Hoewel ze tot de papegaaienfamilie behoren, hebben ara's, ook wel ara's, ara's, ara's of papegaaien genoemd, hun eigen onderscheidende kenmerken. Dit is een van de meest erkende groepen neotropische vogels, omdat hun schitterende verenkleed het zicht van iedereen vastlegt. Daarom zijn er meerdere als huisdier gewenst.
Ara's vallen op door hun gezelligheid, hun uitstekende vermogen om genegenheid te tonen en hun intelligentie. Voordat u een van deze dieren adopteert, moet u in ieder geval veel weten over hun behoeften. Hier vertellen we je alles over hen.
Taxonomie van ara's
Ara's zijn vogels van de orde Psittaciformes (zoals tortelduifjes, parkieten en echte papegaaien) die zijn opgenomen in de onderfamilie Arinae. De bekendste exemplaren behoren tot het geslacht Ara (bijvoorbeeld Ara macao), maar het is niet de enige die op deze manier wordt genoemd. Volgens het Encyclopedia Britannica-portaal zijn er 6 geslachten met vogels die ara's worden genoemd:
- Ara: met soorten als de militaire ara (Ara militaris), de blauwgele ara (Ara ararauna), de groenvleugelara (Ara chloropterus) en de vlagara (Ara macao).
- Anodorhynchus: bevat soorten zoals de blauwe ara (Anodorhynchus hyacinthinus) en de glaucous ara (Anodorhynchus glaucus).
- Cyanopsitta: Het enige lid van het geslacht is Spix' ara (Cyanopsitta spixii).
- Primolius: met soorten als de blauwkop ara (Primolius couloni) en de goudhals ara (Primolius auricollis).
- Orthopsittaca: Het enige levende lid is de roodbuik ara (Orthopsittaca manilatus).
- Diopsittaca: met een soort die bekend staat als de nobele ara (Diopsittaca nobilis).
Het is belangrijk op te merken dat op dit moment de term "ara's" geen taxonomische waarde heeft. Volgens een artikel in het tijdschrift Emu-Austral Ornithology, hoewel alle soorten met die naam tot de orde Psittaciformes behoren, zijn ze niet allemaal nauw verwant. De soorten van het geslacht Ara liggen bijvoorbeeld dichter bij het geslacht Aratinga (papegaaien, parkieten en papegaaien).
Hoewel hun taxonomische relatie twijfelachtig is, delen ze allemaal verschillende vergelijkbare fysieke kenmerken waardoor ze onder dezelfde naam kunnen worden gegroepeerd. Volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift The Condor, zijn er ongeveer 16 levende soorten die ara's worden genoemd. Dit aantal kan echter in korte tijd veranderen omdat verschillende van hen met uitsterven worden bedreigd.
Kenmerken van ara's
Ara's verschillen van andere papegaaien doordat ze groot zijn en een uitzonderlijk lange staart hebben. De afmetingen zijn natuurlijk afhankelijk van elke specifieke soort: de kleinste is tussen de 40 en 60 centimeter lang (zoals Diopsittaca nobilis), terwijl de grootste 90 of 95 centimeter kan worden (zoals Anodorhynchus hyacinthinus).
Hierdoor zijn hun gewichten ook erg gevarieerd. Terwijl de grootste soort meer dan anderhalve kilo kan wegen, wegen de kleinste exemplaren niet meer dan 300 gram.
Ara's hebben een grote haaksnavel die wordt gebruikt om de zaadvacht te breken. Deze bestaat uit twee delen, een grote, gebogen bovenkaak en een kleinere, mobielere onderkaak. Volgens een artikel in het International Journal of Morphology zorgt de mobiliteit in de onderkaak ervoor dat hun voedsel verpletterd kan worden.
Zijn verenkleed vertoont intense en gevarieerde kleuren, hoewel de veren op het gezicht minder opvallend zijn en witte vlekken rond de ogen hebben. De felle kleur van hun veren is kenmerkend voor deze soorten: ze zijn meestal groen, rood of geel en blauw, afwisselend verschillende patronen op verschillende delen van het lichaam.
