De Spaanse Waterhond -ook wel genoemd Turks Andalusisch, Poedel, heek of Touwslager- Het is een zeer vrolijke, trouwe en evenwichtige hond. Met krullend en wollig haar wordt het gekenmerkt door zijn deugden als jager en grazend dier. Zijn vaardigheden als zwemmer en duiker vallen ook op. Intelligent, gehoorzaam en gemakkelijk te trainen, past zich naadloos aan verschillende omstandigheden aan, dus momenteel is het een uitstekende optie als waak- en gezelschapsdier. Vrolijk en moedig, het is ideaal om met kinderen om te gaan. En hij vergeet niet of iemand hem of zijn lidmaatschap vijandig gezind is.
Geschiedenis en heden van Spaanse Waterhond
Ondanks dat een van de oudste rassen op het Spaanse grondgebied -en dat verspreidde zich vanuit Andalusië naar de rest van het schiereiland-, buiten het land is het nog een vrijwel onbekende hond.
Hoewel er verschillende theorieën zijn over de oorsprong van het ras, is de meest voorkomende dat: Het werd geïntroduceerd door de Arabieren, tijdens de islamitische invasie van het jaar 711. De waarheid is dat sinds de 10e eeuw het bestaan van een stam van Waterhonden in Spanje, wiens beschrijving in algemene termen samenvalt met die van de huidige Spaanse Waterhond.
Gerelateerd aan hem Portugese Waterhond, werd gebruikt om samen te werken met meerdere taken in de loop van de geschiedenis: weiden, jagen, vissen, boten aanleggen …
Ja ok Ze zijn nog steeds te zien in de bergen van Zuid-Andalusië terwijl ze geiten en schapen hoedenIn de loop der jaren hebben deze honden hun activiteiten uitgebreid. Vandaag Ze worden ook gebruikt voor opsporing, redding, als bom- en verdovende middelendetectoren, als therapiedieren en zelfs voor competitie Wendbaarheid. Omdat ze van nature achterdochtig en achterdochtig zijn tegenover vreemden, zijn ze ook een uitstekende keuze als waakhonden.
Als u besluit een van deze exemplaren als huisdier te nemen, moet u er rekening mee houden dat, vanwege hun intelligentie en hun vermogen om te werken, moet altijd fysiek en mentaal actief zijn, dus, hoewel hij zal gaan wonen in een appartement, de wandeling en de dagelijkse beweging kunnen niet ontbreken.
Uiterlijk, gezondheid en verzorging van de Spaanse Waterhond
De belangrijkste fysieke kenmerken van het ras zijn:
- Middelgroot.
- Gewicht: 16 tot 20 kilogram, mannen, en 12 tot 16 kilogram, vrouwen.
- Schofthoogte: 41 tot 50 centimeter voor mannen en 38 tot 45 centimeter voor vrouwen.
- Lichaam: evenredig, atletisch, robuust, gespierd, met een brede borst.
- Kop: sterk, elegant gelagerd.
- Nek: kort, gespierd, zonder keelhuid en goed ingeburgerd op de schouders.
- Ogen: licht schuin geplaatst, zeer expressief en bruin of hazelnootkleurig.
- Oren: driehoekig en hangend.
- Staart: medium aangezet; het is gebruikelijk om van de tweede naar de vierde wervel te amputeren.
- Vacht: gekruld en met wolstructuur; wit, zwart en bruin of zwart en wit of wit en bruin.
Het zijn dieren gezond en resistent, die een levensverwachting hebben van tussen de 10 en 14 jaar. Door hun sterkte zijn ze probleemloos bestand tegen extreme temperaturen, zowel warm als koud.
Een van de weinige gezondheidsproblemen die ze kunnen opleveren, zijn:
- Heupdysplasie
- Progressieve retinale atrofie (APR)
- Collie oogafwijking
- watervallen
Bovendien, krijg vaak oorontstekingen omdat hun haar in de gehoorgangen groeit. Om deze reden moet je hun oren droog en schoon houden.
De Spaanse Waterhond verliest geen haar. En hoewel je het niet hoeft te borstelen, moet je de lokken die zich bij de wortels verzamelen met je handen openen en aan de uiteinden trekken om ze te scheiden. Aan de andere kant is het ideaal dat de vacht minstens één keer per jaar wordt getrimd.
Vanwege de kenmerken van zijn haar en zijn grote activiteit, is een hond die de neiging heeft erg vies te worden. Het beste voor hem zou zijn als je hem af en toe laat genieten van een bad in de zee of in de rivier. Als je deze mogelijkheid niet hebt, was hem dan thuis, zonder te wrijven en met warm water, en laat hem aan de lucht drogen.
Voor de rest regelmatig naar de dierenarts brengen, enten, ontwormen, goed voer geven en vooral heel veel van hem houden.