De kangoeroe is een dier dat even geweldig als verrassend is. Zijn vermogen om te bewegen door te springen in plaats van te rennen is een van zijn bekendste eigenschappen. Deze Australische buideldieren vertonen echter nog een reeks kenmerken en curiositeiten die het vermelden waard zijn.
De gewone naam 'kangoeroe' wordt in het algemeen gebruikt om naar deze soort te verwijzen. Er zijn echter verschillende ondersoorten die worden geclassificeerd op basis van eigenschappen zoals grootte, gedrag en geografische locatie, om er maar een paar te noemen. De term kangoeroe duidt de grootste binnen de soort aan, en wallaby wordt gebruikt om naar de kleinste te verwijzen.
De classificatie van deze lijn is vrij breed en er zijn 47 verschillende soorten, waarvan de bekendste zijn:
- De rode kangoeroe, de grootste van de nog bestaande buideldieren.
- De westelijke grijze kangoeroe, iets kleiner dan de vorige en bewoont het westelijke zuiden van Australië.
- De oostelijke grijze kangoeroe, een van de minst bekende, maar dichtbevolkte op het continent.
De bekendste functies van Kangoeroe
Het feit dat je met grote sprongen beweegt, stelt je in staat energieverspilling tot een minimum te beperken. Hun krachtige achterpoten en gespierde staart geven ze de nodige kracht om met hoge snelheden te bewegen. Een kangoeroe kan zich voortbewegen met een snelheid van ongeveer 70 km/u, hoewel de gemiddelde snelheid bij matig joggen 25 km/u is.
Door de lengte van zijn achterpoten kan hij niet gemakkelijk lopen.Daarom gebruikt hij de kracht van zijn staart om zichzelf te ondersteunen. Daarmee vormen ze een soort driepoot die ze stabiliteit geeft. Ze kunnen echter niet achteruit lopen en alleen in het water kunnen ze hun benen zelfstandig bewegen.
Een volwassene bereikt gewoonlijk een hoogte van 1,5 meter, hoewel er individuen van 2 meter zijn gevonden. En hun levensverwachting is ongeveer 18 jaar.
Eten
Het zijn plantenetende dieren die hun dieet baseren op wortels, bloemen en gras, maar dit dieet weerhoudt hen er niet van om een gemiddeld gewicht van 80 kilo te bereiken. Dit is te danken aan het feit dat ze een spijsverteringssysteem hebben dat behoorlijk is aangepast om te profiteren van de voedingsstoffen in hun dieet. Ze eten meestal in groepen tijdens de middag- of nachturen, omdat ze elkaar zo beschermen.
Sommige soorten, zoals de westelijke grijze kangoeroe, kunnen giftige planten eten. Als gevolg hiervan hebben ze een grote verscheidenheid aan voedselopties, waardoor ze beter kunnen overleven in droge omgevingen.
Enkele leuke weetjes die je misschien nog niet wist
Een van de curiosa die de meeste aandacht trekt aan deze dieren, is dat ze niet zweten. Zijn manier om zich aan te passen aan warmte is door zijn poten te likken. Vervolgens wrijven ze ermee over hun borst om hun lichaamstemperatuur te verlagen.
De kangoeroe kan zijn oren draaien en geluiden horen die bijna onmerkbaar zijn voor andere dieren. Ze kunnen ook enkele weken zonder water overleven. Om dit te doen, halen ze uit de planten die ze binnenkrijgen de vloeistoffen en voedingsstoffen die ze nodig hebben.
In sommige legale papaverplantages eten kangoeroes deze planten en kunnen ze high worden. Dit is duidelijk wanneer ze onhandig bewegen, en het is dat je kunt zien dat ze ronddraaien of niet in staat zijn hun evenwicht te bewaren.
Hun manier om elkaar te leren kennen is door aan hun neus en gezicht te snuffelen. Ze kunnen dan socialiseren door te vechten, wat meestal gebeurt tussen jonge kangoeroes. Sommige volwassen exemplaren kunnen deze gewoonte echter behouden.
Het zijn meestal kalme en verlegen zoogdieren, hoewel ze zich bij elke dreiging kunnen verdedigen door middel van een lange en gebogen spijker die aan hun voeten te vinden is. Dit, samen met hun krachtige poten, maakt ze tot een gevaarlijke en voorzichtige soort.
Fokgewoonten
Paring is een andere zaak die nieuwsgierig is, aangezien mannetjes de urine van vrouwtjes opsnuiven om te herkennen of ze klaar zijn voor voortplanting. De verkeringsperiode kan tot drie dagen duren.
Het mannetje snuift vaak en raakt de staart van het vrouwtje aan met zijn poten, en het vrouwtje reageert met kronkelige bewegingen. Sommige kangoeroesoorten paren alleen als de weersomstandigheden gunstig zijn voor de jongen.
Vrouwtjes kunnen de embryonale ontwikkeling van hun jongen stoppen als de omgevingsomstandigheden niet gunstig zijn. Dit gebeurt vaak in seizoenen van ernstige droogte, dus wanneer de omstandigheden verbeteren, gaat de dracht zonder problemen door.Zo geven ze hun kleintjes meer overlevingskansen.
Over het algemeen duurt de zwangerschap ongeveer 30 dagen en eindigt met de geboorte van onderontwikkelde jongen. Ze beëindigen hun groei in het buideldier, waar ze de borstklieren vinden van waaruit ze zich voeden.
De buidel of het buideldier waar babykangoeroes zich ontwikkelen, dient als schuilplaats voor jongeren tot acht maanden oud. Na deze tijd gaan ze terug naar de borstvoeding voor nog eens zes maanden. Waarschijnlijk zit er tegen die tijd al een ander jong in de zak.
Kangoeroe bedreigingen
Gelukkig zijn er niet al te veel natuurlijke vijanden voor deze soort. Vossen, sommige slangen, adelaars en dingo's vallen ze vaak aan, vooral hun jongen of jonge individuen.
Door stroperij door de mens om het vlees te verkopen en de vernietiging van zijn leefgebied blijft de mensheid echter de gevaarlijkste soort, niet alleen voor kangoeroes, maar voor de wereld in het algemeen.