Het maakt niet uit of we het hebben over een stadsstrand of het zand van een paradijselijk eiland: plastic heeft alle oceanen en hun kusten veroverd. Het maakt niet uit waar je bent en de mate van beleefdheid van je leeftijdsgenoten, want op dit moment kunnen de effecten van plastic op de oceanen overal ter wereld worden gewaardeerd. Er is echter veel dat we niet kunnen zien, omdat veel van de vervuiling is gebaseerd op microplastics.
Volgens het initiatief vanNational Geographic“Planet or Plastic”,elk jaar wordt meer dan negen miljoen ton plastic in de oceanen gegooid. Met dit meerjarige project willen ze het bewustzijn vergroten en de consumptie van eenmalig plastic tot een minimum beperken of zelfs laten verdwijnen.We nodigen u uit om verder te lezen om meer te weten te komen over de schade die deze verontreinigende stoffen aanrichten aan het zeeleven.
De plastic cyclus
Een van de problemen die de meeste zorgen zouden moeten baren over het plastic dat in de natuur wordt weggegooid, is dat de cyclus ervan nog onbekend is. Het is niet bekend hoe ver de microdeeltjes kunnen gaan, noch hoe ver dieren ze kunnen verteren en zo de biologische barrières van cellen kunnen overschrijden.
Enkele zeer verontrustende feiten over het lot van plastic zullen je verbazen. We laten ze hieronder aan je zien.
Microplastics in regenwater
De United States Geological Survey (USGS) is een overheidsinstantie die zich toelegt op het verstrekken van wetenschappelijke informatie over alle gevaren die van invloed kunnen zijn op een essentiële hulpbron voor het leven, zoals water.
In 2017 namen wetenschappers van deze eenheid monsters van regenwater in verschillende staten van het land. Tot hun verbazing bleek 90% van de regenwatermonsters besmet te zijn met microplastics.
Effecten van plastic op voedsel
Zoals we al aangaven, is de cyclus van deze verbinding nog grotendeels onbekend. Beetje bij beetje verschijnen er rapporten over de detectie van plastics of microplastics in veel essentiële hulpbronnen voor leven en welzijn, in dit geval voedsel.
- Volgens onderzoek heeft dagelijks geconsumeerd keukenzout een plasticconcentratie van 60 tot 280 microdeeltjes per kilogram zout.
- Tweekleppige weekdieren zoals mosselen, kokkels of kokkels voeden zich door het water te filteren en voedseldeeltjes in hun lichaam op te vangen. Het lijkt er echter op dat deze dieren naast voedsel ook microplastics vangen.
- Schaaldieren die deel uitmaken van het menselijke dieet bevatten ook microplastics.
- Volgens een rapport vanGreenpeace in 2016 bevatten veel vissen die door de menselijke bevolking worden geconsumeerd plastic polymeren.
- Plastic heeft ook zijn weg gevonden naar drinkwater. Hoewel de herkomst nog onbekend is (de containers zelf of het milieu), bevatte 83% van de geanalyseerde drinkwatermonsters in tien landen plastic vezels.
Plastic in menselijke uitwerpselen
Als gevolg van de aanwezigheid van plastic in voedsel, krijgen mensen deze vezels ook binnen. Dat blijkt uit een studie die sporen van microplastics heeft gevonden in menselijke uitwerpselen.
Bij veel gelegenheden kan het gebrek aan bewustzijn en onwetendheid bij mensen ons doen denken dat deze overmatige consumptie van plastic, het gebrek aan beheer en vele andere wreedheden die mensen begaan geen directe gevolgen voor ons zullen hebben. De waarheid is dat alle levende wezens met elkaar verbonden zijn in een zeer fragiel evenwicht, dus wij zijn ook niet vrij.
Effecten van kunststoffen op het leven in zee
Het is niet nodig om al te diep in dit onderwerp te duiken om te ontdekken dat zeedieren de belangrijkste slachtoffers zijn van de consumptie van menselijk plastic. Uit de rapporten van een groot aantal organisaties, zowel overheids- als vrije organisaties, blijkt dat minstens 700 verschillende soorten zeedieren plastic hebben geconsumeerd of erin vast zijn komen te zitten.
Zoals we zagen, is de cyclus van plastic onbekend en het is niet bekend in hoeverre dieren het kunnen verteren. Studies uitgevoerd met krill, de basis van de mariene voedselketen, tonen aan dat deze wezens microplastics kunnen verteren en reduceren tot nanoplastics, oneindig kleinere deeltjes. Kunststoffen van deze omvang kunnen biologische barrières overschrijden en worden opgeslagen in levend weefsel.
Als gevolg hiervan wordt verwacht dat veel soorten zeedieren uiteindelijk microplastics in hun weefsels ophopen waarvan de gevolgen momenteel onbekend zijn.
Aan de andere kant zullen veel soorten, vooral zeevogels en de grote filtervoeders van de oceaan, plastic fragmenten in hun maag verzamelen. Uiteindelijk sterven deze dieren als gevolg van zware maaginfecties en het onvermogen om hun voedsel binnen te krijgen.
Residuen in zeevogeleieren, meer effecten van plastic
Een verontrustend onderzoek door de Canadian Wildlife Service vond chemische residuen in zeevogeleieren. Dit onderzoek, uitgevoerd met noordse stormvogels (Fulmarus glacialis) in het noordpoolgebied, vond sporen van zeer giftige chemicaliën in hun eieren.
Maar hoe komt het afval daar? Het antwoord is simpel. Wanneer grote stukken plastic, zoals doppen van flessen of sigarettenpeuken, de maag van de vogel bereiken, beginnen ze heel langzaam te verteren zonder ooit door het spijsverteringskanaal te gaan. Het plastic laat gif.webpstoffen vrij die uiteindelijk het vormende ei bereiken.
De strijd tegen plastic
Hoewel het lijkt dat plasticvervuiling iets nieuws is dat al tien jaar aan de gang is, is de realiteit niet zo. Het dumpen van plastic en het wanbeheer van deze hulpbron is al een serieus probleem sinds vóór de jaren 1950, toen plastic voor eenmalig gebruik werd geboren.
Helaas, hoewel honderden non-profitorganisaties en zelfs de regeringen van westerse landen beginnen te werken om de schade aan de zeeën te verlichten, is het op andere plaatsen anders. In minder ontwikkelde landen zoals India worden de dagelijkse lozingen van plastic in rivieren en oceanen in tonnen geteld.
De effecten van plastic op de oceaan en op al het leven op deze planeet zijn angstaanjagend. Er is een reëel probleem met betrekking tot dit afval en als er geen bewustzijn wordt gecreëerd, zullen we slecht leven in een wereld van plastic.
