Schildpadden zijn reptielen die worden gekenmerkt door een harde schaal die hun inwendige organen beschermt. Ze behoren tot de orde Testudines, die tegenwoordig bijna 100 geslachten en 300 soorten bevat. Niet alle leden van deze groep kunnen in een huiselijke omgeving worden gehuisvest, hoewel sommigen van hen op dit vlak op lange termijn hun aanpassingsvermogen hebben bewezen.
Hoewel het in sommige landen niet is toegestaan om bepaalde chelonen als huisdier te houden, kiezen veel mensen tussen de verschillende soorten schildpadden als huisdier in plaats van een hond of kat. In dit artikel vertellen we je welke 'fit' zijn om in ons huis te wonen, zolang hun behoeften worden gerespecteerd.
Welke soorten huisschildpadden zijn er?
Als eerste maatregel moeten we onderscheid maken tussen zoetwater- en landschildpadden. De eersten moeten leven op een plek omgeven door water (fontein, aquarium, vijver, aquarium) en de laatsten hebben een groot terrarium nodig waar ze kunnen slapen, eten en poepen.
In beide gevallen zijn zowel de omgevingstemperatuur als het zonlicht dat ze ontvangen essentieel, dus vergeet niet dat chelonen koudbloedige reptielen zijn en vele uren moeten besteden aan 'opwarmen', evenals aan winterslaap in de winter . Onder de soorten gedomesticeerde schildpadden vinden we het volgende.
1. Bosschildpad
Zijn wetenschappelijke naam is Glyptemys insculpta en komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika. Hij is te herkennen aan zijn donkergrijze schild en oranje poten, kop en buik met zwarte vlekken. De ledematen zijn robuust en hebben weinig zwemvliezen.
Mannen zijn groter dan vrouwen, hoewel ze over het algemeen ongeveer 23 centimeter lang zijn en een kilo wegen als volwassenen.Ze zijn alleseters en kunnen zich voeden met planten, schimmels en fruit, maar ook met aas en ongewervelde dieren. De bosschildpad is in de lente en de zomer 100% terrestrisch, hoewel hij in de winter en de herfst water als zijn leefgebied kiest.
2. Russische Schildpad
Van de soorten huisschildpadden is de Rus (Testudo horsfieldii) de meest voorkomende en meest voorkomende in huizen. Het heeft een donker schild met lichte vlekken die rond en afgeplat van vorm zijn, terwijl het hoofd en de ledematen licht van kleur zijn en de klauwen aan de achterpoten goed ontwikkeld zijn. Hij kan tot 22 centimeter lang worden als hij volwassen is.
Wat betreft zijn levensduur, bereikt de 'schildpad met vier nagels' 40 jaar in zijn wilde vorm, hoewel hij in gevangenschap honderden jaren kan bereiken. Zijn gezichtsvermogen is uitstekend, hij kan mensen herkennen, hij is gevoelig voor trillingen in de grond en hij heeft een ontwikkeld reukvermogen om voedsel te vinden: vooral kruiden, bloemen, groenten en fruit.
Deze soort is bij uitstek herbivoor.
3. Geschilderde schildpad
De geschilderde schildpad (Chrysemys picta) komt veel voor in Noord-Amerika en leeft in het water. Over het algemeen gedijt het in rivieren met lage stromingen en zachte modderige bedden, wetlands, meren en putten. In sommige landen, zoals Spanje, wordt het beschouwd als een indringer.
De schaal kan ongeveer 25 centimeter lang zijn en v alt op door zijn ontwerp met gele en rode strepen die met de hand lijken te zijn geschilderd (vandaar de gebruikelijke naam). De schil is olijfgroen of zwart met oranje en gele lijnen. Hij kan 25 jaar oud worden, hoewel hij een relatief grote vijver en een aangename temperatuur nodig heeft.
4. Roodwangschildpad
Een ander type waterschildpad die in het wild leeft in de Verenigde Staten en Mexico.De roodwangschildpad (Trachemys scripta elegans) is ook bekend als de 'Florida-schuiver' en is beroemd om de twee rode strepen aan de zijkanten van zijn kop, waardoor hij de bijnaam 'roodwang' kreeg en een van de de meest gekozen chelonen als huisdier.
Dit reptiel kan 30 centimeter lang worden en de vrouwtjes zijn iets groter dan de mannetjes. In ieder geval worden beide geslachten 40 jaar oud. Hoewel ze veel tijd in het water doorbrengen, hebben ze ook een vochtige omgeving met direct zonlicht nodig om hun lichaamstemperatuur te verhogen.
