Ontstekingsremmers zijn medicijnen die worden voorgeschreven aan honden en katten, met als doel ontstekingen en pijn te verminderen. Ze worden over het algemeen geassocieerd met osteo-articulaire aandoeningen zoals artrose en artritis, naast andere gewrichtsaandoeningen die veel voorkomen, vooral bij volwassen huisdieren.
Wanneer moeten we katten en honden ontstekingsremmers geven? Bij het analyseren van de risico's die kunnen worden afgeleid, worden geneesmiddelen -bij mens en dier- altijd op medisch voorschrift ingenomen.
Classificatie en enkele risico's om rekening mee te houden
Ontstekingsremmende middelen zijn verdeeld in twee groepen: niet-steroïde zoals aspirine en steroïde zoals paracetamol.Hoewel steroïden het meest problematisch zijn bij huisdieren omdat ze corticosteroïden bevatten, zijn hun effecten ook het krachtigst en het meest bekend bij mensen.
Vanwege de mate van gevaar van deze ontstekingsremmers bij honden en katten, is het noodzakelijk dat hun levering altijd wordt goedgekeurd door de dierenarts. Zoals we hebben gezien, kan het toedienen van medicijnen aan huisdieren zonder medisch advies onomkeerbare schade aanrichten.
Aspirine is bijvoorbeeld de doodsoorzaak bij katten, ook al is het maar één pil; het is krachtiger bij honden dan bij mensen vanwege het feit dat de eliminatie ervan langzamer is bij honden.
Er moet rekening mee worden gehouden dat het voorschrijven van dit geneesmiddel in alle gevallen individueel moet zijn; Het wordt ook aanbevolen om de klinische geschiedenis te hechten aan de dierenarts die verantwoordelijk is voor het voorschrijven van het geneesmiddel. Het is ook raadzaam om voor en tijdens de behandeling een bloed- en urinetest uit te voeren bij het huisdier om mogelijke negatieve effecten te beheersen.
Bijwerkingen van ontstekingsremmers bij honden en katten
Ontstekingsremmers bij honden en katten kunnen bijwerkingen veroorzaken; in veel gevallen leidt de mate van toxiciteit die het produceert tot de dood van beiden.
Voor sommige hondenrassen, zoals border collies en andere herders, is de dood bijna onmiddellijk vanwege problemen met de onverenigbaarheid van hun organisme met de medicijnen van het steroïde medicijn.
Bijzonderheden van de effecten op honden en katten
Hoewel sommige secundaire symptomen van ontstekingsremmers bij honden en katten worden gedeeld, is het ook belangrijk om hun bijzonderheden te herkennen om de waarschuwingssignalen in elk ervan te herkennen.
Bij honden zijn bijvoorbeeld de meest bekende symptomen van bijwerkingen: progressief verval, de aanwezigheid van sporen van bloed in urine en ontlasting, braken, buikpijn, verlies van eetlust, versnelde hartslag hartaanval , darmzweren en zelfs de dood.
Bij katten kan het optreden van ziekten zoals anorexia, onderkoeling, depressie, zwakte, het verschijnen van donkergekleurd slijmvlies, speekselvloed en braken worden gedetecteerd; om rekening te houden met het optreden van oedeem op het gezicht en de klauwen.
In ernstige gevallen moeten we zeer oplettend zijn, omdat deze symptomen worden gevolgd door een toestand van coma en de daaropvolgende dood tussen 18 en 36 uur na inname van de medicijnen.
Wanneer de toxiciteit van het huisdier door het medicijn hoog is, kan er naast het risico op overlijden ook schade aan de organen optreden. Dat zijn de gevallen van de ontwikkeling van lever- en nierfalen die kunnen worden gezien door de aanwezigheid van een gele kleur in de huid, het tandvlees en de ogen, evenals tekenen van uitdroging, verhoogde dorst en plassen.
Voorzorgsmaatregelen, preventieve maatregelen en verzorging
Tenzij anders voorgeschreven door de dierenarts mogen ontstekingsremmers niet in combinatie met andere corticosteroïden worden ingenomen.Het is ook aan te raden om de dosering na elke ma altijd te geven, zodat het medicijn door het lichaam kan worden opgenomen zonder schade aan te richten. Tijdens de behandeling moeten huisdieren de hele dag vers water krijgen om uitdroging te voorkomen.
Het einde van de behandeling
Als de behandeling ten einde loopt, is de manier waarop het geneesmiddel na toediening wordt teruggetrokken van belang. Plotselinge in plaats van geleidelijke ontwenning kan leiden tot een scherpe daling van cortisol, waardoor een bijniercrisis ontstaat met symptomen als zwakte, vermoeidheid, braken, verlies van eetlust en kortademigheid.
Op dezelfde manier moeten de symptomen, zodra de ontstekingsremmers aan honden en katten zijn toegediend, gedurende de volgende uren worden waargenomen. Een verandering in het gedrag van het dier duidt op de aanwezigheid van een afwijking. Stop dan met de behandeling en ga direct naar de dierenarts.