Het geval van Naoto Matsumura, de bewaker van Fukushima, is dat van die mensen die gedwongen werden hun huizen te verlaten, om al hun dieren achter te laten, die zij beschouwen als een belangrijk onderdeel van hun familie. Het is het verhaal van hoe mensen tegelijkertijd kunnen vernietigen en bouwen, van degenen die tegen kernenergie vechten en hun huisdieren beschermen.
Naoto Matsumura zorgt voor de dieren die na het kernongeval in Fukushima aan hun lot zijn overgelaten, en hij doet dat met energie, zonder ooit te verbleken.
Het kernongeval
Op 11 maart 2011 vond een aardbeving plaats voor de noordoostkust van Japan, gevolgd door een tsunami die een grote explosie veroorzaakte in de kerncentrale van Fukushima.Ten tijde van het kernongeval beschikte de centrale over zes reactoren, waarvan er drie in bedrijf waren. Het was onmogelijk om ze te koelen omdat er storingen waren in het elektriciteitsnet.
Het risico van het lekken van radioactief materiaal was zo groot dat de regering besloot dat het het beste was om het gebied te evacueren. In de stad Tomioka woonden meer dan 16.000 mensen die werden geëvacueerd uit een gebied dat bekend staat om zijn culturele activiteit en zijn kersenbloesembomen. De levendige en levendige stad die Tomioka tot dan toe was, werd een spookstad.
In die moeilijke uren vluchtte Naoto Matsumura met zijn gezin naar Iwaki om bij enkele familieleden te logeren, maar ze weigerden hen op te nemen uit angst dat ze besmet zouden worden door het radioactieve lek, en ze moesten naar de andere vluchtelingen naar de erkende opvangcentra.
De terugkeer van Naoto, de voogd
Naoto wilde terug naar Tomioka om niet alle boerderijdieren waar hij zoveel van hield aan hun lot over te laten.Ze hebben hem gevraagd of hij op dat moment bang was, en hij heeft altijd ja gezegd, dat hij niet wist of de straling overal zou zijn, dat hij kanker kon oplopen, een grote verscheidenheid aan tumoren, maar toen hij zag dat de dieren allemaal gezond waren, werd besloten om bij hen te blijven.
Toen Naoto zijn dieren begon te voeren, besefte hij dat er nog veel meer waren achtergelaten, honden en katten die in de huizen waren opgesloten zonder eruit te kunnen komen, koeien, varkens, pony's en zelfs een struisvogel. Bij het horen van het geluid van zijn vrachtwagen begonnen al deze dieren te blaffen of miauwen, of hem te benaderen, degenen die konden, op zoek naar voedsel.
Fukushima Guardian-hulproute
Naoto realiseerde zich dat hij moest ingrijpen en begon een route door het gebied te overwegen om voedsel en verzorging te geven aan alle dieren die door hun eigenaren waren achtergelaten, zonder tijd om ze weg te brengen of om een oplossing te onderhandelen met de Overheid.Ze waren ongeveer veertig kilometer geïsoleerd gebied, met honderden dieren die aan hun lot werden overgelaten, zonder water of voedsel, langzaam stervend.
De middelen van Matsumura waren zeer beperkt, het was onmogelijk voor hem om zoveel dieren te voeren, dus, uitgerust met zonne-energieapparatuur, kon hij verbinding maken met internet en de wereld om hulp via een Facebook-pagina. En hij heeft het bereikt. Honderden mensen doneren voedsel en middelen voor de missie van Naoto.
Van tijd tot tijd lossen helikopters voedsel in specifieke gebieden, waardoor ze kunnen overleven. Koeien die voorheen opgesloten zaten op boerderijen en geen toekomst hadden, zijn nu vrij.
Test Naoto, de dierenbeschermer
De tests die op Naoto zijn uitgevoerd om de besmetting te verifiëren, hebben positieve gegevens opgeleverd.Het is besmet. Maar het kan hem niet schelen, hij gaat door met zijn missie. Hij weet dat hij op een dag, op middellange termijn, zal sterven aan ziekten veroorzaakt door kernenergie. Maar hij wil daar sterven, voor die dieren zorgen, en de hele wereld laten weten wat er in Fukushima gebeurt. Naoto drinkt geen water en consumeert geen besmette producten, maar alles wordt hem van buitenaf verstrekt.
Onlangs is er een documentaire gemaakt, waarin alles wordt verteld wat er is gebeurd, en het belangrijke werk dat Naoto verricht, zodat alle continenten en ecologische en humanitaire organisaties geïnteresseerd zijn in deze documentaire, zodat deze kan worden tentoongesteld over de hele wereld.
