Veel eigenaren zijn bang als ze zich realiseren dat hun honden gezwollen en rode testikels hebben. Deze onaangename symptomen duiden meestal op de voortgang van een infectieus proces dat orchitis wordt genoemd. Vervolgens leggen we uit wat orchitis bij honden is en hoe je het kunt behandelen om de goede gezondheid van je beste vriend te behouden.
Hoewel sporadische ontstekingen in het genitale gebied niet in alle gevallen een teken van een probleem hoeven te zijn, is het aan te raden om zo snel mogelijk naar de dierenarts te gaan. Zoals je in latere regels zult zien, kan dit klinische teken op een probleem wijzen
Wat is orchitis bij honden?
De geslachtsdelen van honden zijn een van de meest gevoelige en kwetsbare delen van hun lichaam, omdat ze dagelijks in contact kunnen komen met vuil en ziekteverwekkers.Bijgevolg is er een brede lijst van ziekten en complicaties die het genitale gebied van de hond kunnen aantasten.
Orchitis bij honden is een type infectie dat meestal leidt tot een ontsteking in de testikels. Om deze reden is een van de belangrijkste symptomen van deze ziekte rode, gezwollen en ontstoken testikels. Deze aandoening gaat vaak gepaard met epididymitis, dat wil zeggen een ontsteking van het kleine opgerolde buisvormige kanaal aan de achterkant van de zaadbal.
Niet alle honden met ontstoken testikels hebben echter orchitis. Er zijn veel mogelijke oorzaken voor gezwollen testikels, waaronder blootstelling aan chemicaliën, extreme temperaturen, neoplasmata en vele andere aandoeningen. Daarom is het essentieel om uw huisdier naar de dierenarts te brengen om de oorzaak van deze anomalie in de geslachtsorganen te achterhalen.
Zowel orchitis als epididymitis worden beschouwd als zeer ernstige aandoeningen die zo snel mogelijk moeten worden aangepakt.
Hoe ontwikkelen honden orchitis?
Over het algemeen begint het infectieuze proces met een verwonding of brandwond in de geslachtsorganen, vooral in de testikels zelf of in het scrotum. Dit komt vaak voor als een hond gewond raakt tijdens een gevecht (het openen van een pad voor ziekteverwekkers) of bevriezing in de winter.
In het geval dat deze laesie in contact komt met bepaalde bacteriën (Brucella canis en andere), kan een infectieus proces in gang worden gezet. Op deze manier fungeert de wond als een 'toegangspoort' voor bacteriën in het lichaam van de hond. Eenmaal in uw lichaam kunnen deze middelen uitzetten en de zaadkanalen bereiken, waardoor de eerder genoemde epididymitis ontstaat.
De ontwikkeling van een infectieus proces hangt meestal ook af van de toestand van het immuunsysteem van elk dier.Als de hond gezond is en geen bijkomende pathologie vertoont, kan hij in contact komen met ziekteverwekkers en geen ziekte ontwikkelen. Het hangt allemaal af van gezondheid en context.
Symptomen van orchitis bij honden
Naast rode en gezwollen testikels voelen honden met orchitis vaak pijn. Bijgevolg zullen ze zich in deze regio nauwelijks laten aanraken of inspecteren en misschien zelfs liever zichzelf isoleren om niet gemanipuleerd te worden.
Pijn, vooral als het intens is, heeft vaak ook een negatieve invloed op het gedrag van de hond. Hoewel dit van persoon tot persoon verschilt, zijn veel honden verdrietiger en sommige reageren agressief.
Bovendien kunnen de volgende symptomen die verband houden met orchitis bij honden worden waargenomen:
- Loop met de achterpoten wijd uit elkaar (om te voorkomen dat je ontstoken testikels aanraakt of erover wrijft).
- Aanwezigheid van pus in de testikels.
- Vaak hun geslachtsdelen likken, vooral hun testikels.
- Verharding van één of beide testikels.
- Langzamere bewegingen.
- Onhandigheid.
- Lethargie.
- Koorts.