Er is nauwelijks seksueel dimorfisme, zowel mannetjes als vrouwtjes hebben een vergelijkbaar verenkleed en het kan niet worden gegarandeerd dat het ene geslacht groter is dan het andere. Jongere individuen kunnen lichter gekleurde veren hebben of kleiner van formaat zijn, maar volwassenen bereiken een zeer vergelijkbare grootte en verenkleed na vervelling. redelijk overeenkomstig.
Voeren van ara's
Ara's zijn allesetende dieren die uit alle voedselgroepen moeten eten om een adequaat en kwalitatief dieet te hebben.De meesten kiezen er echter voor om hun dieet te baseren op verschillende soorten fruit en zaden, hoewel ze het aanvullen met af en toe insecten of wormen.
Volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift Birds worden ara's gekenmerkt door een groot aanpassingsvermogen wat betreft hun dieet. In feite vertonen ze veranderingen in hun voedselvoorkeuren, afhankelijk van het seizoen van het jaar, naast het leren lokaliseren van hun voedsel om het verzamelen in de toekomst te vergemakkelijken.
Volgens een artikel van Bird Conservation International overleven sommige ara's zelfs voedseltekorten door vegetatie of onkruid te consumeren. Evenzo zijn ze in staat om akkers binnen te vallen om gewassen te "stelen" als hun verspreiding dit toelaat.
In het vrije leven consumeren ara's tussen de 4 en 48 verschillende plantensoorten. De hoeveelheid en variëteit hangt af van de voedingswaarde van hun voedsel, dus het is normaal dat hun dieet veel fluctueert.Bovendien is gedocumenteerd dat deze vogels een bepaalde hoeveelheid klei binnenkrijgen om mineralen aan te vullen, schadelijke stoffen in hun dieet te inactiveren en hun maag te ontspannen.
Deze verbazingwekkende dieren bezitten flexibele, sterke tongen die ze met grote vaardigheid hanteren. Dit wordt gebruikt om het "vlees" van de zaden te verwijderen zonder een ander ledemaat te gebruiken.Wat eten ze als huisdier?
In gevangenschap of als huisdier kunnen ara's hun eigen voedsel niet vinden of hun dieet in evenwicht houden. Daarom moeten we ze een kwaliteitsvoeder geven in de vorm van korrels, aangepast aan hun soort, dat hen voorziet van alle nodige voedingsstoffen. Daarnaast is het aan te raden om stukjes vers fruit of verse groenten te geven als aanvulling op het voer.
Borrel is de beste voedingsoptie voor ara's. Ze zullen dus een homogene mix van items eten en zullen ze niet naar individuele voorkeur op het bord kunnen scheiden.Noten of zaden, zoals zonnebloem- en pompoenpitten, zijn geweldig amusement voor deze zeer intelligente dieren. Er kan zelfs prijsbeloningsspeelgoed voor hem worden gebouwd om zijn intelligentie te stimuleren. Maak natuurlijk geen misbruik van de "rauwe" zaden. Deze hebben een hoog caloriegeh alte en het dier kan er een zekere afhankelijkheid van krijgen.
Ara Habitat
De natuurlijke habitat van ara's bevindt zich in Amerika. Juist in Zuid-Amerika, hoewel enkele soorten in Midden-Amerika voorkomen en tot in Mexico kunnen reiken. Het verspreidingsgebied hangt sterk af van de geraadpleegde soort en de specifieke populatie, maar het is normaal dat ze elkaar overlappen.
De plaats waar de meeste ara's geconcentreerd zijn, v alt samen met het Amazonebekken: de grens tussen Colombia en Panama, en verschillende territoria van Brazilië. Ze komen ook voor in Peru, Bolivia en zelfs Ecuador.Bovendien maken hun voedingsgewoonten ze tot een van de beste zaadverspreiders in het gebied, wat deze neotropische biomen enorm ten goede komt.
