Medio augustus 2014 begon er een nieuwsbericht op de pagina van het New York City Animal Care and Control Center te circuleren op sociale netwerken, waarin werd verteld hoe een hond zijn familie redde van een aanval van een beer, hij werd erdoor in de steek gelaten.
Destijds bewees de geschiedenis zo duidelijk en krachtig het niveau van ondankbaarheid waartoe mensen in staat zijn te bereiken, dat het in veel media werd herhaald en via verschillende netwerken werd gedeeld door mensen die niet konden begrijpen wat er was gebeurde.
Het ging over Duke, een vierjarige Duitse herder, die werd overgedragen aan het Dierencontrolecentrum, omdat zijn familieleden beweerden dat ze allergisch waren voor het huisdier.Zij waren degenen die de centrummanagers het verhaal vertelden waarin Duke hen had gered van een beer die drie keer zo groot was tijdens een gezinsuitje, waarmee ze aantoonden dat hij een zeer beschermende hond van zijn familie is, en daarom vinden ze dat iemand anders zou het een thuis kunnen geven.
Het echt trieste aan dit verhaal is echter dat, ondanks wat de familie zei, die onder andere zei dat hij een lieve, aanhankelijke hond was en wist hoe hij op verschillende commando's moest reageren, geen van hen zich zelfs maar omdraaide rondkijken om afscheid te nemen van Duke zodra ze hem hebben overgedragen aan de centrummanagers.
Iets dat de situatie nog erger maakte voor Duke, wat al moeilijk genoeg was voor een grote volwassen hond, werd geregistreerd als iemand met "gedragsproblemen" omdat hij tegen sommige leden van het personeel van het centrum had gegromd. Dit betekende dat zijn adoptiemogelijkheden aanzienlijk beperkt waren, aangezien hij werd geclassificeerd als een "New Hope" (New Hope, in het Engels), wat betekent dat alleen een familie die aantoonbare ervaring heeft met het omgaan met agressieve hondengevallen, hem kan adopteren.
De familie van Duke zei echter dat de hond erg aanhankelijk was en alleen een beetje achterdochtig was tegenover mensen die hij niet kende, maar hij heeft geen geschiedenis van agressie tegen mensen of andere dieren. Desondanks werd hij, vanwege de moeilijkheid om een nieuw thuis voor deze prachtige hond te vinden, op de dringende adoptielijst geplaatst, wat inhield dat hij op elk moment kon worden ingeslapen.
Het kennen van de geschiedenis van de hond, naast het zien van de foto waarop hij erg bang te zien is en de betaling die zijn familie hem gaf voor zijn loyaliteit, veroorzaakte totale verontwaardiging op sociale netwerken, wat een feit was dat veel geluk had voor Duke, als een ondersteunende entiteit die zijn verhaal kende, kwam hem te hulp.
Zo werd Duke overgedragen aan de Petharbor Foundation, in de hoop een nieuw gezin te vinden. Hoewel er daarna geen nieuws meer over zijn situatie was, werd wel duidelijk dat deze trouwe vriend rustig zou afwachten, zonder risico op euthanasie.
Aan de andere kant gaf een daaropvolgend onderzoek naar de familie van deze hond aanwijzingen dat de echte reden waarom Duke ter adoptie werd afgestaan, te wijten zou kunnen zijn aan problemen met de huisbaas. Door dit soort verhalen zouden mensen zich moeten realiseren dat het hebben van een huisdier geen lichtvaardige beslissing moet zijn.
Er zijn veel factoren zoals ruimte, buren en kosten die, ongeacht hoe goed ze zich gedragen of hoeveel ik weet dat het huisdier wil, uiteindelijk in de steek worden gelaten, op onverantwoorde wijze worden afgeleverd bij derden of in de kennel.
Gelukkig nam het verhaal van Duke een positieve wending dankzij honderden mensen die deelden wat er met hem was gebeurd.