Als je je afvraagt hoeveel ogen een spin heeft, moeten we helaas zeggen dat het een vraag is met veel antwoorden: er zijn meer dan 45.000 verschillende soorten van deze dieren, en het aantal visuele organen dat ze hebben carry varieert afhankelijk van welke groepen worden geanalyseerd.
Het zicht van spinnen en dus het aantal, de kenmerken en de locatie van hun ogen, zijn in overeenstemming met hun jachtstijl. In dit artikel kunt u dieper ingaan op deze kwestie, die even complex als interessant is. Mis niets, deze prachtige geleedpotigen blijven mensen verbazen.
Kenmerken van de ogen van spinnen
Zoals hierboven vermeld, hangt het gezichtsvermogen bij spinnen van veel factoren af. Om te beginnen zijn het dieren met meer dan één type visueel orgaan. Binnen deze classificatie kun je twee soorten ogen of ocelli in spinnen vinden:
- Primaries: meer dan ogen worden deze organen ocelli genoemd vanwege hun eenvoud. Dit zijn structuren met een enkele lens die fotoreceptorcellen bevatten om onderscheid te maken tussen licht en schaduw. Deze ocelli hebben meestal enige mobiliteit en kunnen een afbeelding scherpstellen.
- Secondaries: ze zijn meestal kleiner dan de primaire en de spin kan ze niet draaien. Zijn functie is daarom om het gezichtsveld van de spinachtige uit te breiden. Het geeft hem ook dieptezicht om de afstand tot zijn prooi te meten.
Heb je een duidelijk zicht?
Wat de scherpte betreft, kunnen we zeggen dat de meeste spinnen een slecht gezichtsvermogen hebben: ze kijken meestal niet verder dan licht en schaduw, omdat ze worden geleid door de bewegingen van hun web om de prooi te vinden die ze erin vinden. Er zijn echter soorten met een groot visueel vermogen, zoals soorten die in één sprong op hun prooi afspringen.
Jumpers zijn spinachtigen met een uitzonderlijk gezichtsvermogen.
Kunnen spinnen in kleur zien?
De overgrote meerderheid van spinnen heeft geen kleurenzicht, omdat ze dit niet nodig hebben om te overleven. De uitzondering op deze regel zijn die spinachtigen in wiens leven kleur relevant is, zoals de reproductie van springspinnen.
De mannetjes van de soort in deze familie (Habronattus pyrrithrix, bijvoorbeeld) vertonen kleuren en dansen om vrouwtjes aan te trekken. Deze soorten zijn in staat groene en ultraviolette tinten te detecteren, evenals rood en oranje. Hoe dan ook, de reproductieve verkering bij de rest van de spinachtigen is meestal niet zo geavanceerd.
Hoeveel ogen heeft een spin?
Nadat je het gezichtsvermogen van spinachtigen hebt gekarakteriseerd, zal het veel gemakkelijker voor je zijn om te begrijpen hoeveel ogen een spin heeft en waarom dat aantal varieert van de ene soort tot de andere.Over het algemeen gezien hebben soorten die passief jagen (dwz door een web te spinnen en te wachten, zoals tarantula's) een slechter zicht dan soorten die hun prooi in een hinderlaag lokken.
Het meest voorkomende is dat een spin 8 ogen heeft. 2 daarvan zijn ocelli of voorverkiezingen, waarmee de geleedpotige zijn gezichtspunt fixeert en focust. Daaraan worden 6 secundaire delen toegevoegd, 3 aan elke kant van de cephalothorax. Deze secundaire ogen bewegen niet en dienen om het gezichtsveld te verbreden en een gevoel van diepte te geven.
Andere soorten hebben echter een ander aantal visuele organen. Hier zijn enkele merkwaardige voorbeelden in dit verband, dus mis niets.
8-ogige spinnen
Een merkwaardig voorbeeld van spinnen met de typische 8 ogen is Hasarius adansoni. Jarenlang hebben wetenschappers zich afgevraagd hoe deze geleedpotige zo scherp kan zien met zo'n klein brein.
Het geheim is dat het netvlies van de belangrijkste ocelli 4 lagen staven heeft en niet één, zoals bij andere soorten het geval is. Wanneer een van de lagen een object scherpstelt, lijkt het in de andere 3 wazig. Dankzij dit contrast krijgt het dier een driedimensionaal beeld van het object, waardoor het met totale precisie op zijn prooi kan springen.
Spinnen met 6 ogen
Sychariden hebben, zoals de meeste haplogynous spinnen, slechts 6 ogen georganiseerd in 3 groepen van dyades. Hetzelfde geldt voor spuwende spinnen (Scytodidae) en sommige soorten kelderspinnen (Pholcidae).
Spuwende spinnen spinnen bijvoorbeeld geen web, maar vallen hun prooi in een hinderlaag. Als ze dicht genoeg bij hen zijn, schieten ze kleverige draden uit om ze te vangen en te immobiliseren. Dat is de reden waarom zijn 6 ogen zich in het voorste deel van zijn hoofd bevinden, omdat ze zich moeten kunnen concentreren op hun slachtoffers en afstanden kunnen berekenen.
4-ogige spinnen
Beide soorten van de familie Symphytognathidae en sommige van de familie Nesticidae hebben 4 ogen. Dit soort spinnen leven meestal in donkere en vochtige hoekjes en weven daar hun web. Daarom is hun zicht wazig en worden ze geleid door andere zintuigen, dus hun ogen zijn niet zo nuttig als bij andere soorten.
2-ogige spinnen
Alleen spinnen in de familie Caponiidae hebben maar één paar ogen. Er is weinig bekend over hun algemene biologie, behalve dat ze de grond bewonen, onder rotsen of in bladafval. Ze hebben ook vreemde aanpassingen aan de distale beensegmenten, vergelijkbaar met die van andere families van spinachtigen.
Deze familie is verspreid over Amerika, Afrika en Azië en groepeert ongeveer 84 soorten.
Oogloze spinnen
Dit geval is het meest merkwaardige van allemaal, aangezien de eerste soort die werd ontdekt zonder ogen volledig de Sinopoda-scurion is, een spin die voor het eerst werd waargenomen in 2012 in een grot in Laos.Het meest interessante aan deze soort is dat hij zelfs geen sporen vertoont van oogstructuren op een bepaald punt in zijn evolutie.
Later, in 2021, werden nog 2 soorten oogloze spinnen ontdekt in grotten in Brazilië, die behoren tot het geslacht Ochyrocera.
Dat wil zeggen, het is een dier dat volledig is aangepast aan het leven in volledige duisternis en lange tijd niet is veranderd. In hetzelfde grottenstelsel waar deze spin verscheen, werden andere soorten gevonden die ook minder paar ogen vertoonden dan de gebruikelijke 8.
Zoals je kunt zien, is het beantwoorden van de vraag hoeveel ogen een spin heeft complexer dan het op het eerste gezicht lijkt. Omdat het dieren zijn die zo wijdverbreid zijn over de hele wereld, is het gemakkelijk om veel aanpassingen aan hun anatomie te vinden, afhankelijk van de vereisten van hun leefgebied. Vanaf hier moedigen we je aan om door te gaan met het onderzoeken van spinachtigen, aangezien ze een onuitputtelijke bron van verwondering zijn.
