Deze fietsers wisten heel goed wat ze moesten doen met de puppy die ze gevonden hadden op de route die ze aflegden: mee naar huis nemen. Het paar was aan het oefenen op een weg die ze gewoonlijk bezoeken en ze zagen hem, mager en met zo'n droevige blik dat ze niet onverschillig konden zijn.
Wil je alle details van dit prachtige reddingsverhaal weten? We hebben ze allemaal en we zullen ze met je delen, blijf lezen!
De dag dat de fietsers de verlaten puppy redden
Gezegend op de dag dat deze fietsers dit hondje hebben gered! De gebeurtenissen vonden plaats in april 2020, Ladislau Alcântara en Rosilene Jansen gingen op hun fiets op pad om te sporten te midden van de quarantaine waarmee de wereld werd geconfronteerd vanwege COVID-19.Het stel kende de route, dus het was hoogst onwaarschijnlijk dat er iets vreemds zou uitpakken, maar dat gebeurde wel.
Temidden van de hitte die het op dat moment kreeg, namen ze de beslissing om eerder naar huis terug te keren. Op dat moment verscheen er een mooie puppy op de weg, het was duidelijk dat hij in de steek was gelaten omdat hij midden op de weg stond met een blanco blik.
Hij was een teckel, hij was te mager en verdrietig. Sterker nog, toen ze kwamen kijken, probeerde hij niet weg te rennen, hij keek ze alleen maar aan en het was alsof hij om hun hulp vroeg. "We realiseerden ons dat hij in de steek was gelaten en dat we brood in onze rugzak hadden, dus ging ik naar hem toe, gaf hem het brood en hij at het meteen op" , vertelde Rosilene aan The Dodo.
De fietsers konden niet onverschillig blijven, ze namen de hond mee naar huis
De fietsers dachten eerst dat ze de hond niet mee naar huis konden nemen omdat ze te ver weg waren. "Ik werd wanhopig omdat ik hem daar niet wilde achterlaten, maar er was nog meer dan 40 kilometer te gaan naar huis" , legde Rosilene uit.
Om deze reden spraken ze met de mensen in het gebied om te proberen de familie van de harige te identificeren. Wat ze echter opmerkten, is dat deze plek populair was onder mensen die hun huisdieren niet waarderen en ze in de steek laten. Zo begrepen ze dat ze de verzorgers van de hond niet zouden vinden en dat ze hem niet langer in die toestand konden laten.
Ladislau opende zijn drinkzak, nam de puppy en aangezien hij hem in deze tas kon stoppen om hem mee naar huis te nemen, was dat de oplossing die hij vond voor deze situatie. Ze wilden het dier helpen en dit was de manier om dat te doen. Hoe mooi toch?!
“Omdat ik geen kinderen heb, neem ik een hond”
De vrouw zegt dat de reis waarin haar partner de hond op zijn schouders droeg een marteling was. "Het was niet makkelijk. Ik fietste achter hem aan en keek naar de rugzak om er zeker van te zijn dat de hond er niet af zou vallen. Elke kilometer was een eeuwigheid”, zei hij.
Alles ging echter heel goed. Na een paar kilometer besloten ze te stoppen om te drinken en Ladislau merkte op: "Aangezien ik geen kinderen heb, zal ik een hond nemen." Daarna vervolgden ze de reis naar het huis, waar ze hem een bad en een goede ma altijd gaven.
De adoptie werd geformaliseerd op het moment dat hij werd gedoopt als Rotivi, al moet gezegd worden dat Ladislau hem graag Pelanka noemt. Sinds die dag zijn ze met z'n drieën onafscheidelijk geworden, is de gezondheid van de hond verbeterd en beleven ze samen geweldige avonturen.
“Hij is onze metgezel en is altijd bij ons. Ze zijn niet bang voor andere dieren, ongeacht hun grootte. Hij voelt zich veilig wetende dat we altijd dichtbij zijn”, zegt de gelukkige adoptant.