-boerderijen, ze wel controle willen hebben over wat er in staatswinkels is. Bovendien krijgen de asielen op deze manier een extra kans om adoptie te stimuleren, aangezien het contrast tussen de productie van de boerderijen en de overbevolking van de asielen meer dan opvallend is.
Het debat: fokkers versus activisten
Deze wet is niet vrijgesteld van discussie, aangezien er veel verschillende mensen betrokken zijn bij de oorsprong ervan. Aan de ene kant zijn er uiteraard de particuliere fokkers, winkeleigenaren en eigenaren van puppymolens, die beweren dat hun bedrijf failliet gaat met deze nieuwe wet. Ze verwijzen ook naar de verantwoordelijkheid van de koper, die volgens hen degene is die met hun vraag de esthetische trends van honden-, katten- en konijnenrassen dicteert.
Aan de andere kant zijn er de dierenverenigingen, die hun verdediging van de wet op meerdere punten baseren. Hier is een samenvatting van hen:
- New York verbiedt de verkoop van honden, katten en konijnen in zijn winkels, maar niet de activiteit van fokkers.
- De leefomstandigheden van dieren op deze plaatsen zijn synoniem met mishandeling, en dit zijn geen geïsoleerde gevallen. Er zijn veel onderzoeken die aantonen dat moeders gedwongen zijn te bevallen totdat hun lichaam is verteerd, puppy's gescheiden voordat ze worden gespeend, bergen vuil en nog veel meer.
- Terwijl de bevolking geld uitgeeft om dieren te kopen, verlaten anderen het asiel nooit en zijn ze altijd overvol.
- Andere diersoorten, zoals vogels, vissen of insecten, vallen niet onder deze wet en verdienen ook bescherming.
- De meeste leveranciers van puppy's en katten komen van buiten de staat, dus deze boerderijen gaan niet failliet zolang er andere plaatsen zijn die bij hen blijven kopen.
De trage voortgang van dierenrechten
Deze wet is een kleine stap voorwaarts in het terugdringen van de verkoop van dieren in de Verenigde Staten. Omdat het echter zo beperkt is, heeft het geen echte impact op de handel in niet-menselijke levens, hoewel het nuttig is om door te gaan met de sensibiliseringstaken van de bevolking.
Bij elke dierlijke maatregel komt echter een tegenovergestelde reactie.Je kunt niet stoppen met werken, want in een gebied dat zo langzaam in gewetens wordt geïntroduceerd en met dierenmishandeling zo diep geworteld in de menselijke cultuur, is er altijd de mogelijkheid om terug te gaan naar het begin.
Laten we daarom het vermogen dat ons allemaal verenigt, empathie, niet uit het oog verliezen. De liefde die je voelt als je in de ogen van je dier kijkt, is echt, net als het lijden van alle voelende wezens. Vier, bescherm en geniet van het delen van de planeet met zulke prachtige wezens.
