Dwerggroei in de natuur is een fenomeen dat ongewoon lijkt. Mensen stoppen zelden om na te denken over waarom dwerggroei vaker voorkomt in de Homo sapiens dan bij welke andere soort dan ook.
Heb je je ooit afgevraagd waarom dieren verschillende maten hebben? In de natuur bepaalt de grootte het voortbestaan van een soort. Om deze reden is de grootte van een dier nauw verbonden met zijn dynamiek in het ecosysteem.
In gematigde klimaten zijn de dieren meestal groter om lichaamswarmte vast te houden. Desalniettemin, in warme klimaten zijn de dieren tot een kleiner formaat geëvolueerd.
Tegelijkertijd, de grootte van een roofdier of een prooi kan je grootste kracht worden. Bovendien is het geen geheim dat succesvolle paring in de natuur afhangt van de grootte van het exemplaar.
Dus wat is de reden dat soorten steeds kleiner lijken te worden? Is er een verklaring voor dwerggroei in de natuur?
Veelvoorkomende oorzaken van dwerggroei in de natuur
Dwerggroei is een fenomeen waardoor een levend wezen niet de typische grootte lijkt te hebben van andere individuen van zijn eigen soort. Bij mensen is het gemakkelijk om met het blote oog vast te stellen dat een persoon lijdt aan dwerggroei.
Dwerggroei bij mensen is vele malen bestudeerd. Vandaag de dag, verschillende onderzoeken bevestigen dat er drie metabolische en fysiologische redenen zijn die aanleiding geven tot dwerggroei.
Volgens deskundigen kan dit fenomeen te wijten zijn aan genetische oorzaken, hormonale onevenwichtigheden of voedingstekorten. Hoewel dwerggroei overal in het dieren- en plantenrijk voorkomt, zijn de oorzaken niet altijd dezelfde bij mens en dier.
Bij mensen zijn drie van de vier gevallen van dwerggroei te wijten aan achondroplasie, een genetische mutatie. Deze mutatie wijzigt de verhouding tussen de ledematen en de romp van een persoon. Hoewel de romp qua grootte vergelijkbaar is met de rest van de soort, zijn de ledematen veel korter.
Bij dieren is dwerggroei als gevolg van genetische mutatie of hormonale onevenwichtigheden zeldzaam. Er zijn echter gevallen van dwerggroei in de natuur als gevolg van achondroplasie en we hebben verschillende voorbeelden met het blote oog.
Achondroplasie-dwerggroei komt veel voor bij bepaalde soorten honden. Teckels, of teckels, evenals buldoggen en bassethonden, zijn rassen die zijn aangetast door genetische dwerggroei. Deze dwerggroei verkort hun benen, hoewel hun stammen nog steeds van normale grootte zijn en evenredig met hun hoofd.
Desalniettemin, Omdat het een genetische aandoening is, lijden deze rassen vaak ook aan andere soorten problemen. Deze rassen gaan gepaard met genetische dwerggroei en hebben vaak problemen met het gezichtsvermogen.
Insulaire dwerggroei bij wilde dieren
Er is nog een reden die geen verband houdt met metabole of fysiologische oorzaken. In het dierenrijk staat evolutionaire dwerggroei ook bekend als insulaire dwerggroei. Insulaire dwerggroei is de meest voorkomende vorm van dwerggroei bij wilde dieren. Geloof het of niet, dwerggroei in de natuur is aanwezig in veel soorten.
Insulaire dwerggroei is een evolutionair proces waarbij de grootte van een soort varieert afhankelijk van de natuurlijke hulpbronnen waarover hij beschikt.. Dus in geïsoleerde of ontoegankelijke habitats zijn dieren geëvolueerd om kleiner te zijn.
In ruimtes met weinig voedsel is er een duidelijk voordeel aan een klein lichaam. Om deze reden zijn prooien en roofdieren in habitats met moeilijke toegang en mobiliteit geëvolueerd tot pygmeeën.
Enkele van de soorten die in het wild pygmeeën zijn geworden, zijn de Borneose pygmee-olifant, de pygmee-marmoset en de Afrikaanse dwerggeiten. Veel van de pygmee-dieren zijn ongelooflijk schattig vanwege hun eigenaardige grootte.
Olifanten en dwergnijlpaarden zijn duidelijk veel kleiner dan hun 'normale' tegenhangers.. De grootte is echter nog steeds vrij groot, aangezien een volwassen pygmee-olifant 5.000 kilogram kan wegen.
Dwerggeiten zijn exemplaren die de helft van de grootte van een volwassen geit kunnen bereiken zonder dwerggroei; een dwerggeit meet tussen de 40 en 60 centimeter. Video's van dwerggeiten worden door veel mensen gebruikt als ontspannend en ontstressend.
Een van de meest acute gevallen van dwerggroei in de natuur is die van de dwergmarmoset. Een van deze apen weegt slechts 100 gram. Een pygmee-marmoset is kleiner dan de grootte van de palm van de hand van een volwassen mens.
Pygmee huisdieren
Op dit moment voelen sommige mensen zich sterk aangetrokken tot gevallen van dwerggroei in het wild.. Vooral bij huisdieren zoeken veel mensen naar de meest extreme gevallen van dwergdieren.
Vanwege dezelfde dwerggroei in de natuur, evolueerde de wolf tot de kleine chihuahua-hond. Sommige mensen hebben liever geen katten of honden, maar kiezen een andere klasse pygmeedieren.
Veel voorkomende dieren zijn dwerggeiten en natuurlijk dwergvarkens. Wat heb je liever?