De bekendste soort, de scharlaken ara (Ara macao), strekt zich uit van Midden-Amerika tot de Amazone. Een speciaal geval is dat van de groene ara (Ara militaris) die een onregelmatige verspreiding heeft. Zoals een artikel in Tropical Conservation Science vermeldt, wordt het gevonden in Mexico, delen van Venezuela, Colombia, Ecuador, Peru en Argentinië, omdat menselijke activiteiten de bevolking versnipperden en isoleerden.
Ara gedrag
Ara's zijn zeer sociale vogels die gewoonlijk grote groepen vormen, die dezelfde rustboom delen. Het is zelfs normaal om partners de hele dag in paren te zien slapen, elkaar te verzorgen, te zien spelen of met elkaar om te gaan.
De interactie tussen ara's is complex en omvat zelfs een grote verscheidenheid aan verschillende vocalisaties.Bovendien vermeldt een studie in het tijdschrift Bioacoustics dat er kleine akoestische variaties zijn in vocalisaties, afhankelijk van de geografische locatie. Dit is vergelijkbaar met wat er gebeurt met variaties van dezelfde taal in menselijke taal.
Bovendien zijn deze vogels ook bedreven in visuele communicatie. Een studie gepubliceerd in het tijdschrift PLOS ONE suggereert dat ara's sommige van hun veren ruches als reactie op sociale prikkels. Dit gedrag verandert subtiel afhankelijk van de context, dus het is duidelijk dat het een visuele boodschap van de instantie is. Bovendien kunnen ze zelfs blozen, hoewel er weinig bekend is over dit laatste aspect.
Reproductie van ara's
Het broedseizoen verschilt per soort, maar v alt bijna altijd samen met het seizoen met de grootste voedselbeschikbaarheid. Hierdoor zorgen ze ervoor dat zowel de moeder als de jongen de nodige middelen krijgen voor het leggen van eitjes en ontwikkeling.
Net als andere vogels begint het paren van ara's met een reeks b altsbewegingen, die bestaan uit vluchtvertoningen, vocalisaties of huwelijksgeschenken (eten). De meeste soorten zijn monogaam, dus kiezen ze maar één partner voor het leven.
Zodra ze de relatie hebben geformaliseerd, gaan de ara's op zoek naar een hoge plek waar ze hun nest kunnen bouwen. Het mannetje en het vrouwtje nemen gelijkelijk deel aan de taak en zoeken naar takken, bladeren of ander plantmateriaal om hun huis geschikt te maken. Hoewel er variaties zijn, zijn sommige exemplaren in staat nesten te bouwen met een diameter tot een meter.
Als alles klaar is, legt het vrouwtje tussen de 2 en 5 eieren, die na ongeveer 30 dagen zullen uitkomen. Het broeden wordt uitgevoerd door beide ouders, die ze om beurten verzorgen en voeden.
Ara's met uitsterven bedreigd
Hoewel het mooie en behoorlijk opvallende vogels zijn, worden de meeste soorten ara's bedreigd of bedreigd. Dit is het resultaat van illegale handel en de vernietiging van hun leefgebied. Enkele van de exemplaren die gevaar lopen zijn:
- Spix' ara (Cyanopsitta spixii): uitgestorven in het wild.
- Glaucous Ara (Anodorhynchus glaucus): ernstig bedreigd.
- Militaire ara (Ara militaris): kwetsbaar.
- Lear's ara (Anodorhynchus leari): bedreigd.
- Blauwkeel ara (Ara glaucogularis): ernstig bedreigd.
- Roodvoorhoofd ara (Ara rubrogenys): ernstig bedreigd.
Ara als huisdier
Als huisdier blijken ara's zeer sociale en intelligente vogels te zijn en ze leren woorden die ze zelfs kunnen herhalen. Het is aangetoond dat ze een relatief grote woordenschat kunnen hebben. Zelfs als ze geen woorden hebben geleerd of geleerd, leren vogels menselijke vocalisaties te associëren en kunnen ze proberen te reageren (op hun eigen manier).
Het zijn dieren met een lange levensduur en sommige exemplaren worden meer dan 50 jaar oud.Omdat ze sociaal zijn, hebben ze de neiging om beter in paren te leven, hoewel ze een sterk karakter hebben en er voor presentaties moet worden gezorgd, zodat ze met elkaar overweg kunnen en er geen ruzie is. Desondanks kunnen ze, als ze voldoende aandacht en spel krijgen, alleen leven met hun mensen.
