Het is je misschien opgevallen dat honden verrassende gebaren maken. Zeker als het gaat om het versterken van de band met ons en het verbeteren van uw communicatie. Een van de dingen die bijvoorbeeld kan worden gezegd, is dat: honden weten hoe ze moeten lachen, laten we dit eens nader bekijken.
Jarenlang waren psychologen en gedragsbiologen het erover eens dat lachen een unieke emotionele uiting was in mensen. Met de uitbreiding van studies over de emotionele realiteit van dieren werd dit idee echter in twijfel getrokken. Nobelprijswinnaar etnoloog Konrad Lorenz suggereerde dat honden kunnen lachen. Hij zegt dat het tijdens het spel is dat de honden echt lijken te lachen.
“Een uitnodiging om te spelen wordt altijd gevolgd door een gebaar met de kaken een beetje open dat de tong onthult, en de schuine hoek van de mond die zich bijna van oor tot oor uitstrekt, geeft een nog sterkere indruk dat ze lachen. Dit 'lachen' zie je het vaakst bij honden die met een geleider spelen, en ze raken zo opgewonden dat ze al snel gaan hijgen."
Auteur: Roiz Roiz
Dit is de zucht die Lorenz identificeert met menselijk gelach. Hoewel hij misschien een van de eersten was die suggereerde dat honden lachen, het idee dat dieren lachen was al geschetst door andere wetenschappers.
Charles Darwin begon deze speculaties in zijn boek "The Expression of the Emotions in Man and Animals", gepubliceerd in 1872. Hij realiseerde zich dat chimpansees en andere mensapen lachten als ze gekieteld of aan het spelen waren.
De algemene consensus is dat de lach van deze aap een beetje klinkt als een zware ademhaling die eenvoudig het resultaat kan zijn van krachtig spel en bedoeld is als een teken van zijn speelse bedoelingen.
Onderzoek door Patricia Simonet onderzocht hoe lachen klinkt bij honden. Simonet en zijn team deden onderzoek door een parabolische microfoon in de parken te plaatsen waarmee ze op afstand de geluiden konden opnemen die de honden tijdens het spel maakten. Toen de opnames werden geanalyseerd, ontdekte hij dat: honden tijdens het spelen een uitademing produceerden, en dat deze uitademing barst in een groter bereik van frequenties die verschillen van het normale hijgen van honden.
Bevestigde de positieve effecten van dit geluid in een experiment met 15 puppy's, die met vreugde reageerden bij het luisteren naar de opgenomen lach van de hond. Meer recentelijk kon Simonet aantonen dat dezelfde geluiden honden in een dierenasiel hielpen om te kalmeren.
Simonet merkte op dat toen hij het hijgen gelach van honden nabootste, het geluid een positief effect leek te hebben op de dieren die het hoorden.
Er zijn echter situaties waaraan aandacht moet worden besteed, aangezien honden vaak het gebaar maken dat we om verschillende redenen met een glimlach verwarren:
In hun taal kan het agressie zijn
Over het algemeen hebben honden, wanneer ze niet geremd zijn om te grommen, de neiging om hun tanden te laten zien als een gebaar van agressie. Dit is niet inherent aan honden, aangezien veel soorten katten en primaten hun tanden laten zien om een tegenstander te bedreigen of te intimideren.
Desalniettemin, agressie gaat over het algemeen gepaard met andere soorten elementenzoals het lichaam gespannen tonen, de oren laten zakken, de staart tussen de benen stoppen of optillen, of de vacht op de rug staat rechtop.
U moet dus weten hoe u de lichaamstaal van de hond kunt herkennen om te begrijpen wat er gebeurt en zo ongemakken te voorkomen.
Ademhalingsproblemen
Wanneer een hond extreem uitgeput is of lijdt aan een hitteberoerte, maakt hij een gebaar dat lijkt op de glimlach van een hond. Dit komt omdat je moeite hebt met ademhalen en koste wat kost probeert af te koelen en zuurstof te krijgen.
Als je merkt dat hij behalve glimlachen ook een verloren blik heeft of gedesoriënteerd lijkt, help hem dan direct, ververs hem, geef hem water, doe een beetje koude vloeistof op zijn buik en ga naar de dierenarts als je geen verbetering ziet.
Afbeeldingen met dank aan sciondriver en Roiz Roiz.
