Temple Grandin is een vrouw die bij velen misschien niet zo bekend is, maar haar impact op dierenwelzijn over de hele wereld is enorm geweest.
Grandin is een gerenommeerd etholoog, zoöloog en leraar die tientallen boeken heeft geschreven en honderden lezingen heeft gegeven, voornamelijk gericht op het gedrag van dieren en hun welzijn.
Vreemd genoeg is ze autistisch, wat haar volgens haar in staat heeft gesteld dieren beter te begrijpen en te fungeren als schakel tussen het menselijk denken en dat van de rest van de fauna.
De gecompliceerde jeugd van Temple Grandin
Temple Grandin werd geboren in 1947 en had een jeugd met sterk autisme, wat zowel voor haar als voor haar hele familie gecompliceerd was, aangezien ze menselijk contact enorm afwees; maar dit zou in zijn puberteit veranderen, want toen hij een familieboerderij bezocht, kwam er een briljant idee bij hem op.
Young Temple dacht aan een machine die druk uitoefende op koeien om ze te kalmeren en bedacht een machine om hetzelfde te doen met kinderen met autisme: een mechanische knuffel die het broodnodige contact voor alle primaten mogelijk maakte, maar zonder dat dit door een persoon is gedaan.
Een ander feit dat hem hielp om met zijn autisme te leven, was zijn relatie met dieren: paardrijden en tussen de koeien zijn maakte Temple veel empathischer en waarschijnlijk was het een krachtigere therapie dan zijn eigen uitvinding.
Temple Grandin en dierenwelzijn
Ze besloot toen dat ze psychologie wilde studeren en zich wilde specialiseren in dierengedrag, dus wijdde ze haar carrière aan zowel het verkennen van de wereld van autisme als het verbeteren van dierenwelzijn.
Zijn belangrijkste interesse was het verbeteren van het welzijn van vee, en hij heeft verschillende artikelen gepubliceerd over milieuverrijking, transport of stress van deze dieren.
Dankzij dit project zijn veel boerderijen en slachthuizen in de Verenigde Staten herontworpen, en de implicaties ervan voor het verbeteren van de levenskwaliteit van deze diersoorten worden internationaal erkend.
Temple Grandin zorgt ervoor dat een autistische geest in beelden denkt en oog heeft voor details; dit heeft ertoe geleid dat enkele van de meest briljante wetenschappers en kunstenaars in de geschiedenis een meer of minder spectrum van autisme hebben.
Autisme en dieren
Een duidelijk voorbeeld voor Grandin is hoe de meeste mensen niet doorhadden waarom een groep koeien niet naar de dierenarts ging: er wapperde een vlag bij de ingang, wat de koeien erg onzeker maakte.
Dezelfde ideeën zijn toegepast op het ontwerp van faciliteiten in verschillende facetten van de dierlijke productie; hij verwijderde bijvoorbeeld hangende voorwerpen, veranderde de vormen en paden en gebruikte zijn geest om een andere manier te visualiseren om onze relatie met dieren te begrijpen.
Voor Grandin heeft de natuur krachtige voorbeelden die autisme en dieren met elkaar in verband brengen: veel dieren gedragen zich bijvoorbeeld op dezelfde manier als autistische mensen met betrekking tot harde geluiden; Temple's eigen reactie op alarm of storm deed haar denken aan de dieren waarmee ze samenleefde.
Deze ideeën hebben veel toepassingen; dus de herinneringen die ons angst bezorgen zijn onuitwisbaar, en de trauma's van autistische mensen en soorten zoals het paard lijken vergelijkbare oorzaken en oplossingen te hebben.
Deze vrouw verzekert dat "alle geesten nodig zijn" : de geest van autistische kinderen en zelfs die van andere soorten kan ons veel oplossingen bieden in ons dagelijks leven.
