Zoals elk levend wezen kunnen honden aangeboren of erfelijke ziekten hebben. Dit betekent dat er ziekten zijn die van ouders op kinderen worden overgedragen en symptomen veroorzaken die de kwaliteit van leven van het dier ernstig aantasten. Van al deze pathologieën valt het gespleten gehemelte bij honden op als een fysieke misvorming die bij puppy's dodelijk kan zijn.
In principe vormt deze fout in de vorming van de mond-neusholte op zich geen gevaar. Het probleem ligt in de moeilijkheden die de hond heeft om zichzelf te voeden bij het manifesteren van de klinische symptomen van deze erfelijke aandoening. Ontdek samen met ons wat de kenmerken van de ziekte zijn, de symptomen en de beschikbare behandelingen.
Problemen in het mond-neusgebied van honden
De meest voorkomende erfelijke pathologieën bij honden zijn degenen die de mondholte en zijn bijlagen aantasten. Van allemaal zijn gespleten lip en gespleten gehemelte de meest voorkomende, naast dat ze aan elkaar verwant zijn - met dezelfde oorsprong tijdens de zwangerschap. Over het algemeen manifesteert het probleem zich tussen de vierde en twaalfde week van de zwangerschap van het embryo.
Deze afwijkingen zijn aanwezig in elk ras, zowel honden als katten. Ze beïnvloeden echter in grotere mate degenen die een andere schedel hebben dan de rest - ook wel brachycephalic races genoemd. Dit komt omdat de wijziging van uw gezicht, mond, neus en kanalen leidt tot een grotere vatbaarheid voor dit soort aangeboren ziekten.
Er wordt aangenomen dat dit soort ziekten, afgezien van de genetische component, ook worden veroorzaakt door omgevings- en voedingsfactoren. Een tekort aan mineralen en vitamine A in de voeding van de moeder kan bijvoorbeeld invloed hebben op de ontwikkeling en conformatie van de verhemeltestructuren bij puppy's.
De mate van deze pathologieën varieert sterk tussen patiënten. Afhankelijk van de ernst ervan, puppy's kunnen kleine of ernstige gevolgen hebben voor hun kwaliteit van leven. Helaas sterven de meeste getroffenen of worden ze afgemaakt door fokkers.
Een gespleten gehemelte en andere aandoeningen veroorzaken problemen met het opzuigen van voedsel door de puppy. Daarom is de overlevingskans erg laag.
Wat is een gespleten gehemelte bij honden?
Het gehemelte is de structuur die de neus- en mondholte verdeelt. Omdat het een groot deel van de mond bedekt, worden er minimaal 2 secties onderscheiden:
- Primair gehemelte: bestaande uit de lip en de premaxilla (de punt van de kaak).
- Secundair gehemelte: structuur die het harde en zachte gehemelte omvat.
Op een andere manier gezien, het primaire gehemelte is beperkt tot de ingang van de mond, terwijl de secundaire het bovenste interne deel van de mondholte vormt. Als we deze structuren van buiten naar binnen ordenen, is de conformatie als volgt: lip, premaxilla, hard gehemelte en zacht gehemelte.
Wat de laatste secties betreft, moet worden opgemerkt dat het harde gehemelte bestaat uit botten en slijmvlies, terwijl het zachte slechts de voortzetting van de structuur is, maar zonder rekening te houden met het bot. Daarom wordt onderscheid gemaakt tussen hard gehemelte (met bot) en zacht gehemelte (zonder bot).
Als we het hebben over de aandoeningen in de mondholte, moeten we onderscheid maken tussen de regio die wordt aangetast. Om deze reden worden aangeboren misvormingen van het gehemelte geclassificeerd als: primaire gespleten gehemelte of ondergeschikt. Vervolgens zullen we u de eigenaardigheden van elk schilderij vertellen.
Primair gespleten gehemelte of gespleten lip
Een gespleten lip is te wijten aan het falen van de vereniging in de gezichtsmembranen, wat resulteert in een onvolledige fusie van de bovenlip. Dit veroorzaakt een spleet op de lip -unilateraal of bilateraal- die een opening laat en een deel van de premaxilla blootlegt. Bovendien kan de misvorming, afhankelijk van het geval, de neus aantasten.
De gevolgen van deze pathologie zijn in de meeste gevallen mild. Het veroorzaakt nauwelijks mondinfecties of gebitsveranderingen, hoewel niet bij alle getroffenen. De ernstigste gevallen zijn het product van het toevoegen van de gespleten lip aan de palatoschisis of gespleten gehemelte.
