Het is gemakkelijk om ze te zien als je ze verrast terwijl ze rusten, maar het is moeilijk te zeggen wat konijnen eten als je ze in het wild zoekt, omdat ze ongrijpbaar zijn en erg snel als ze wegrennen. We weten echter allemaal dat het door de algemene cultuur herbivore dieren zijn.
Het dieet dat ze in gevangenschap hebben, verandert enigszins in vergelijking met wat ze in het wild eten. Daarom kunt u in dit artikel meer te weten komen over het dieet van deze soort in beide leefomstandigheden. Mis het niet.
Konijnkenmerken
Het konijn (Oryctolagus cuniculus) is een zoogdier uit de familie Leporidae.Bovendien is het het enige levende lid van zijn geslacht, Oryctolagus. De meest opvallende kenmerken zijn de grote oren en sterke achterpoten, waarmee het konijn grote sprongen kan maken en op volle snelheid kan rennen.
De vacht van het wilde konijn is grijsbruin, waardoor hij opgaat in zijn omgeving om roofdieren te ontwijken. Lagomorphs die als huisdier zijn gefokt, vertonen daarentegen een grote verscheidenheid aan tinten in hun vacht, aangezien deze eigenschap beantwoordt aan een esthetische zoektocht van de kant van de mens. Vanaf vandaag zijn tot 50 varianten van de soort geaccepteerd.
Het konijn is een gezellig en territoriaal dier dat uitgebreide netwerken van onderling verbonden holen creëert, konijnenhokken genoemd. Daarin brengen de exemplaren het grootste deel van de dag door, aangezien ze pas in de schemering naar buiten gaan om buiten te eten.
Hoe is het met je spijsvertering?
Hoewel het een monogastrische soort is (waarvan de maag niet in kamers is verdeeld), is de spijsverteringsfysiologie vergelijkbaar met die van herkauwers. Konijnen hebben een zure maag (tussen pH 1 en 3), een korte dunne darm en een sterk ontwikkelde blindedarm, omdat ze hier door fermentatie energie halen uit de cellulose die ze consumeren.
Plantaardig materiaal bevat echter nog steeds zeer weinig calorieën, dus het konijn verwerkt het voedsel 2 keer voordat het wordt uitgestoten. Het bereikt dit door coprofagie: in de eerste spijsverteringscyclus produceert het dier zachte, trosvormige ontlasting, cecotrofen genoemd. Deze uitwerpselen zijn moeilijk te zien, omdat ze direct worden geconsumeerd als ze uit de anus komen.
Hierdoor slagen de konijnen erin om de cellulosevezels te verwerken die ongebroken zijn gebleven in de eerste cyclus, naast het terugwinnen van wat water. Na deze fase wordt de ontlasting geproduceerd die gewoonlijk wordt gevisualiseerd: de kleine droge bolletjes gevormd door plantaardig materiaal.
Konijnen voeren
Als je je afvraagt wat konijnen eten, zal je snel één antwoord te binnen schieten: gras. De realiteit is echter complexer dan dat woord, vooral als het gaat om in gevangenschap gefokte exemplaren. Later heb je het in detail.
Gratis konijnendieet
Binnen wat wij mensen kennen als "gras" , selecteren wilde konijnen samengestelde planten, peulvruchten en grassen die niet te hoog van de grond komen. Dat wil zeggen, ze geven de voorkeur aan de stengels en grassen die ter hoogte van het gras groeien.
Een volwassene kan op één dag een halve kilo plantaardig materiaal consumeren.
In de winter, wanneer gras schaars is, voeden deze haasachtigen zich ook met de stengels en schors van struiken. Het is gemakkelijk te zien hoe ze in de grond graven om wortels, zaden en bollen te vinden, waarmee ze hun dieet aanvullen bij afwezigheid van groene stengels.
Wat eten konijnen in gevangenschap?
Ondanks het domesticatieproces dat deze soort heeft doorgemaakt (eerst voor uitbuiting en daarna als huisdier), blijft zijn dieet thuis een factor die nauwkeurig moet worden gecontroleerd. Een slecht dieet is meestal de meest voorkomende oorzaak van de problemen die het leven van het dier beëindigen of, daarvoor, van vele bezoeken aan de dierenarts.
Deze dieren eten in gevangenschap niet hetzelfde als in hun natuurlijke omgeving. Het dieet voor een volwassen konijn dat in een menselijk huishouden leeft, is als volgt:
- Hooi altijd beschikbaar: het is hun hoofdvoer, aangezien konijnen het meestal de hele dag door eten.
- Vers water ad libitum: het zijn grote drinkers, dus ze moeten het beschikbaar en van goede kwaliteit hebben.
- Een dagelijkse portie verse groenten: voornamelijk groene bladeren, zoals andijvie, veldsla, wortelbladeren, rucola of eikenbladeren.
- Een dagelijkse portie speciaal voer voor konijnen, bij voorkeur pellets.
- Beloningen: deze dieren mogen wat voer of zaadkorrels nemen als beloning, nooit iets bewerkt of met suiker of zout.
Je kunt het dagelijkse blad en voer verdelen over 2 of 3 doses per dag. Deze voedingsmiddelen mogen niet ad libitum worden gegeven, omdat de konijnen zouden stoppen met het eten van hooi: het is alsof je een hamburger voor een kind naast het saladebord laat liggen. Daarnaast zijn er bepaalde voedingsmiddelen die voor hen niet worden aanbevolen, waaronder de volgende:
- Producten gemaakt voor mensen: brood, broodjes, etc.
- Rauwe wortelgroenten, zoals aardappelen, wortelen of pompoen.
- Heel zoete vruchten: ze kunnen gisten in de darm.
- Kool: onder andere bloemkool, kool en broccoli.
Het niet goed controleren van wat konijnen eten leidt tot een groot aantal gezondheidsproblemen: van overmatige tandgroei tot verlamming van de spijsvertering of ernstige dysbiose.Het is een soort die zich nog steeds kan aanpassen aan het leven als huisdier, dus denk goed na of je hem de zorg kunt geven die hij nodig heeft voordat je een konijn adopteert.