Als je hond zeep heeft gegeten, is het belangrijk om niet gek te worden. Je moet kalm zijn om op tijd voorrang te geven. Velen zullen zich afvragen hoe een ongeluk als dit kon gebeuren, niet wetende dat honden, vooral als ze nog puppy's zijn, rusteloos zijn en al het materiaal dat hun aandacht trekt in hun mond stoppen.
Daarom is het eerste advies om thuis maatregelen te nemen om te voorkomen dat deze episode zich opnieuw voordoet. Als u echter vermoedt dat uw hond dit product heeft ingenomen, zoek dan dringend medische hulp. Overweeg ook de aanbevelingen die we u zullen geven, aangezien deze nuttig zullen zijn voor de professional die voor uw huisdier zal zorgen.
Wat voor zeep mag mijn hond niet eten?
Het antwoord is bot: geen enkele vorm van zeep mag door de hond worden ingenomen. U moet nog steeds vaststellen welk type materiaal uw huisdier heeft gegeten, aangezien dit een van de eerste vragen is die uw dierenarts u zal stellen. Hoewel de gegevens misschien niet relevant lijken, is het noodzakelijk om vast te stellen of het vloeibare zeep of zeep was, of anders, of het voor gebruik door mensen of honden was.
Met deze informatie is het gemakkelijk om de chemische componenten vast te stellen die veranderingen kunnen veroorzaken. Als de hond bijvoorbeeld zeep heeft gegeten voor honden die gespecialiseerd zijn in het uitroeien van teken, is het waarschijnlijk dat er andere chemische middelen zijn dan die in hygiëneproducten voor kleding. In ieder geval leiden de effecten vrijwel altijd tot beschadiging van het maagslijmvlies.
Heeft de hond glycerinezeep gegeten? Er kunnen kleine of geen complicaties optreden, aangezien dit een soort zeep is zonder toxische eigenschappen, juist voor het geval het per ongeluk wordt ingenomen.Toch moet de impact worden beoordeeld door een professional, niet door de tutor. Houd rekening met de volgende punten bij het omgaan met de situatie:
- De meeste zepen veroorzaken milde reacties. Als je een stuk natuurlijke zeep eet, zal je hond zich een paar uur misselijk voelen. In ieder geval zal hij met veterinaire hulp heel snel verbeteren. Blijf kalm.
- Als u geen directe toegang heeft tot een dierenarts, kunt u gespecialiseerde hotlines bellen voor vergiftiging door huisdieren. Zij zullen u vertellen over welke symptomen u zich zorgen moet maken.
- Verwar zeep niet met wasmiddelen. Over het algemeen zijn deze laatste veel schadelijker voor het maagdarmkanaal van de hond en veroorzaken ze ernstigere effecten.
Wat is de minimale hoeveelheid die veilig kan worden ingenomen?
Zelfs de kleinste hoeveelheid zeep die de hond heeft gegeten, kan zijn gezondheid in gevaar brengen, vooral als het een zeep is met giftige bestanddelen, zoals geconcentreerd wasmiddel in poedervorm.Volgens overheidsgegevens bevat dit product giftige stoffen zoals fosfaten, niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen, perboraat en carbonaat.
Als de hond ook maar een kleine hoeveelheid van deze zeep heeft ingeslikt, raadpleeg dan uw dierenarts. Hij zal u instructies geven en de ernst van de aandoening bepalen, evenals de te volgen behandeling. In de meest ernstige gevallen is het ook mogelijk dat de hond moet worden opgenomen door een dierenarts, waar onder andere maagspoelingen of braakinducties worden uitgevoerd.
Zeep giftigheid
Ontsmettingsmiddelen, zepen en andere samenstellingen voor menselijk hygiënisch gebruik bevatten anionische en niet-anionische wasmiddelen. Zoals aangegeven door het veterinaire portaal van MSD Manuals, heeft de overgrote meerderheid van hen een neutrale pH (7), maar niet alle. Die met een pH hoger dan 11 zijn veel gevaarlijker en moeten worden behandeld als alkalische bijtende stoffen.
Anionische en niet-anionische wasmiddelen zijn enigszins irriterend.Als de hond hiermee in contact komt, kan hij last krijgen van roodheid van de opperhuid, maar ook zwelling van de oog- en darmmucosa (bij inslikken). Het is echter niet allemaal slecht nieuws: er is niet waargenomen dat zeepverbindingen in de bloedbaan van het dier terechtkomen.
Om deze reden is systemische vergiftiging ondenkbaar als de hond zeep heeft gegeten. De symptomen zijn beperkt tot gastro-intestinale storingen veroorzaakt door ontsteking van de slijmvliezen. Ze zijn meestal niet ernstig, maar vereisen wel veterinaire aandacht.