- Fysieke verwondingen in het scrotumgebied.
- Abnormale massa's in het scrotumgebied.
- Dermatitis veroorzaakt door genitaal likken.
De symptomen verschijnen meestal progressief en zelfs één voor één gedurende een variabel tijdsinterval. Als u uw hond niet naar de dierenarts brengt, loopt u helaas snel het risico op onvruchtbaarheid of een systemische infectie.
Diagnose
Wanneer de hond bij de dierenarts aankomt, zal de professional een handmatige palpatie van het genitale gebied uitvoeren. Als dit niet mogelijk is, moet het dier in ieder geval worden verdoofd en moet er een testiculaire echografie worden uitgevoerd om mogelijke veroorzakers op te sporen.Röntgenfoto's zijn ook vaak nuttig op dit front, hoewel ze niet altijd worden uitgevoerd.
Naast deze diagnostische tests kan het volgende nodig zijn:
- Voltooi bloedonderzoek, om de status van de infectie te controleren en te zien of bacteriën de bloedbarrière zijn gepasseerd.
- Urineonderzoek, om bacteriën (B. canis of andere) in de urine op te sporen.
- Serologische analyse op zoek naar tekenen van B. canis in het lichaam van de hond.
- Schimmel- en virusdetectietest, hoewel dit niet de belangrijkste veroorzakers van orchitis bij honden zijn.
- Testiculaire aspiratie en cytologische kweek, aangezien de reden voor de ontsteking ook een goedaardig neoplasma of kanker kan zijn.
Behandeling van orchitis bij honden
Bij het identificeren van een van de hierboven genoemde symptomen of het opmerken dat uw hond gezwollen testikels heeft, is het essentieel om hem snel naar het dierencentrum te brengen.Alleen een getrainde professional kan de oorzaken van dit probleem vaststellen en een specifieke behandeling aanbevelen op basis van de behoeften van de patiënt.
Antibiotica worden meestal gegeven bij de behandeling van orchitis om het infectieuze proces te vertragen en pathogene bacteriën te elimineren. De dierenarts kan ook een ontstekingsremmer aanbevelen om zwelling in de testikels tegen te gaan en het ongemak van het dier te verlichten.
Als de veroorzaker een schimmel is, moet een antischimmelbehandeling worden toegepast. In het geval van een immuungemedieerde aandoening zullen prednison en andere onderdrukkers van het immuunsysteem de meest geraadpleegde opties zijn. Tot slot, als er een tumormassa wordt gedetecteerd, is castratie en daaropvolgende follow-up noodzakelijk.
Tijdens de behandeling is het essentieel dat de hond een schone, comfortabele en rustige omgeving heeft om sneller te herstellen. De afwezigheid van traumatische stress zal de effectiviteit van de behandeling helpen versnellen.
Hoe voorkom je orchitis bij honden?
Allereerst moeten we zoveel mogelijk voorkomen dat onze honden verwondingen oplopen in zo'n gevoelig gebied. Voorkom bijvoorbeeld dat ze wegrennen en straatgevechten aangaan, of stel ze niet bloot aan de koude en extreme weersveranderingen van de winter.
Onthoud ook dat optimale hygiëne essentieel is om de verspreiding van bacteriën, schimmels, parasieten en andere ziekteverwekkers in huis te voorkomen. Daarom mogen we de reiniging en desinfectie van de omgeving en de accessoires die onze honden gebruiken niet verwaarlozen.
De laatste preventie is natuurlijk castratie. Als de hond geen testikels heeft, zal hij geen schade kunnen oplopen aan dit delicate gebied en zal hij in de toekomst niet vatbaar zijn voor andere problemen, zoals teelbalkanker. Deze chirurgische ingreep is in bijna alle gevallen van vitaal belang.
Tot slot is het essentieel om onze huisdieren gedurende hun hele leven adequate preventieve medicijnen te bieden. Daarnaast moeten we om de zes maanden preventief naar de dierenarts en moeten we hun vaccinaties en ontworming altijd up-to-date houden.
