Convulsies zijn het product van stoornissen in het zenuwstelsel, die zich manifesteren met een motorische stoornis en, in sommige gevallen, bewustzijnsverlies. Wanneer een hond epileptische aanvallen heeft, is een onmiddellijke medische controle essentieel.
De oorzaken van toevallen kunnen divers zijn. Een veelgemaakte fout is te denken dat het een ziekte is: een aanval is een symptoom van een pathologie of aandoening.
Daarom zal de diagnose van de specialist de oorsprong en de juiste behandeling aangeven wanneer een hond epileptische aanvallen heeft. Ten tijde van een crisis moet de eigenaar weten wat hij moet doen, en de gezondheid en verbetering van het dier hangt ervan af. Hier zijn enkele tips.
Waarom een hond epileptische aanvallen heeft
De oorzaken kunnen verschillende oorzaken hebben, van traumatische gebeurtenissen tot aangeboren. Ook de werking van externe middelen, zoals medicijnen, kan epileptische aanvallen veroorzaken.
- Als het dier een harde klap op de kop heeft gekregen, kan dit stuiptrekkingen veroorzaken. In deze gevallen moet de mogelijke oorzaak van de aanval worden aangegeven aan de dierenarts.
Het is zeer waarschijnlijk dat de specialist besluit een cranio-encefalisch onderzoek te doen om mogelijke verwondingen te evalueren.
- Metabole stoornissen. Sommige stofwisselingsziekten gaan gepaard met epileptische aanvallen, evenals bepaalde hormonale stoornissen; bijvoorbeeld hepatitis, hypoglykemie en hypocalciëmie.
Hetzelfde gebeurt met pathologieën die verband houden met de schildklier.
- Infecties of vergiftiging. Wanneer de hond epileptische aanvallen heeft, is het belangrijk om elke infectie uit te sluiten. Een daarvan kan meningitis zijn.
Medicatievergiftiging kan ook epileptische aanvallen veroorzaken.
- Borsttumoren bij honden, degeneratieve ziekten of andere ziekten zijn pathologieën die door een specialist moeten worden gediagnosticeerd. Vooral, en met meer reden, wanneer de hond epileptische aanvallen heeft.
Over het algemeen worden hersentumoren geassocieerd met epileptische aanvallen, en ook met enkele chronische degeneratieve ziekten.
- Aanvallen kunnen ook het gevolg zijn van aangeboren of erfelijke oorzaken. Sommige rassen zijn vatbaar voor epileptische aanvallen, onder andere omdat ze misvormingen van de hersenen hebben.
Als voorbeelden zijn er de chihuahua, de yorkshire en de poedel. Hydrocephalus komt veel voor bij deze rassen en kan ontaarden in epilepsie.
Wat te doen als een hond epileptische aanvallen heeft
Voor de crisis
Bij een aanval is het belangrijk om onmiddellijk een specialist te raadplegen. Hetzelfde moet worden gedaan in geval van verdenking van een zenuwaandoening.
Een preventieve manier is bijvoorbeeld om de hond mee te nemen voor controle wanneer hij een ernstig trauma heeft opgelopen, ook als er geen aanval is geweest.
Aanvallen komen voor in drie fasen:
- De eerste kan worden verward met een emotionele reactie. De hond wordt nerveuzer, bevend en met overmatige speekselafscheiding; deze aandoening kan tot twee dagen aanhouden en met tussenpozen optreden.
- De volgende fasen houden verband met de crisis. Wanneer de hond epileptische aanvallen heeft, trekken de spieren samen en trilt het lichaam onwillekeurig. In sommige gevallen verliest hij zelfs het bewustzijn.
- Uiteindelijk herstelt de hond geleidelijk, mogelijk een beetje verward en gedesoriënteerd.
Midden in de crisis
- Als ons huisdier epileptische aanvallen heeft, is het belangrijk om kalm te blijven. Voorwerpen die het dier tijdens de crisis kunnen verwonden, moeten uit de buurt worden gehouden.
- Neem de hond niet mee, probeer hem te grijpen of op te tillen. In plaats daarvan kunnen er kussens om hem heen worden gelegd om verwondingen te voorkomen.
- Geluids- of lichtprikkels kunnen de hond verder storen en moeten daarom vermeden worden. Het wordt ook niet aanbevolen om het in te stoppen of water of voedsel aan te bieden.
- Het observeren van het dier is een belangrijk aspect. Het is noodzakelijk om te voorkomen dat zijn hoofd achterover wordt gegooid en zijn tong uitsteekt, omdat deze actie hem zou kunnen stikken.
Na de crisis
- Zodra de epileptische crisis voorbij is, moet onmiddellijk de dierenarts worden gebeld, die de volgende instructies zal geven.
- Het is mogelijk dat de specialist vraagt hoe vaak de crisis heeft plaatsgevonden? Hoe lang duurde het? Wat gebeurde er vóór de crisis?
- De dierenarts moet ook weten of de hond een medische behandeling ondergaat of hoofdletsel heeft opgelopen.
- Terwijl het dier herstelt, is het belangrijk om het de ruimte te geven om te ademen. Het is ook nodig om ervoor te zorgen dat hij weer bij bewustzijn komt, als hij het heeft verloren. Medicijnen mogen in geen geval worden toegediend zonder medisch toezicht of toestemming.
- De diagnose van de specialist zal de oorzaken en behandeling aangeven. Aanvallen worden meestal geassocieerd met epilepsie, maar een hond met aanvallen hoeft niet noodzakelijkerwijs epileptisch te zijn.
Belangrijkste afbeeldingsbron: eltpics