Secundair gespleten gehemelte of palatoschisis
Een secundair gespleten gehemelte of palatoschisis wordt genoemd de aanwezigheid van een opening in het midden van het gehemelte. Dit komt voort uit een fout tijdens de embryonale ontwikkeling, die de vereniging van de palatale platen verhindert. Met andere woorden, het is een "gat" langs de bovenkant van de mond, dat het harde gehemelte, het zachte gehemelte of beide kan beïnvloeden.
Symptomen van palatoschisis bij honden
Symptomen van een gespleten gehemelte bij honden focus op ademhalingsmoeilijkheden en voedingsproblemen. Dit is een direct gevolg van de extra communicatie die bestaat tussen de mond en de neus, vanwege de inkeping die er is. De misvorming maakt het onmogelijk om te zuigen en veroorzaakt vloeistoflekkage in de neusholte.
Over het algemeen wordt aanbevolen om een dierenarts te raadplegen bij het detecteren van een van de volgende klinische symptomen:
- Snot: loopneus door overtollig vocht in de neus.
- Moeilijkheden met borstvoeding: problemen met het voeden van moedermelk
- Nasale regurgitatie van vloeistoffen of voedsel: lekken in de neusholte van voedsel of vloeistoffen die zijn ingeslikt.
- Groeivertraging: veroorzaakt door moeite met eten.
- Aspiratiepneumonie: Dit type longontsteking wordt veroorzaakt door het lekken van vloeistoffen of voedsel in de luchtwegen. De aanwezigheid van vreemde stoffen in de luchtwegen bevordert een infectie in de longen.
De aanwezigheid van deze symptomen zorgt er niet voor dat de diagnose gespleten gehemelte is.. Ze kunnen ons echter waarschuwen om naar een dierenarts te gaan en andere ziekten uit te sluiten. Uiteindelijk is alleen de professional gekwalificeerd om het lichamelijk onderzoek van de mondholte uit te voeren, waarbij de diagnose wordt bevestigd of afgewezen.
Gevolgen van gespleten gehemelte bij honden
De gevolgen van deze pathologie kunnen de kwaliteit van leven van de hond ernstig aantasten. Dit is een gevolg van de moeilijke opname van voedsel, omdat de dieren afvallen en hun groei vertragen. Bovendien treden bij deze patiënten recidiverende infecties in de bovenste luchtwegen op als gevolg van het lekken van voedsel en vloeistoffen in het neusgebied.
Het is noodzakelijk om aandacht te besteden aan de symptomen, omdat de hond in het beste geval een voedingstekort zal hebben. Desalniettemin, in de meeste gevallen sterven patiënten als ze nog puppy's zijn, omdat het voor hen onmogelijk is om te eten.
Oorzaken van de ziekte
Deze ziekte is van erfelijke oorsprong, aangezien de klinische symptomen worden overgedragen van ouders op kinderen. Er is echter ook een relatie gevonden met omgevingsfactoren, waaronder blootstelling van de moeder aan röntgenstraling tot voedingsproblemen tijdens de ontwikkeling.
Om een van deze factoren een hazenlip te laten veroorzaken, zou dit tussen de vierde en zevende week van de zwangerschap moeten plaatsvinden. Wat betreft het gespleten gehemelte, de trigger zou tussen de zevende en twaalfde week moeten verschijnen.
Behandeling van gespleten gehemelte bij honden
De hoofdbehandeling bestaat uit de operatiechirurgisch, waarbij het doel is om de neusbodem (gehemelte) opnieuw op te bouwen. Door deze procedure sluiten dierenartsen de kloof en corrigeren de misvorming, zowel het zachte als het harde gehemelte. Na de ingreep is de genezings- en hersteltijd meestal ongeveer een maand.
Omdat deze aandoening dodelijk kan zijn bij puppy's, wordt aanbevolen dat de patiënt minimaal 8 tot 12 weken oud is om de operatie uit te voeren. Als het dier niet efficiënt kan eten, moet een gastrostomiesonde of een prothese voor het gehemelte worden gebruikt om de voedingsstatus te behouden en groeiachterstand te voorkomen.
De prognose voor een operatie is meestal goed, zolang het gehemelte maar goed geneest. Anders kunnen nieuwe operaties nodig zijn, wat de hersteltijd verlengt. Hierna is het ook aan te raden om castratie uit te voeren. Omdat het een erfelijke aandoening is, voorkomt dit dat de ziekte de overhand krijgt in toekomstige generaties.
De prognose voor een gespleten gehemelte bij honden hangt af van de benadering die wordt gebruikt om het te behandelen.
Denk eraan om uw dierenarts te raadplegen als u twijfels heeft, aangezien alleen een professional u voldoende informatie kan geven over uw specifieke geval. Neem de nodige voorzorgsmaatregelen en let op uw huisdier, en ga voor elk teken van alarm naar een professional. Geef uw hond de aandacht die hij verdient.