Het staat bekend als de 'boomloze vlakte' en is een ecosysteem dat wordt gekenmerkt door harde wind, lage temperaturen en zeer weinig regenval. Dit betekent niet dat er geen leven is, integendeel! In dit artikel informeren we je over de dieren van de toendra, die een nogal opofferend bestaan leiden.
Naast de extreme temperaturen is de toendra een regelrechte overlevingsuitdaging vanwege het gebrek aan voedselmateriaal en schuilplaatsen. Ongetwijfeld vallen de levende wezens die we je hieronder gaan laten zien op door hun vermogen om zichzelf te handhaven, zelfs in de meest ongunstige omstandigheden. Mis het niet!
Tundra-kenmerken
Voordat we het hebben over de dieren van de toendra, zou het goed zijn om meer te weten te komen over dit ecosysteem dat aanwezig is in drie delen van de planeet: Noordpoolgebied (voornamelijk Canada en Alaska), Alpen (waar de hoogste bergen zijn en bomen niet groeien) en Antarctica (inclusief zuidelijk Zuid-Amerika en alles 'beneden' of ten zuiden van de wereld).
Door de nabijheid van de polen heeft de toendra een koud klimaat, met het grootste deel van het jaar temperaturen onder het vriespunt. In de winter kunnen de omstandigheden oplopen tot -35 °C en in de zomer niet boven de 10 °C. Daarnaast zijn er veel wind, aanhoudende sneeuwval, lichte regen en volledig donkere dagen.
Er zijn bijna geen bomen op de toendra. De enige vegetatie die overleeft zijn lage planten, sommige met bloemen. Ze groeien schaars, als 'plekken' tussen sneeuw en rotsen.
Dieren van de toendra
Wat de fauna van dit ecosysteem betreft, is het vermeldenswaard dat het soorten zijn die zijn aangepast aan het klimaat dankzij hun vacht, het vermogen om te overwinteren en de vetlagen die hun lichaam beschermen.Sommige zijn wit om op te gaan in de sneeuw en, geloof het of niet, er zijn veel meer toendradieren dan we denken. Sommigen van hen zijn als volgt.
1. Kariboe
Ook bekend als rendier, is de kariboe (Rangif.webper tarandus) een hert van het noordelijk halfrond dat ook voorkomt in de taiga. Mannelijke exemplaren zijn groter dan vrouwtjes en hoewel beide geslachten een gewei hebben, zijn mannetjes groter en meer vertakt.
Kariboes hebben een dikke bruine vacht met witte vlakken, donkerder en korter in de zomer. Dankzij zijn 'uitstekende' hoeven kan hij probleemloos tussen sneeuw en ijs lopen. De vrouwtjes zijn gegroepeerd in matriarchale kuddes en de mannetjes zijn solitair.
2. Ptarmigan
Deze vogel (Lagopus muta), een familielid van kippen, leeft in de koude streken van het noordpoolgebied, hoewel sommige ondersoorten voorkomen in bergachtige gebieden van Azië en Europa.De sneeuwhoen is net geen 40 centimeter lang, heeft een staart van ongeveer 10 centimeter en als hij zijn vleugels uitslaat heeft hij een spanwijdte van 60 centimeter.
In de winter is het bijna helemaal wit, dicht en volumineus, waardoor het er groter en robuuster uitziet. Zijn voeten zijn ook bedekt met veren en de sporen die hij achterlaat in de sneeuw zijn vergelijkbaar met die van andere toendradieren, zoals de haas. Ptarmigans zijn meestal actiever in de ochtend en vliegen het liefst korte afstanden.
3. Lemming
Dit knaagdier (Lemmus lemmus) van de lemmingstam leeft niet alleen in de toendra, maar ook in arctische en zomerweiden. Hij voedt zich met fruit, wortels en kruiden, die hij ophoopt in een hol dat hij zelf maakt.
De lemming is klein van formaat, zijn vacht is felgekleurd in de kleuren bruin, geel en zand en zijn voortplantingscyclus is vrij kort, dus hij kan in korte tijd een plaag worden.Om gure temperaturen te overleven, brengt hij zijn winters door onder de sneeuw in zijn hol.
4. Sneeuwuil
Een ander toendradier, de sneeuwuil (Bubo scandiacus), staat bekend om zijn schoonheid en zijn grote vermogen om zijn prooi midden in de vlucht te vangen. Het voedt zich met hazen, kleine vogels, vissen of knaagdieren zoals lemmingen. Helaas bevindt het zich in een kwetsbare positie wat betreft taxonomie.