De roodwangschildpad is een uitstekende zwemmer, hij ligt graag 's middags in de zon en als hij zijn territorium met anderen moet delen, kan hij wat agressief worden. In de koudste tijden van het jaar overwinteren deze chelonen op de bodem van vijvers.
Deze soort wordt in landen als Spanje als invasief beschouwd en het bezit ervan is verboden.
5. Gewone doosschildpad
De gewone doosschildpad (Terrapene carolina) is een soort die inheems is in de Verenigde Staten en Mexico. Zijn merkwaardige naam is te danken aan het feit dat hij een gearticuleerd plastron (ventraal deel) heeft, waardoor hij zijn opening volledig kan "sluiten" om zijn kop naar buiten te steken wanneer hij zich in gevaar voelt. Daarom laat hij op extreme momenten niets van zijn lichaam bloot.
Het typische volwassen exemplaar is meestal niet langer dan 15 centimeter en is meestal aards, hoewel het een waterbron nodig heeft om te hydrateren en onder te dompelen. Helaas wordt hun handel steeds meer gereguleerd vanwege hun kwetsbare situatie in het wild.
6. Schildpaddenkaart
Een ander soort huisschildpad die thuis kan worden gehouden, is de noordelijke kaart (Graptemys geographica).Het lengtebereik van deze soort ligt tussen de 10 en 27 centimeter, hoewel de vrouwtjes aanzienlijk groter zijn dan de mannetjes. De soort komt oorspronkelijk uit de Verenigde Staten en Canada.
Deze schildpadden bewonen vijvers, rivieren en meren. Ze worden niet aanbevolen voor mensen die nieuw zijn in de wereld van exotische huisdieren, omdat ze de neiging hebben om schildinfecties te ontwikkelen als de watercondities niet ideaal zijn.
7. Afrikaanse Schildschildpad
De Afrikaanse schildschildpad (Pelomedusa subrufa) ziet er heel anders uit dan de eerder genoemde. Dit komt omdat het tot een andere onderorde behoort dan de meeste bekende chelonen: Pleurodira. Een van de essentiële verschillen is dat dit exemplaar zijn nek niet in zijn schild kan verstoppen, dus moet het er in een "S" -vorm overheen vouwen als het veilig wil zijn.
Dit is een kleine waterschildpad die relatief klein is, ongeveer 14 centimeter in volwassen stadium.Het is in ieder geval vrij delicaat als het gaat om temperatuur en waterbehoefte. Als het water onder de 21 graden zakt, ga je hoogstwaarschijnlijk binnen de kortste keren dood.
8. Cumberlandschildpad
De Cumberlandschildpad (Trachemys scripta troostii) behoort tot dezelfde soort als de roodwangschildpad, alleen een andere ondersoort. Het is semi-aquatisch en komt oorspronkelijk uit de gebieden Tennessee en Kentucky in de Verenigde Staten. Uw vereisten lijken sterk op die van uw directe familielid.
9. Alligatorschildpad
Dit is een van de dodelijkste en meest indrukwekkende soorten gedomesticeerde schildpadden die er zijn. De alligator (Macrochelys temminckii) is een vleesetende schildpad, volledig in het water levende en zeer agressief met alles wat ernaast gebeurt. Het heeft een schild bedekt met stekels en zeer krachtige snavelvormige kaken, waardoor het een bijna prehistorisch uiterlijk krijgt.
Hoewel deze soort thuis in een aquarium kan worden gehouden, moet er rekening mee worden gehouden dat hij zonder problemen 80 kilogram weegt en 75 centimeter lang is. Om deze reden zal het nodig zijn om na te denken over een tank van ongeveer 500 liter zodra het exemplaar begint te groeien.
10. Chinese vijverschildpad
De Chinese vijverschildpad (Mauremys reevesii) is een van de meest sociale en charismatische exemplaren op de hele lijst. Het komt van nature voor in China, Japan en Korea en is semi-aquatisch. De belangrijkste habitat is enigszins stilstaand en ondiep water. De verzorging lijkt erg op die van een roodwangschildpad, maar hij is iets kleiner en heeft niet zo'n groot aquarium nodig.
Als je besluit een roodwangschildpad als huisdier te houden, houd er dan rekening mee dat hij erg kwetsbaar is voor infecties en voor het verspreiden van salmonella naar kinderen. Wat zijn dieet betreft, moet u hem een verscheidenheid aan voedsel aanbieden: planten, vissen, insecten, fruit en groenten.
