Dierenrechten in Europa hebben geleid tot intense debatten tussen het maatschappelijk middenveld, zijn politieke en wettelijke vertegenwoordigers, en de landbouwindustrie. Hoewel de vorderingen in juridische termen onmiskenbaar zijn, de reikwijdte van de dierenwelzijnswetgeving blijft beperkt in de meeste landen van de Europese Unie (EU).
Vervolgens, we zullen het hebben over de huidige juridische situatie van dierenrechten in Europa. Daarnaast zullen we zien hoe deze voorschriften en richtlijnen worden weerspiegeld in Spanje, vooral na de ratificatie van het Europees Verdrag voor de bescherming van gezelschapsdieren.
Hoe zijn dierenrechten in Europa?
Als we het hebben over dierenrechten in Europa, moeten we ons ervan bewust zijn dat: niet alle EU-landen hebben dezelfde regelgeving in dit opzicht. Wat is de positie van Spanje in de rangschikking?
In praktijk, Sinds 1987 is er de Europese Conventie voor de bescherming van gezelschapsdieren; Deze tekst bevordert een cultuur van respect voor dieren en productieve ethiek in alle EU-lidstaten. Daarnaast fungeert het als een motor die andere regio's stimuleert om vooruitgang te boeken in de erkenning van dierenrechten.
Enkele jaren na de totstandkoming ervan is deze Europese Conventie eindelijk geratificeerd door de Spaanse regering. Met dat, Spanje is het achttiende land in de EU dat zich bij het initiatief aansluit en zich ertoe verbinden haar richtlijnen op het nationale grondgebied toe te passen; Dit is ongetwijfeld een belangrijke stap vooruit in de erkenning van dierenrechten.
Het Verdrag en de dierenrechten in Europa
Helaas is de Europese conventie voor de bescherming van huisdieren het is geen voldoende instrument voor de wettelijke erkenning van dierenrechten in Europa. Met andere woorden, hun bestaan en goedkeuring vereisen niet of veronderstellen niet dat Europese landen erkennen dat dieren rechten hebben, net als mensen.
Op dit moment zouden we kunnen zeggen dat de meerderheid van het maatschappelijk middenveld in Europa vindt het vanzelfsprekend dat dieren rechten hebben en ze moeten worden behandeld als wezens met gevoel, en niet als dingen of objecten. Hun mening wordt echter niet weerspiegeld in de wetten van hun land, aangezien de meerderheid de rechten van dieren nog steeds niet wettelijk erkent.
Wat dierenbeschermers en dierenbeschermingsverenigingen benadrukken, is dat: de overeenkomst maakt het alleen mogelijk om vooruitgang te boeken op het gebied van de rechten van gezelschapsdieren. Bovendien is de discussie over het gebruik van dieren in commerciële activiteiten over het algemeen gericht op laboratoria en technologische industrieën, maar niet op productieve velden.
Bijgevolg, de meeste juridische ontwikkelingen komen niet ten goede aan de miljoenen landbouwhuisdieren die in kooien in de EU leven. Er moet aan worden herinnerd dat medio 2022-2023 de meeste van deze dieren niet eens de basisaspecten van dierenwelzijn in hun dagelijks leven hebben erkend.
Terwijl huisdieren stilaan een zekere rechtspersoonlijkheid veroveren, boerderijdieren worden nog steeds alleen gezien als bronnen van voedsel of consumptiegoederen voor de mens. Daarom krijgen initiatieven als 'Geen kooien meer' steeds meer steun van het Europese maatschappelijk middenveld.
Dierenrechten in Spanje
Nog steeds Er is geen kaderwet in Spanje die de bescherming van dierenrechten op nationaal niveau erkent of garandeert. Maar elke gemeente kan zijn eigen gemeentelijke verordeningen publiceren om verantwoord eigenaarschap en productieve ethiek te bevorderen en dierenmishandeling tegen te gaan.
De ratificatie van de overeenkomst is een voorschot in Spanje, als we de gemeenschappen als referentie nemen die geen specifieke verordeningen over dierenbescherming hadden. Of degenen wiens regelgeving niet erg effectief was in de bestrijding van dierenmishandeling.
Evenzo toont de oneindigheid aan claims van eigenaren en fokkers, na de ratificatie van de overeenkomst, ons dat: de huidige Spaanse wetgeving inzake dierenwelzijn roept nog steeds veel twijfels op en er is veel te verbeteren.
De verbeteringen en vorderingen die wenselijk zouden zijn, moeten komen in gevallen waarin de bescherming van de rechten van dieren samenhangt met het gebruik ervan in recreatieve en commerciële activiteiten.