Symptomen die erop wijzen dat de hond zeep heeft gegeten
De inname van zeep bij de hond wordt beschouwd als bedwelming of vergiftiging, vandaar het belang van het verlenen van prioritaire veterinaire hulp. Dit zijn de symptomen die kunnen optreden bij dronken honden:
- Braken of diarree, die bloed kan bevatten, afhankelijk van de ernst van het ziektebeeld. Deze uitscheidingen zien er meestal roodachtig of zwartachtig uit.
- Hypersalivatie.
- Overmatige dorst.
- Buikpijn, die wordt uitgedrukt door huilen.
- Hoesten, niezen of kokhalzen.
- Bevingen en spierspasmen.
- Verwijde pupillen.
- Zwakte en vermoeidheid.
- Gebrek aan coördinatie.
- Gebrek aan eetlust.
- Convulsies.
- Coma (in extreem ernstige gevallen).
De meest normale symptomen zijn braken, diarree, speekselvloed en buikpijn. Veel van de afgeleide symptomen zouden vanzelf kunnen verdwijnen na het uitdrijven van het irriterende middel, maar in alle gevallen is het raadzaam om met spoed naar de dierenarts te gaan.
Mijn hond heeft zeep gegeten, wat moet ik doen?
In het geval dat u direct contact heeft met de dierenarts, bel hem dan en geef hem een verslag van de situatie.Zo niet, ga dan naar een veterinair zorgcentrum. Hoewel u nooit medicijnen mag geven of stoffen moet verstrekken zonder de toestemming van de professional, kunnen dit soort handelingen de hond helpen:
- Braken opwekken: Wanneer de hond een grote hoeveelheid zeep heeft ingenomen, is het handig om hem zoveel mogelijk te helpen braken. Op deze manier zal uw lichaam stoppen met het opnemen van meer giftige componenten. Onthoud dat hoe groter de hoeveelheid, hoe groter de negatieve impact. Als de hond echter bewusteloos of onhandig is, vermijd dan deze oplossing zodat hij niet stikt tijdens het proces.
- Hydrate: wanneer het vergiftigingsbeeld optreedt, gaat dit meestal gepaard met uitdroging, meestal als gevolg van braken en diarree. Het is belangrijk om de hond te hydrateren terwijl de veterinaire zorg arriveert. De kliniek kan u intraveneuze vloeistoffen toedienen als de aandoening zeer ernstig is.
- Maak een verslag van de zeep: voor een nauwkeurigere diagnose is het handig om een foto te maken van de zeep die de hond heeft ingenomen of neem het product mee zodat de dierenarts beslissingen kan nemen.Als je niet zeker weet welk product er is gegeten, breng ze dan allemaal naar de kliniek.
- Vermijd medicatie buiten de behandeling om: het is een vergissing om op internet te zoeken naar medicijnen of huismiddeltjes om in deze gevallen te geven, omdat dit de toestand van de hond kan verergeren. Producten zonder wetenschappelijke onderbouwing of veterinaire goedkeuring doen op korte en lange termijn vaak meer kwaad dan goed.
Vergeet niet dat al deze tijdelijke remedies moeten worden toegepast als de hond bij bewustzijn en functioneel is. Anders zal het opwekken van braken of het geven van water de kans op verstikking of verdrinking vergroten, wat het klinische beeld nog ingewikkelder maakt. Als uw hond erg ziek is, kunt u hem alleen begeleiden tot hij professionele aandacht krijgt.
Sluit veterinaire zorg nooit uit
Als de hond zeep heeft gegeten, moet prioritaire veterinaire zorg worden overwogen. Wacht niet tot het lichaam van het dier het product vanzelf uitdrijft of minimaliseer deze situatie, aangezien u het leven van de harige in gevaar brengt.Hoe meer tijd er verstrijkt na een vergiftiging, hoe moeilijker het zal zijn om het dier terug te brengen naar een situatie van organische normaliteit.
Een situatie die niet licht moet worden opgevat
Als laatste aanbeveling, volg de instructies van de dierenarts tot op de letter met betrekking tot de te volgen behandeling en voorkom dat uw huisdier opnieuw toegang krijgt tot deze producten. Denk dat de hond net een mensenbaby is, rusteloos en nieuwsgierig, dus bewaar alles wat problemen kan veroorzaken heel goed.
Heeft u meer vragen over de behandeling, waarschuwingssymptomen of redenen voor een nieuwe consultatie, bespreek dit dan met de dierenarts, om altijd in het voordeel van de hond te handelen. Voorbereiding is de beste tool voor een snelle aanpak.
