Het begrip dierenmishandeling omvat alle vormen van fysieke of emotionele mishandeling, evenals verwaarlozing en minachting voor de basisbehoeften van een huisdier of een wild dier. Dat wil zeggen, elke handeling of context die pijn of lijden veroorzaakt bij het dier in kwestie.
Mishandeling wordt niet altijd geuit door middel van direct fysiek geweld, zoals afranselingen of opsluiting. Als een eigenaar zijn huisdier geen water, voedsel en hygiëne aanbiedt, waardoor het dier veroordeelt tot onhygiënische leefomstandigheden, is dit ook een vorm van geweld. Evenzo wordt het onderzoeken van de fysieke kracht van een dier door het te dwingen te werken ook als zodanig beschouwd.
Samenvattend kunnen we stellen dat de volgende aandoeningen kenmerkend zijn voor dierenmishandeling:
- Geen voedsel in voldoende hoeveelheid en kwaliteit, evenals schoon water dat geschikt is voor consumptie.
- Houd het dier in onhygiënische omstandigheden, zonder voor voldoende hygiëne in zijn omgeving te zorgen.
- Het dier dwingen om meerdere uren zonder pauzes te werken of wanneer het niet in staat is om dit te doen.
- Oefen fysiek geweld uit met of zonder instrumenten die pijn veroorzaken, zoals riemen, zwepen, etc.
- Ontdek de fysieke kracht van het dier door het te dwingen karren te trekken, overtollig gewicht te dragen of deel te nemen aan gevechten.
- Het dier forceren of onvrijwillig stimuleren met medicijnen en chemische stoffen.
- Verlating.
Juridische gevolgen
Elk land kan zijn eigen wetgeving hebben met betrekking tot de straffen die van toepassing zijn in geval van dierenmishandeling.Theoretisch kan de agressor worden gestraft met een gevangenisstraf van 15 dagen tot een jaar, afhankelijk van het land. Met name in Spanje voorziet artikel 337 van het Wetboek van Strafrecht in een gevangenisstraf van drie maanden tot een jaar voor dierenmisbruikers.
Landen als Mexico, de Verenigde Staten en Canada hebben ook hun eigen wetten aangepast om straffen te overwegen tegen iedereen die een dier kwaad doet. Sommigen stellen straffen vast variërend van financiële sancties tot 5 of 6 jaar gevangenisstraf.
Maar in de praktijk is het moeilijk voor iemand om gevangenisstraf uit te zitten voor een klacht over dierenmishandeling. De meeste overtreders betalen uiteindelijk boetes of verrichten vervangende taakstraffen, vooral als ze nooit een klacht tegen hen hebben ingediend of niet zijn beschuldigd van een misdrijf.
Opgemerkt moet worden dat de slachtoffers hun stem niet kunnen verheffen, dus er is niet in alle gevallen gerechtigheid. Naast laksheid erkent de Spaanse wetgeving – en die van veel andere landen – de rechten van dieren nog steeds niet.De reikwijdte strekt zich uit tot de bescherming van het welzijn en de integriteit van het dier, maar kent geen specifieke rechten toe.
Hoe meld ik dierenmishandeling?
De volgende stap na het vaststellen van een geval van dierenmishandeling is het formaliseren van de klacht. Hoewel de juridische gevolgen van dit misdrijf niet in verhouding staan tot de schade aan de slachtoffers, maakt de klacht het mogelijk om het dier uit enorm lijden te bevrijden en een betere kwaliteit van leven te bieden.
Bij het doen van een melding is het van essentieel belang om kalm te blijven om duidelijk en objectief uiting te geven aan de situaties van misbruik die zijn waargenomen. Het is begrijpelijk dat sommige gevallen verontrustend kunnen zijn, maar de informatie moet beknopt zijn voor de autoriteiten om efficiënt te kunnen optreden.
Het is ook belangrijk om de klacht niet op te geven als de persoon die de verklaring ontvangt niet geïnteresseerd lijkt in de zaak. Helaas ontbreekt het nog steeds aan sensitiviteit en empathie als het gaat om dierenmishandeling.
Het ideaal is om de klacht persoonlijk in te dienen en, indien mogelijk, uw verklaring vergezeld te laten gaan van foto's, video's en getuigenissen die de aanvallen op het dier bewijzen. Dit zal uw klacht serieuzer en betrouwbaarder maken, wat de autoriteiten zal aanmoedigen om snel te handelen om de mishandeling te stoppen.
Indien mogelijk is het ook aan te raden om wat basisgegevens over de dader te verzamelen, zoals naam en adres; dit zal het optreden van de autoriteiten vergemakkelijken. In Spanje kan de klacht persoonlijk worden ingediend door naar de Nationale Politie, gemeentehuizen, de Guardia Civil of rechtstreeks naar een rechtbank te gaan. Andere landen, zoals Mexico, hebben ook anonieme telefonische klachten mogelijk gemaakt.
Na het invullen van de aangifte is het altijd aan te raden om de klacht schriftelijk aan te vragen. Dit bewijs dat de mishandeling is gemeld is essentieel, aangezien de autoriteiten volgens de Spaanse regelgeving pas verplicht zijn om op te treden na de derde klacht.Dit varieert echter in andere landen, aangezien in sommige landen een enkele klacht voldoende is om het overeenkomstige onderzoek te starten.
Kunt u dierenmishandeling telefonisch melden?
Dierenmishandeling kan ook telefonisch worden gemeld, als de persoon niet naar een openbaar lichaam kan gaan om de klacht in te dienen.
Elk land kent gewoonlijk een specifiek nummer toe voor klachten met betrekking tot dieren, zowel gedomesticeerde als wilde dieren. Met een zoekopdracht op internet zou het niet moeilijk moeten zijn om de juiste code te vinden op basis van waar je woont.
Meld dierenmishandeling telefonisch in Spanje
- Noodgevallen (huisdieren): 112
- SEPRONA (wilde dieren): 062
Vergeet niet zo specifiek en objectief mogelijk te zijn bij het telefonisch melden van dierenmishandeling, om geen aanleiding te geven tot verkeerde interpretaties.In deze gevallen wordt aanbevolen om in ieder geval het adres waar het misbruik plaatsvindt en een referentie te vermelden om de herkenning van de agressor te vergemakkelijken.