Vandaag is het tijd om een beetje geschiedenis te schrijven. We vertellen je over het leven van een van de beroemdste huisdieren aller tijden, die schitterde in boeken, films en zelfs liedjes. We hebben het over Laika, de eerste astronautenhond.
Laten we geschiedenis schrijven
Het jaar was 1957, het was 3 november en het Sovjet-ruimtevaartuig Spoetnik 2 zou in een baan om de aarde worden gebracht. Het succes van de vorige missie, Spoetnik 1, die erin geslaagd was de eerste kunstmatige satelliet rond de aarde te lanceren, was nog steeds genietend.
Dat waren tijden waarin er een echte ruimterace was, waarin de twee machten van het moment, de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie, probeerden de verovering van de ruimte te leiden.
De volgende cruciale stap was om mensen de ruimteschepen te laten bemannen. Maar eerst moest er een andere klasse levende wezens worden gestuurd om erachter te komen welke effecten dit soort reizen op mensen zou hebben. Wetenschappers waren er zelfs van overtuigd dat het moeilijk was om ze te laten overleven.
Om meer over de zaak te weten te komen, besloten ze te experimenteren met Laika, die toen 3 jaar oud was.
Wie was Laika
Laika was een kleine hond die niet veel geluk had gehad in het leven. Haar naam betekent "dat blaft" en ze werd geboren in de straten van Moskou in 1957, hoewel ze later deze naam kreeg omdat ze aanvankelijk Kudryavka heette (" klein meisje met krullend haar" ).
Ze werd in 1957 gerekruteerd voor het Sovjet-ruimtevaartprogramma en woog toen 6 kilo. Samen met twee andere honden, Albina en Mushka, werd ze naar een trainingscentrum gebracht.
Laika's voorbereiding
De drie teefjes kregen een harde training. Ze moesten in een kleine ruimte in een capsule wonen, waar ze werden blootgesteld aan enorme trillingen, geluiden die moeilijk te verdragen waren en bewegingen die het opstijgen van een vliegtuig imiteerden.
Ze merkten hoe op deze manier zowel hun hartslag als hun bloeddruk verdubbelden. Bovendien waren ze steeds meer opgesloten in kleinere ruimtes, zelfs voor twintig dagen achter elkaar. Dit alles leidde tot de opkomst van bewegingen ter verdediging van dat dier.
Toen het entertainment eindigde, hadden alle huisdieren een bestemming. Albina werd twee keer gelanceerd in een raket om haar weerstand tegen hoogtes te testen en Mushka werd gebruikt bij het testen van instrumenten en levensondersteunende apparatuur. Voor Laika was het lot het ergst: ze zou in een baan om de aarde worden gebracht.
Laika en haar reis naar de ruimte
Op 31 oktober 1957 werd Laika geïntroduceerd op Spoetnik 2. Vlak voor het opstijgen werd het haar van het dier schoongemaakt met ethanol en werden er sensoren langs zijn lichaam geplaatst om zijn reacties te volgen. Toen begon de reis.
Laika's vitale functies vertoonden grote variaties zodra ze opstegen. Zijn ademhaling nam enorm toe en zijn hartslag was meer dan verdubbeld.
Door een technische storing viel het temperatuurcontrolesysteem uit en bereikte het 40 graden Celsius in het schip.
Dit leidde ertoe dat Laika's hartslag daalde tot een veel lagere snelheid dan die werd bereikt in de tests, wat voor de experts aantoonde dat ze een situatie van grote stress ervoer. Maar desondanks at de teef met een zekere normaliteit.
7 uur na het opstijgen stopten de vitale functies van Laika echter voor altijd. Hij was overleden. Het schip bleef 163 dagen in een baan om de aarde draaien en explodeerde toen het in contact kwam met de atmosfeer op 14 april 1958.
De officiële versie van Laika's reis
Het grote publiek geloofde het verhaal dat de autoriteiten hadden verteld. Dat Laika kalm was in de ruimte en dat ze per parachute naar de aarde zou afdalen, maar dat dit nooit is gebeurd. Er werd lange tijd gespeculeerd over deze kwestie, maar de waarheid kwam pas veel later, tot 2002, aan het licht.
In dat jaar meldde een van de wetenschappers die aan het experiment had deelgenomen dat Laika slechts een paar uur na het opstijgen was overleden als gevolg van stress en hoge temperaturen.
Zijn dood was echter niet voor niets, aangezien hij ervoor zorgde dat geen enkel dier de ruimte in werd gestuurd als het niet zeker was dat het zou kunnen terugkeren. Laika is sindsdien een symbool geworden voor de verdediging van dieren.