Het gordeldier is een klein dier dat iedereen die het voor het eerst ziet verrast. Omdat het echter in bepaalde delen van de aarde leeft, weten velen van ons er waarschijnlijk niet veel van. Laten we dit oplossen!
Het gordeldier, alles wat je over hem moet weten
Het gordeldier is een klein zoogdier dat behoort tot de groep dasipoden, en waarvan er 20 verschillende soorten in de wereld zijn. Dit is iets dat maar weinigen weten, maar er zijn verschillen tussen hen, zoals de tijd dat ze eropuit gaan om voedsel te zoeken. Hoewel de meesten het 's nachts doen, zijn er anderen die er de voorkeur aan geven overdag.Laten we meer zien over dit merkwaardige en eigenaardige dier.
Gordeldierkenmerken
Het lichaam van het gordeldier is ongetwijfeld heel opvallend, omdat het bestaat uit harde platen die een soort schild vormen, vergelijkbaar met dat van een schildpad, maar met mobiliteit. De vorm van zijn langgerekte kop herinnert ons onophoudelijk aan de miereneter, waarmee hij verwant zou zijn.
Hun oren zijn lang en puntig, ovaal van vorm en ook bedekt met kleine benige platen die hen beschermen. De bedoeling van het gordeldier lijkt te allen tijde te zijn om zijn zachte plekken te beschermen, vooral omdat deze buitengewoon zwak zijn.
Zijn kleur harmonieert heel goed met de habitat die hij heeft, omdat hij neutrale tinten heeft en niets flitsends waardoor hij zich kan verbergen voor mogelijke roofdieren. De naam komt van de Spaanse ontdekkingsreizigers die, toen ze de gelijkenis zagen die zijn lichaam droeg met het pantser gedragen door de veroveraars, geen betere konden bedenken.
Hoewel het meest voorkomende gordeldier klein is en tussen de twee en drie kilo weegt, is er ook de gigantische variant die 50 kilo kan worden en tot een meter lang kan worden. Dit tegen het roze gordeldier, dat we al een paar keer hebben genoemd en dat tussen de 7 en 11 centimeter meet.
Ze hebben tanden maar ze kunnen niet kauwen, omdat ze geen wortel hebben. Aan hun voeten hebben ze klauwen waarmee ze de grond kunnen graven om hun holen te maken.
Habitat
Leeft meestal in grotten, holen, graslanden of tropische bossen. Het is erg gevoelig voor lage temperaturen, daarom wordt het meestal gezien in Latijns-Amerika, van het zuiden van de Verenigde Staten tot Argentinië. De plaats waar er meer zijn, is in Paraguay.
Gedrag en karakter
Het is een dier met nachtelijke gewoonten en erg schuw, dat wordt meegesleept door geur en zo elk gevaar of elke gunstige situatie opmerkt om op zoek te gaan naar voedsel of om een andere activiteit te ondernemen.
Het voedt zich met mieren, insecten en larven, evenals enkele kleine ongewervelde dieren. Ze zijn niet agressief en vormen geen bedreiging voor de mens, maar aangezien veel inheemse volkeren zich nog steeds voeden met hun vlees, is het normaal dat ze vluchten als ze een mens zien. Ze gebruiken nooit hun klauwen om aan te vallen.
Wanneer een gordeldier zich bedreigd voelt, krimpt het ineen en verstopt zich in zijn schild om al zijn zachte delen te bedekken en zo zijn integriteit te beschermen.
Gezondheid en levensverwachting
Er wordt aangenomen dat gordeldieren, net als konijnen en andere knaagdieren, ook lepra kunnen oplopen, hoewel dit meestal voorkomt bij lage temperaturen, wat het gordeldier vermijdt. De gemiddelde levensverwachting hangt af van het feit of hij in het wild of in gevangenschap is grootgebracht.
Als ze in het wild leven, bereiken ze zelden de leeftijd van 16 jaar, terwijl er in gevangenschap gevallen bekend zijn van sommige exemplaren die de leeftijd van 20 jaar hebben bereikt.Dit verschil heeft natuurlijk te maken met de speciale zorg die ze in gevangenschap krijgen die ze in het wild niet kunnen krijgen, evenals bescherming tegen roofdieren.
Wil je meer weten over dit eigenaardige dier, het gordeldier?
