Het ouder worden bij honden brengt fysieke en psychologische veranderingen met zich mee, een puppy is niet hetzelfde als een volwassen of oudere hond. Tegenwoordig, met de vooruitgang van de diergeneeskunde, is de levensverwachting van onze honden erg hoog. Om deze reden verschijnen pathologieën, gedragsveranderingen en andere verouderingsprocessen waarover we in het verleden niet veel informatie hadden.
Veel organen en structuren atrofiëren, zoals de hersenen, gewrichten, het hart, de lever of de ogen. Echter,er zijn ook leeftijdsgerelateerde pathologieën bij honden, maar niet daarom, met ouderdom , gewoon het natuurlijke verstrijken van de tijd.
Wat is progressieve retinale atrofie?
De fundus van het oog wordt beïnvloed door vele factoren, zoals erfelijkheid of systemische ziekten. Soms zijn veranderingen in het netvlies, zoals retinopathieën, chorioretinitis of optische neuritis, het enige symptoom dat infectie- of stofwisselingsziekten kan veroorzaken die het hele lichaam aantasten.
Progressieve retinale atrofie is een erfelijke ziekte, dat wil zeggen dat het van de ene generatie op de andere overgaat.Het bestaat uit de geleidelijke afbraak van de staafjes, gevolgd door de kegeltjes –fotoreceptorcellen– van het netvlies die dienen om te zien.
Nachtzicht wordt als eerste aangetast omdat de staafjes ervoor zorgen. Ook,het lijkt erop dat bepaalde rassen meer geneigd zijn om het te ontwikkelen , zoals:
- Sloughi
- Welsh corgi
- Teckel
- Bullmastiff
- Bordercollie
- Bassethond
- cockerspaniël
- Ierse setter
- Chinese Naakthond
- Miniatuurpoedel
- Siberische husky
- Australische herder
- Labrador retriever
- Dwergschnauzer
- Portugese waterhond
Dankzij de vooruitgang in de codering van het hondengenoom kennen we tegenwoordig de aangetaste genen in elk van de rassen die retinale atrofie veroorzaken. Dit betekent niet dat alle honden van dit type drager zijn het gemuteerde gen, simpelweg omdat de kans om het te bezitten groter is dan bij andere honden.
Naast deze erfelijke ziekte is er ook plotselinge atrofie van het netvlies. Het is totaal onbekend waardoor het ontstaat, maar de hond wordt spontaan blind.Het lijkt erop dat vrouwen van middelbare leeftijd die gewichtstoename hebben ondergaan, er vaak last van hebben. Het kan echter bij elke hond voorkomen.
Is retinale atrofie gerelateerd aan leeftijd bij honden?
Ja, er zijn twee soorten erfelijke netvliesatrofie. Aan de ene kant vinden we dysplastische retinale atrofie, die bij de geboorte verschijnt en via een electroretinogram kan worden opgespoord wanneer de puppy een paar dagen oud is.
Het komt veel voor bij de Ierse setter en collies. Aan de andere kant hebben we degeneratieve retinale atrofie, die later verschijnt en vaker voorkomt.
In beide situaties zal de hond waarschijnlijk blind worden. Er is namelijk geen specifieke behandeling voor deze aandoening, alleen het gebruik van vitaminesupplementen en sommige medicijnen.
Hoe kan ik progressieve retinale atrofie uitroeien?
Aangezien er geen remedie is en het een pathologie is die via de genen wordt overgedragen, is de enige manier om de ziekte te stoppen, te voorkomen dat de dieren die het bezitten zich voortplanten. Dit is echter geen eenvoudige taak vanwege verschillende factoren:
- In de meeste gevallen beginnen de symptomen laat, tussen 3 en 5 jaar. Daaromeen electroretinogram moet op jongere leeftijd worden uitgevoerd. Voordat u de hond gebruikt om mee te fokken.
- Guardians vinden het moeilijk om late blindheid te associëren met iets erfelijks, dus geloven ze het meestal niet.
- Onvoldoende wetgeving die het fokken van honden van bepaalde rassen met ernstige afwijkingen verhindert. Een ander veel voorkomend voorbeeld van een ernstig defect is cryptorchidisme, wat uiteindelijk kan leiden tot de ontwikkeling van een zaadb altumor.