Dierenfabels blijven een middel om leringen aan kinderen over te brengen. U hebt vast wel eens een Aesop-fabel gelezen of aan uw kinderen verteld.
De dierenfabels van Aesopus
De werken van Aesopus dragen vandaag nog steeds gewicht en zijn een bron van inspiratie voor veel kinderverhalen of tekeningen. Aesop was een oud-Griekse fabulist en de meeste van zijn werken bevatten dieren.
Hoewel de feiten die het leven van Aesop markeren een beetje onzeker zijn, en sommige werken aan hem worden toegeschreven, zijn nalatenschap is over de hele wereld bekend.
We laten je een paar van zijn meest karakteristieke dierenfabels zien, allemaal met een zeer nuttige lering die we zelfs als volwassenen in ons leven kunnen toepassen.
1. De schorpioen en de kikker
Die van de schorpioen en de kikker - op de foto die dit artikel opent - is ongetwijfeld een van zijn bekendste en bekendste dierenfabels. De fabel begint met een kikker in een rivier en een schorpioen die deze probeert over te steken. De kikker wil hem eerst niet helpen, omdat hij bang is dat de schorpioen hem zal steken, dus belooft de schorpioen hem dat hij geen schade zal oplopen, want als hij steekt, zouden ze allebei verdrinken.
Terwijl ze de rivier oversteken, op het punt om aan te komen, steekt de schorpioen de kikker. De ongelovige kikker vraagt hem: “Hoe kon je dat doen? We gaan allebei dood!”. Dan reageert de schorpioen: "Ik kan er niets aan doen, het zit in mijn aard."
De moraal van dit verhaal is om jezelf niet voor de gek te houden dat iemand anders zich gaat gedragen zoals jij zou doen.. Er zijn mensen die altijd hetzelfde doen, ongeacht de gevolgen van hun acties, omdat ze gewoon zo zijn dat ze in principe niet zullen veranderen.
2. De leeuw en de muis
Deze fabel heeft een minder bitter einde dan de vorige. Een leeuw gaat jagen en vangt een muisje. De muis smeekt hem om het niet te eten en de leeuw krijgt medelijden met hem en bevrijdt hem.
Later wordt dezelfde leeuw gevangen in een net dat door jagers is opgezet en, uit angst voor zijn leven, vraagt hij om hulp. Dan verschijnt de muis waarop hij eerder heeft gejaagd en helpt hem met zijn tanden uit het net te ontsnappen. De dankbare leeuw biedt hem zijn vriendschap aan.
Deze fabel leert ons anderen niet te minachten vanwege hun uiterlijk en uiteindelijk worden goede daden beloond.
3. De cicade en de mier
Dit is een van de belangrijkste dierenfabels in de nalatenschap van Aesopus. De cicade was altijd aan het genieten van de zomer, niet aan het werk, zingend en rustend op de bladeren.
Toen hij honger had, vroeg hij zijn buurman de mier om eten. De mier was een onvermoeibare werker, die niet stopte met het verzamelen van fruit en zaden om in de winter een goede voorraadkast te hebben.
De cicade bespotte de mier door hem te vertellen dat hij niet van de zomer genoot, dat hij erg onintelligent was. Toen kwam de winter, de vorst begon en het voedsel begon op te raken.
De cicade kon niet vinden wat hij moest eten en ging naar de mier, maar deze keer kon de mier het niet helpen. Er was niet genoeg eten voor hen twee en ze hekelde hem vanwege zijn luiheid in het verleden in plaats van voedsel te verzamelen om klaar te zijn.
Dit verhaal heb je vast wel eens gehoord; ouders en leerkrachten vertellen het ons zodat we kunnen zien wat hard werken wordt beloond en het ontbreken ervan wordt gestraft.
4. De haas en de schildpad
Met een bericht vergelijkbaar met de vorige, daagden de haas en de schildpad elkaar op een dag uit voor een race. De haas wist dat hij veel sneller was en besloot midden in de race te slapen terwijl de schildpad arriveerde. Toen hij wakker werd, had de schildpad het doel al bereikt; beetje bij beetje was hij erin geslaagd om vooruit te komen totdat hij de race won.
De moraal van deze fabel is om je niet te laten meeslepen door arrogantie, omdat de mensen die we onderschatten er vaak in slagen om verder te komen door beetje bij beetje vooruit te komen, maar constant te zijn.
Zoals je ziet, dierenfabels bevatten zeer belangrijke leringen die ons ons hele leven dienen. De vermenselijkte dieren in deze fabels lijken ons dichterbij en zijn een goede manier om onze kinderen een waardevolle les te leren.