Het mannetje is puur wit en het vrouwtje heeft donkere vlekken op haar veren. Hoe dan ook, ze gaan allebei mooi op in sneeuw en ijs. Ze kunnen tot 150 centimeter spanwijdte meten en zijn zeer goed aangepast aan het arctische klimaat.
5. Poolvos
Een ander toendradier op deze lijst is een hondachtige die te zien is op de noordelijke hellingen van Eurazië en Noord-Amerika.De vacht van de poolvos (Vulpes lagopus), ongeveer 55 centimeter lang en ongeveer drie kilo zwaar, is wit in de winter en grijsbruin in de zomer.
Om warmteverlies te voorkomen, heeft hij zeer kleine oren en is zijn staart dicht en lang; als hij slaapt rolt hij zich erin op om warm te blijven. Het is een van de weinige exemplaren op deze lijst die niet overwintert als het koud is, het voedt zich met vogels en kleine zoogdieren en plant zich voort in maart.
6. Poolhaas
De poolhaas (Lepus arcticus) is een zoogdier dat behoort tot de familie Leporidae (Leporidae). Het is te vinden in de toendragebieden van Scandinavië, Groenland, Canada en Alaska. Hij heeft een geschatte lengte tot 70 centimeter en weegt gemiddeld zo'n 4-5 kilo.
Dit type haas is verdeeld in 4 verschillende ondersoorten.
7. Hermelijn
De hermelijn (Mustela erminea) is een ander toendradier dat jaagt op andere kleine gewervelde dieren, zoals knaagdieren en vogels. Het is in ieder geval een doorgewinterde carnivoor die konijnen en andere prooien kan doden die veel groter zijn dan hijzelf. Dit is een echte mijlpaal, aangezien het zelden 300 gram weegt.
De hermelijn is wijdverspreid in heel Europa en leeft voornamelijk in toendra's, bossen en steppen. Helaas rechtvaardigt zijn aanpassingsvermogen zijn opname in de 100 gevaarlijkste potentieel invasieve soorten ter wereld.
8. Grizzlybeer
Ondanks zijn algemene naam wordt de grizzlybeer (Ursus arctos horribilis) tegenwoordig beschouwd als een ondersoort van de bruine beer. Het staat op populatieniveau bekend als grizzly en leeft in het noordwesten van de Verenigde Staten, Canada en het schiereiland Kamtsjatka.De grootste populatie bevindt zich echter in Alaska.
Ondanks hun roofzuchtige reputatie bestaat het dieet van deze beren het grootste deel van het jaar voor 90% uit plantaardig materiaal.
9. Harlekijneend
Je verwachtte toch niet een voornamelijk in het water levende vogel tussen de toendradieren? De harlekijneend (Histrionicus histrionicus), behorend tot de groep eenden, komt voor in Noord-Noord-Amerika, Oost-Rusland, Zuid-Groenland en IJsland.
De mannetjes van deze soort zijn ongelooflijk op chromatisch niveau, omdat ze een complex verenkleed presenteren met witte, zwarte, bruine en grijze tinten. Ze worden maximaal 45 centimeter lang en 600 gram. Ze voeden zich met weekdieren, schaaldieren en andere ongewervelde waterdieren.
10. IJsbeer
De ijsbeer (Ursus maritimus) is de laatste van de toendradieren die we op deze lijst gaan noemen en deelt een gezin met de grizzly. 60% van de exemplaren die tegenwoordig in leven zijn, zijn te vinden in Canada, hoewel er ook populaties zijn in Groenland, Alaska en Noord-Rusland.
Dit is een van de meest indrukwekkende niet-aquatische zoogdieren die er bestaat, aangezien een volwassen exemplaar tot 680 kilogram kan wegen en 2,6 meter lang kan worden. Het is de meest vleesetende soort van alle bestaande beren en baseert zijn dieet voornamelijk op grote waterdieren (zoals beluga's of zeehonden) en vissen.
Helaas redt het imposante uiterlijk van de ijsbeer hem niet van klimaatverandering en de gevolgen ervan.
Hier hebben we je kennis laten maken met 10 van de dieren van de toendra, maar ze zijn niet de enige die er zijn. Hoewel dit gebied ruig en moeilijk te navigeren is, zijn sommige levende wezens in staat zich voort te planten en er hun stempel op te drukken.De natuur zal ons ongetwijfeld blijven verbazen.
