De regenboogforel is een veelkleurige zalmachtige die zich over vrijwel alle wateren van de wereld verspreidt. De algemene naam komt van de tinten die het lichaam aanneemt.
Weet jij wat de kenmerken zijn van dit prachtige dier? Weet je met welke gevaren het wordt geconfronteerd als het gaat om natuurbehoud? Als je meer wilt weten over deze unieke vis, raden we je aan om verder te lezen.
Kenmerken van regenboogforel
De regenboogforel krijgt de wetenschappelijke naam Oncorhynchus mykiss en is een zoetwatervis afkomstig uit Noord-Amerika. Deze soort behoort tot de familie van de zalmachtigen, waarvan de leden gewoonlijk zalmachtigen worden genoemd.
Deze soort bereikt een lengte van 51-76 centimeter en weegt ongeveer 3,6 kilogram, wat hem classificeert als een middelgrote vis. Er is echter een maximale lengte van 1,2 meter geregistreerd bij een persoon met een gewicht van 24 kilogram en een levensduur van 11 jaar.
Zijn lichaam is langwerpig en spoelvormig, vergezeld van zes vinnen: borstvinnen, ventrale, anale, dorsale, vet- en staartvinnen. De vetvin is kenmerkend voor zalmachtigen en heeft een zwarte rand.
Normaal, ventraal,is de kleur zilver of witachtig en wordt geflankeerd door een iriserende roze zijlijn. Aan de andere kant, in het dorsale deel van het lichaam, varieert de overheersende kleur van blauw tot groen. De kleuren die hij op zijn lichaam laat zien, zijn de reden waarom hij regenboogforel wordt genoemd. De kleuren van zijn lichaam variëren afhankelijk van leefgebied, leeftijd en voortplanting.
Wat de habitat betreft, is het lichaam van forellen die in meren leven zilverachtiger en glanzender. Aan de andere kant hebben degenen die in rivieren leven een donkerdere tint en een intensere kleur.
Een andere factor die de tonaliteit van het lichaam kan beïnvloeden, is voeding. Er is waargenomen dat de karakteristieke zalmkleur van wilde soorten afkomstig is van de inname van week- en schaaldieren.
Bovendien kan enig seksueel dimorfisme worden waargenomen tussen de mannetjes en vrouwtjes van deze soort. Terwijl vrouwtjes een uitpuilende buik hebben, hebben mannetjes een meer uitgesproken onderkaak en een helderdere zijlijn.
Verspreiding, habitat en voeding
Op het Iberisch schiereiland bevindt het zich in de noordelijke en oostelijke regio's, waaronder Galicië, Asturië en Cantabrië. Zo is de aanwezigheid van exemplaren ook geregistreerd op Mallorca en is hun afwezigheid waargenomen in Baskenland.
Wat de rest van de wereld betreft, komt deze soort uit Noord-Amerika, waar hij wordt verspreid door verschillende rivieren op de helling van de Stille Oceaan. Het is bekend dat het startpunt Alaska is en dat de route eindigt in Baja California en Mexico kan bereiken.
Regenboogforel leeft meestal in gebieden met zoet, transparant en koud water, zoals rivieren, meren of beken. Het water moet helder zijn en bij voorkeur een temperatuur hebben van rond de 12ºC. In verhouding tot de stroming leunt het naar die rivieren met snelle of matige stromingen. In sommige gevallen kan het echter zoet water verlaten en de zee bereiken.
Omdat het een generalistische roofzuchtige soort is, kan zijn dieet variëren. Onder de voedingsmiddelen die door deze soort worden geconsumeerd, bevinden zich ongewervelde larven, schaaldieren en weekdieren. Evenzo is ook waargenomen dat het kleine vissen consumeert. Wat betreft de jonge leden, ze voeden zich voornamelijk met zoöplankton.
Sportvissen en regenboogforel
Eigenlijk is het een soort die in praktisch de hele wereld kunstmatig is geïntroduceerd. In Spanje wordt hij alleen aangetroffen in die regio's waar hij opnieuw is uitgezet voor de sportvisserij of voor de teelt in viskwekerijen.
Het is aanwezig in alle wateren van alle continenten behalve Antarctica. Hoewel deze soort wordt gekweekt voor gastronomische consumptie, is de belangrijkste reden voor de herintroductie recreatief.
Om deze redenen wordt regenboogforel beschouwd als de meest gekweekte ter wereld. Dit komt door aspecten zoals de weerstand of het kweekgemak, zowel voor voeding als aanpassingsvermogen.
Behoud
Wat betreft het behoud ervan in Spanje, het is een uitheemse soort die een bedreiging vormt voor andere inheemse soorten. In de rest van Europa is het ook een door de mens geïntroduceerde soort.
De grootste bedreiging die het vertegenwoordigt, is dat de regenboogforel een roofzuchtige soort is. De aanwezigheid ervan beïnvloedt de populaties amfibieën en ongewervelde dieren, evenals andere inheemse vissoorten.
Zijn classificatie op de Rode Lijst van Vertebraten in Spanje staat vermeld als een "Niet bedreigde" soort. Het is niet geregistreerd in de IUCN, dus zijn wereldwijde staat van instandhouding is onbekend.
Zoals we hebben gezien, is regenboogforel een zeer avontuurlijk familielid van zalm die in rivieren of in de zee te vinden is. Het is geen bedreigde diersoort en wordt zowel in de sportvisserij als in de gastronomie gewaardeerd.