Wettelijke vereisten
Zoals gezegd lopen verschillende soorten ara's een zeker risico van uitsterven, dus het is niet mogelijk om het in alle landen als huisdier te houden. In ieder geval niet zonder eerst een wettelijke vergunning te hebben verkregen en de herkomst van het exemplaar (kennel) te verifiëren. Om deze reden is het erg belangrijk dat u, voordat u er een aanschaft, de voorschriften van uw plaats zorgvuldig raadpleegt om geen boetes of gevangenisstraffen op te lopen.
Installatie voor een ara
De grootte van de kooi hangt af van de soort die je in gevangenschap wilt houden. Het is in ieder geval aan te raden om de installatie minimaal 1 meter lang, 1,20 meter breed en 1,5 meter hoog te laten zijn.Het moet sterke en dikke staven hebben, aangezien de snavel van deze vogels vrij sterk is en er op lange termijn een risico op vluchten kan bestaan.
Naast het materiaal van de kooi wordt aanbevolen om rekening te houden met het substraat en andere accessoires. De vloer is gemaakt van biologisch vogelveilig materiaal (zoals maïschips) en moet elke 24-48 uur worden schoongemaakt. Het is ook noodzakelijk dat de ara's takken of zitstokken hebben om op verschillende hoogtes neer te strijken. Vergeet niet dat ze gek zijn op touwen en klimplanten.
Milieuverrijking
Ara's zijn behoorlijk intelligente wezens. Dit geeft hen weliswaar hun indrukwekkende karakter, maar stelt ook een aantal eisen aan de voogd. Zo is het noodzakelijk dat de kooi een verscheidenheid aan speeltjes bevat en deze worden wekelijks afgewisseld om verveling te voorkomen. Bovendien moet het exemplaar de kooi 2 tot 3 uur per dag verlaten om met de bewakers te communiceren.
Zonder voldoende omgevingsverrijking kunnen ara's hun eigen veren vernietigen en zichzelf verwonden.Hygiëne en ziekte
Deze vogels zijn zeer schone dieren, omdat ze voor hun eigen hygiëne zorgen. We hoeven ze alleen maar een pot warm water te geven, zodat ze kunnen douchen en zichzelf kunnen verzorgen als ze dat nodig achten. We mogen nooit zelf een vogel van dit type wrijven of schoonmaken, omdat we zijn veren kunnen beschadigen.
Als de hygiëne niet toereikend is of als de voogd pech heeft gehad bij het kiezen van een exemplaar, kan de ara vroeg of laat ziek worden. Zoals aangegeven door professionele bronnen, zijn dit enkele van de klinische symptomen die wijzen op ongemak bij ara's:
- Verlies van kwaliteit van het verenkleed na rui (stressbanden en depigmentatie).
- Uitgeholde veren.
- Gebrek aan eetlust of drastische veranderingen in eetroutines.
- Zwakte.
- Veren vallen buiten het ruiseizoen (meestal in de zomer of herfst).
- Depressie, apathie en vijandigheid jegens de tutor.
- Onwil om te bewegen en langere pauzes te nemen dan normaal.
- Bloeden of afscheiding van etterende materialen door lichaamsopeningen.
Ara's worden doorgaans tussen de 30 en 50 jaar oud en bereiken een aantal van 60 of meer. In ieder geval, als ze niet de juiste zorg krijgen, worden ze snel ziek. Als je twijfelt over de vereisten, ga dan naar de dierenarts.
Een huisdier dat voor niemand geschikt is
Ara's behoren tot de mooiste vogels die er bestaan dankzij de levendige kleuren van hun verenkleed. Het zijn zeer intelligente dieren en hoewel ze in het wild kunnen leven, zijn het ook geweldige huisdieren. Natuurlijk impliceert het bezit ervan een grote verantwoordelijkheid en een niet onaanzienlijke economische investering. Ook is het soms beter om sommige soorten vrij in het wild te laten leven.
