Als uw huisdier veel aan zijn oren krabt, of zijn kop voortdurend naar de zijkanten beweegt, kan hij een gehoorprobleem hebben. Hondenoormijt komt vaker voor dan je zou denken, maar niet alle eigenaren kunnen ze herkennen. In dit artikel informeren we je over deze parasieten en hoe je ze kunt verwijderen.
Deze kleine ongewervelde dieren zijn ectoparasieten die zich voeden met was, natuurlijke oliën en epidermale vervellingen van de gehoorgang van de hond. Ze nemen het bloed van hun gastheer niet op, maar beschadigen wel de oren door hun uitzettings- en hechtingsvermogen. Blijf lezen, want in de volgende regels vertellen we je hoe je ze kunt verwijderen.
Hoe verschijnen mijten in de oren van honden?
Mijten zijn microscopisch kleine parasieten die verantwoordelijk zijn voor infecties in verschillende delen van het lichaam van het dier, zoals de oren. De twee soorten die honden treffen zijn Demodex canis en Otodectes cynotis, die op hun beurt verantwoordelijk zijn voor respectievelijk demodectische en otodectische schurft. Beide zijn zeer kleine geleedpotige spinachtigen.
Met het blote oog is het erg moeilijk om ze te detecteren, hoewel hun aanwezigheid zich manifesteert als kleine witte vlekken (ter grootte van een speldenknop). De gemiddelde grootte is meestal niet groter dan 132,21 micron.
Alle honden, ongeacht leeftijd of ras, zijn kwetsbaar voor mijtbesmetting en de gevolgen daarvan. Zelfs de moeder zelf kan deze parasieten na de geboorte doorgeven aan haar puppy's. Daarom is het ideaal dat het voor de bevalling grondig wordt ontwormd.
Wanneer dit gebeurt – of in elke situatie waarin twee honden samen zijn – dringen de mijten de gastheer binnen en leggen eieren in het oor. Vier dagen later komen de larven uit en voeden zich met het oorsmeer, en korte tijd later begint de paringsfase van de nimfen opnieuw.
Levenscyclus
Het grootste probleem met mijten is dat ze zich zeer snel voortplanten: een kolonie kan zich in slechts een week verdubbelen en het duurt niet lang voordat ze infecties of een slechte geur veroorzaken. De levenscyclus van deze ziekteverwekkers (in het bijzonder O. cynotis) is als volgt:
- Na contact met een besmette hond springen vrouwelijke mijten naar hun nieuwe gastheer en zoeken hun toevlucht in de gehoorgang. Ze leggen hun eieren in de oppervlakkige epidermale laag.
- De larven komen binnen een paar dagen uit en moeten twee nimfenstadia doorlopen voordat ze de volgende generatie volwassen dieren worden.
- Volwassenen voeden zich met dode epitheelcellen, exsudaten en vloeistoffen in de gehoorgang van de hond. Ze graven zich echter niet onder de huid in (zoals andere mijten).
- De volledige levenscyclus wordt niet langer dan 3 weken vertraagd. Hoewel enige overleving van mijten buiten hun gastheer is waargenomen, is documentatie zeer schaars.
Wat zijn de symptomen van oormijt bij honden?
Naast het zien van die witte vlekken of vlekken, manifesteert de aanwezigheid van mijten in de oren van honden zich op andere manieren, die de moeite waard zijn om te observeren en te identificeren om de juiste behandeling toe te passen. Hier zijn enkele van de meest voorkomende symptomen van oormijt bij honden:
- Intense jeuk.
- Aftrekken en schokken van het hoofd.
- Scabby of rode oren.
- Continu krabben.
- Slechte geur.
- Donkerbruine of gele afscheiding uit de oorschelp.
- Otische bloeding uit gebroken bloedvaten (vanwege constant krabben).
- Algemeen ongemak of rusteloosheid.
- Binnenoor met donkere of witte vlekken.
- Een auditief hematoom, als gevolg van het scheuren van bloedvaten door krabben.
De gemakkelijk waarneembare laesies zijn beperkt tot de gehooromgeving van de hond, dat wil zeggen de oorbasis, het kraakbeen, de gehoorgang en andere aangrenzende structuren. In zeldzame gevallen kunnen de symptomen echter ook in andere delen van het lichaam voorkomen.
