De passie van honden voor het kauwen en eten van alles wat geen speelgoed is, is hoofdpijn die veel verzorgers bekend zal voorkomen. Veel van deze voorwerpen zijn gevaarlijk voor uw gezondheid en kunnen een veterinair noodgeval veroorzaken, zoals in het onderhavige geval: wanneer de hond polystyreen heeft gegeten.
Als je je hond hebt betrapt met dit materiaal in zijn bek en je bent niet op tijd gearriveerd om het te verwijderen voordat hij het doorslikt, is het tijd om naar de dierenarts te gaan. Hier vindt u nuttige informatie over het te volgen protocol en om uw professional nuttige informatie te geven, zodat u niets hoeft te missen.
Wat is piepschuim?
Polystyreen is een thermoplastisch polymeer dat wordt verkregen uit de polymerisatie van monomeer styreen. Simpel gezegd, het is een soort plastic met een breed scala aan commerciële toepassingen. In zijn stijve vorm wordt het gebruikt voor objecten die transparantie vereisen, zoals voedselverpakkingen.
De interessante vorm in deze ruimte is echter de schuimige vorm, die wordt gepresenteerd in een geëxpandeerde of geëxtrudeerde vorm. In dit formaat heeft polystyreen uitstekende isolerende en dempende eigenschappen. Het kan meer dan 95% lucht bevatten, waardoor het licht en gemakkelijk te vervoeren is.
Je vindt polystyreen op veel gebieden van je dagelijks leven: fruitschalen, vulling voor kwetsbare verzendverpakkingen, wegwerpbekers en zelfs als bouwmateriaal. Daarom is het handig om te weten hoe u dit materiaal en de gevaren ervan voor honden kunt identificeren, vooral degenen die lijden aan een pica-aandoening.
Mogelijke gevaren wanneer een hond piepschuim heeft gegeten
Styrofoam is in principe niet giftig voor honden, hoewel het de mond en het spijsverteringskanaal van het dier kan irriteren. Als er echter chemische stoffen aan zijn toegevoegd, is het mogelijk dat de hond last heeft van vergiftiging. In deze gevallen is het protocol hetzelfde: ga naar de dierenarts.
Het echte gevaar van het inslikken van piepschuim is verstopping. Omdat het een onverteerbaar materiaal is, heeft het de neiging zich te nestelen en vast te zitten op verschillende punten van het spijsverteringskanaal van het dier, waardoor de juiste doorstroming van voedsel en ontlasting wordt belemmerd.
Afhankelijk van waar in het spijsverteringsstelsel het plastic vast komt te zitten, zullen de symptomen verschillen. Dit zijn de belangrijkste:
- Grote stukken polystyreen komen meestal niet uit de maag, waardoor ze de pylorus verstoppen en de inhoud de darm niet kan bereiken. In deze gevallen zal de hond vaak overgeven zonder het vreemde lichaam te kunnen verdrijven.
- Wanneer er plastic in de darm blijft zitten, veroorzaakt de obstructie symptomen zoals diarree, constipatie, buikpijn, lusteloosheid, verlies van eetlust of gewichtsverlies.
Deze symptomen zijn erg aspecifiek en kunnen wijzen op elke andere spijsverteringspathologie, dus aarzel niet om naar de dierenarts te gaan zodra je ze ontdekt.
Wat moet ik doen als mijn hond piepschuim heeft gegeten?
Gezien dit scenario kunt u er zeker van zijn dat uw hond gezondheidscomplicaties zal krijgen. Daarom is het eerste dat u moet doen, naar de dierenarts gaan. Blijf echter kalm, want zelfs in het ergste geval heeft uw hond uw zelfbeheersing en vastberadenheid nodig. Hier zijn enkele handige tips die u in deze situatie kunt volgen:
- Fotografeer of neem een proefmonster van wat de hond heeft gegeten. Het zal nuttig zijn voor de dierenarts voor de diagnose.
- Als je de hond het piepschuim niet hebt zien eten, maar het wel vermoedt, bel dan je dierenarts voor advies.
- Als de hond een van de hierboven beschreven symptomen vertoont, maar je hebt hem niets zien eten, moet je ook naar een professional gaan. Geef hem gedetailleerde informatie over het gedrag van uw hond, de dagen dat hij ziek is geweest en de mogelijke gevaren rond de hond, zowel thuis als tijdens de wandeling.
- Laat uw hond nooit braken: als het van hard polystyreen is gemaakt, kunt u perforaties of inwendige bloedingen bij uw hond veroorzaken. Alleen een professional, ondersteund door adequate diagnostische tests, kan beslissen of braken een geschikte oplossing is.
In de ernstigste gevallen is een open operatie nodig om het vreemde lichaam dat uw hond in de darm of maag heeft vastgehouden te verwijderen. In andere gevallen is een braakmiddel of een gastroscopie voldoende, wat minder ingrijpende methoden zijn.
Preventie is je beste wapen
Het is altijd beter als de hond niets van de grond opraapt en dat het bezoek aan de dierenarts alleen voor routinecontroles blijft. Als uw hond een van degenen is die tijdens elke wandeling of in elke hoek van het huis iets te eten vindt, volgen hier aanbevelingen om deze scenario's te vermijden:
- Controleer de manier waarop uw hond loopt: als hij alles op zijn pad opeet, laat hem dan pas los als hij leert dat niet te doen.
- Werk op hoogte: laat niets binnen het directe bereik van uw hond. Als je iets gebruikt dat hij kan eten, zoals tassen, kleding, plastic of gevaarlijk voedsel, berg het dan op.
- Gebruik een muilkorf als je naar buiten gaat: zorg ervoor dat je er een hebt waarmee het dier kan hijgen. Je zult de hond ook moeten laten wennen aan het dragen ervan, zodat hij het niet als een straf ziet.
Tot slot, onthoud dat pica-aandoening kan worden gecorrigeerd met de hulp van een hondenetholoog.Hoewel de neiging om op te rapen wat hij op de grond vindt vaak sterk zal zijn bij de hond, zal het gehoorzamen aan een basiscommando om hem te laten vallen u veel problemen besparen. Aarzel daarom niet om hondengezondheidsprofessionals te raadplegen, zowel fysiek als mentaal, om u bij deze gelegenheden te helpen.
