De naam van de pelikanen is de algemene benaming die wordt gegeven aan de trekkende watervogels die behoren tot de familie Pelecanidae en deel uitmaken van het geslacht Pelecanus.
Kenmerken van pelikanen
Het meest opvallende kenmerk van dit geslacht is de lange, rechte, afgeplatte snavel. Zijn bovenkaak eindigt in een haak die over de punt van de onderkaak naar beneden buigt.
De keelzak is de zak met blote huid die zich uitstrekt van de onderkaak tot aan de keel en een roze kleur krijgt. Het heeft een korte, rudimentaire tong en zijn lichaam is wit.
Er is een seksueel dimorfisme tussen mannen en vrouwen. Mannetjes zijn voornamelijk groter dan vrouwtjes.
Zijn poten, die kort zijn, tonen vier tenen met zwemvliezen. Zijn staart daarentegen heeft een afgeronde vorm. Evenzo zijn zowel haar gezicht als keel bloot. Deze vogels kunnen ongeveer twee meter groot worden en ongeveer 15 kilo wegen.
Habitat en verspreiding van pelikanen
De pelikaan leeft in zoetwatergebieden, zoals gebieden met grote meren, lagunes, delta's of rivieren. Bovendien zijn pelikanen gelokaliseerd in gebieden met gesloten of binnenzeeën, met lagunes of kusten. Onder die zeeën bevindt zich bijvoorbeeld de Zwarte Zee of het Aralmeer.
Geografisch bevinden ze zich in verschillende regio's van zuidoostelijke landen in Europa, in regio's van Zuidwest-Azië, Afrika of Australië, evenals in Midden- en Zuid-Amerika.
Pelikaan voeren
Het dieet van de pelikaan is gevarieerd, hoewel de prooi bij uitstek een andere vissoort is. Aan de andere kant kunnen ze schaaldieren of kikkervisjes eten. Er is zelfs waargenomen dat ze zich voeden met schildpadden.
Pelikaansoorten
In totaal omvat het geslacht Pelecanus verschillende soorten. Onder hen kunnen de volgende soorten worden genoemd:
Pelecanus conspicillatus
Deze pelikaan, in de volksmond de Australische pelikaan genoemd, woont in Australië. Zijn aanwezigheid is ook geregistreerd in Nieuw-Guinea. De populatiestatus is stabiel en daarom is hij door de IUCN geclassificeerd als een soort van de minste zorg.
Pelecanus crispus
Deze pelikaansoort wordt de fronsende pelikaan genoemd en leeft in Zuidoost-Europa; Het is ook gevonden in India en China. Zoals je kunt zien, is het een van de zeldzaamste soorten pelikanen die er bestaan.
Populaties van deze soort nemen af en zijn daarom geclassificeerd als een bedreigde soort.
Pelecanus philippensis
Deze soort pelikaan staat bekend als de oostelijke pelikaan. Het is te zien in verschillende landen, van India tot de Filippijnen, maar ook van China tot Indonesië.
Het aantal exemplaren is afgenomen en om deze reden is het door de IUCN geclassificeerd als een bedreigde diersoort.
Pelecanus occidentalis
De bruine pelikaan is de naam die aan deze soort pelikaan is gegeven. Het kan zich bevinden in de kustzone die in grote lijnen Noord-Amerika, Midden-Amerika en Zuid-Amerika beslaat. Het kan met name worden waargenomen in het noorden van Zuid-Amerika, op de Galapagos-eilanden, Noord-Amerika en in het Caribisch gebied.
Deze soort is door de IUCN geclassificeerd als de minst zorgwekkende soort. Daarnaast is er een toename van het aantal individuen in de populaties van de bruine pelikaan.
Pelecanus onocrotalus
Deze pelikaan staat bekend als gewone pelikaan en vertoont een enigszins verspreide verspreiding. Het kan worden waargenomen in de oostelijke regio's van de Middellandse Zee, in de richting van de oostelijke zone. Het is ook gevonden in Indochina en het Maleisische schiereiland, evenals in Zuid-Afrika.
De IUCN heeft de gewone pelikaan geclassificeerd als de minst zorgwekkende soort, hoewel er geen concrete gegevens zijn over de populatievariatie van deze soort.
Pelecanus thagus
Deze pelikaansoort staat bekend als de Peruviaanse pelikaan. Deze soort is te vinden aan de Pacifische kust, beginnend in Ecuador en Peru en eindigend in het zuiden van Chili.
Hoewel de IUCN deze soort als een bedreigde soort heeft geclassificeerd, is onlangs bevestigd dat het aantal exemplaren toeneemt.
Nieuws over pelikanen
Pelikanen hebben door de geschiedenis heen een belangrijke rol gespeeld. In het Oude Egypte werd de pelikaan ook genoemd, en hij was gerelateerd aan de dood.
Tijdens de Middeleeuwen geloofde men dat ze zoveel offerden voor hun jongen, dat ze hun eigen bloed gaven om zichzelf te voeden als er geen eten meer was. Daarom werden ze in de christelijke religie gebruikt als een symbool van het lijden van Christus.
Koningin Elizabeth I van Engeland nam de pelikaan als symbool. In het 'portret van de pelikaan' draagt de koningin het middeleeuwse symbool van de pelikaan op haar borst.
Deze 'zelfopoffering' lijkt te zijn ontstaan uit het gebaar dat pelikanen maken om de keelzak volledig leeg te maken.Voor dit doel brengen ze hun snavels naar hun borst, en het kan lijken alsof ze zichzelf verwonden. Een andere mogelijkheid is dat pelikanen de neiging hebben om hun snavel op hun borst te houden als ze in rust zijn.