Diagnose
Om mijten bij huisdieren te diagnosticeren, maken dierenartsen een directe observatie van de oren van het dier en nemen later een monster van oorsmeer met katoen.Dit wordt onder een microscoop geanalyseerd om te bepalen of er 'bewegende witte vlekken' zijn die wijzen op de aanwezigheid van de parasieten.
Als de hond extreme jeuk voelt, kan hij wat agressief zijn tegenover de dierenartsen. In deze gevallen zal sedatie nodig zijn om de auditieve omgeving van het dier goed te observeren.
Hoe kom je van oormijt bij honden af?
Als eerste maatregel is het essentieel om te voorkomen dat deze parasieten bij onze huisdieren verschijnen. Om dit te doen, raden we aan om hun oren regelmatig schoon te maken met een wattenbolletje gedrenkt in alcohol en, als je ze thuis wast, een speciale anti-mijtshampoo te gebruiken. Zoals altijd wordt gezegd in deze zaken, is preventie de beste behandeling.
Tegelijkertijd is het raadzaam om dekens, kussens, kennels, speelgoed en accessoires schoon te maken, hun afweer in optimale conditie te houden – door middel van een goede voeding – om te voorkomen dat mijten zich snel vermenigvuldigen en dat je ze een of twee keer per jaar naar de dierenarts voor algemene onderzoeken.En heel belangrijk, vergeet het vaccinatieschema niet na te leven!
Als niets van dit alles werkt en de mijten verschijnen, kan de dierenarts een specifiek middel aanwijzen om ze te elimineren, dat kan worden gekocht bij de kliniek of in dierenwinkels. Hoewel er geen 'universele' behandeling voor oormijt bij honden bestaat, kiezen veel eigenaren voor zelfgemaakte recepten die micro-organismen elimineren.
Huismiddeltjes
Enkele ideeën zijn als volgt:
- Olie gemacereerd met knoflook: het is aangetoond dat knoflook bepaalde insecticide en acaricide eigenschappen heeft. Het werkt echter niet bij alle concentraties optimaal.
- Hete aloë vera-gel: dit helpt de zwelling in de gehooromgeving van de hond te verzachten, maar lost het wortelprobleem niet op.
- Biologische probiotische yoghurt: de toepassing van probiotica kan het immuunsysteem van de hond bevorderen door een goede opname van voedsel in de darm. Het is echter meer een preventieve maatregel dan een behandeling.
- Amandelolie met vitamine E-capsule: hetzelfde uitgangspunt als het vorige punt.
- Appelciderazijn verdund met water: deze verbinding is rijk aan azijnzuur en veroorzaakt meestal veel afstoting bij kleine ongewervelde dieren. Het kan je helpen de oren van je hond vrij te maken van mijten.
- Warmwaterkompressen: dit verzacht de jeuk effectief.
Je kunt elk van deze huismiddeltjes proberen zonder bang te hoeven zijn dat er iets ergs met je hond gebeurt. Het is net zo eenvoudig als aanbrengen op het aangetaste gebied en het een paar minuten laten inwerken. Aan de andere kant moeten sommige van de bovengenoemde preparaten oraal worden ingenomen om er op de lange termijn baat bij te hebben. Neem contact op met uw dierenarts als u vragen heeft.
Farmacologische middelen
Hoewel alle huismiddeltjes die we je hebben laten zien op bepaalde momenten nuttig kunnen zijn, zal ongetwijfeld het eerste en laatste woord worden gegeven door de dierenarts.Dit zal specifieke medicijnen aanbevelen om mijten te behandelen, die algemeen of specifiek kunnen zijn, afhankelijk van de soort ziekteverwekker die uw hond infecteert.
Veel miticiden worden plaatselijk aangebracht, terwijl andere vaak worden geïnjecteerd (zoals ivermectine). Er zijn ook andere preparaten voor eenmalig gebruik op de veterinaire markt, zoals Milbemite®, Revolution®, Advantage Multi®, Simparica® of Bravecto®. De dierenarts zal in elk geval de meest geschikte optie aanbevelen.
Tot slot moet je weten dat hoewel hondenoormijten besmettelijk kunnen zijn voor mensen, het onwaarschijnlijk is dat ze naar het menselijk oor kunnen 'reizen'. Wees desondanks uiterst voorzichtig en ontsmet uw hond zeer zorgvuldig.
