De naam impala verwijst naar de soort Aepyceros melampus, een zoogdier uit de antilopinefamilie. Het is een middelgrote antilope, die tot enige tijd geleden in verband werd gebracht met gazellen; om deze reden is de naam niet goed bekend. Momenteel maakt nieuwe kennis het mogelijk om de impala te classificeren in de familie van Afrikaanse antilopen.
Fysieke kenmerken van de impala
Een impala is tussen de 85 en 100 centimeter lang en kan tussen de 40 en 80 kilo wegen. Het hoofd en de nek zijn lichtgeel, terwijl de achterkant van het lichaam roodbruin is en de buik wit. Hij heeft een zwarte streep op zijn achterpoten, die meestal ook wit zijn.Het is een zeer gracieus en delicaat dier, met grote ogen en dunne oren.
Mannen hebben zeer grote, geringde hoorns, in de vorm van een lier. Deze kunnen wel 90 centimeter lang zijn; vrouwtjes hebben geen hoorns. Ze hebben zeer lange en dunne benen, waardoor ze ongelooflijke sprongen kunnen maken; haar bewegingen zijn heel elegant.
De impala leeft ongeveer 15 jaar. Hun natuurlijke habitat is de savanne, voornamelijk in Oost-Afrika en Zuid-Afrika, en ze vestigen zich meestal aan de randen van bossen in de buurt van rivieren.
Impala manier van leven
Het is een gezellig zoogdier dat leeft in groepen van ongeveer 30 tot 40 individuen. De meeste exemplaren die in deze groepen te vinden zijn, zijn vrouwtjes met hun jongen. In elke groep zijn er drie of vier jonge mannetjes en een dominant mannetje, die de kudde leidt.
De andere volwassen mannetjes vormen een andere kudde. Om elkaar te herkennen en een band op te bouwen, wrijven ze hun hoofd tegen elkaar; Ze laten hun geur geïmpregneerd achter. Leden van dezelfde sociale groep maken elkaar schoon met hun tong om ectoparasieten te elimineren.
De impala heeft uitzonderlijk zicht en gehoor. Niets ontgaat hem en hij is alert op het minste geluid. Wanneer het dominante mannetje een gevaarlijke situatie signaleert, raakt hij met één poot de grond; de hele kudde heft dan zijn kop op en rent snel weg.
Van het hele dierenrijk is de impala het dier dat het minst slaapt. Zijn slaapcyclus is amper drie uur en hij heeft een soort alarm dat hem vertelt wanneer hij moet opstaan.
Eten
Impala's moeten veel water drinken. Het gebruikelijke is dat ze nooit ver afdwalen van de plaatsen waar ze het kunnen vinden. Hun dieet bestaat voornamelijk uit bladeren, kruiden, fruit, bloemen en zaden. Ze selecteren hun voedsel zorgvuldig, en dat is dat ze de stelen van de bladeren verwijderen.
In tijden van hongersnood volgen kuddes vaak andere grotere dieren, zoals olifanten, om de overblijfselen van fruit en bladeren die ze achterlaten op te halen.
Een dier altijd alert
De impala moet permanent alert zijn, aangezien het een zeer begeerde prooi is voor elk groot roofdier in de regio. Luipaarden, cheeta's, leeuwen, hyena's en krokodillen staan op de lijst van de beste impala-roofdieren. De jongen worden ook gezocht door bavianen, adelaars en jakhalzen.
Wanneer een impala wordt geconfronteerd met een waarschuwingssignaal, gebruikt hij verschillende visuele, akoestische en reuksignalen. De bekendste zijn visuele signalen: ze heffen hun staart terwijl ze een reeks sprongen maken. De witte kleur van het onderste deel van de staart is in de verte te zien; zo kunnen ze andere impala's in de buurt van het gevaar waarschuwen.
Ze waarschuwen hun metgezellen ook voor de aanwezigheid van een roofdier door middel van snuivende geluiden die over de savanne weerkaatsen. Een andere manier om gevaar te communiceren is door feromonen vrij te geven die vrijkomen door de klieren aan hun voeten wanneer ze springen; de geur verspreidt zich en waarschuwt andere impala's en andere dieren voor het gevaar.
Afspelen
De paartijd v alt tussen april en mei; daarin schitteren de mannetjes in een woedend gevecht om de vrouwtjes voor zich te winnen. Ondanks wat het lijkt, veroorzaken deze gevechten meestal geen verwondingen.
De draagtijd is ongeveer 170 dagen. In het afkalfseizoen is het gebruikelijk dat vrouwtjes kleine groepjes vormen om voor hun jongen te zorgen. Deze groepen worden kweekpakketten genoemd; daarin zorgen sommige vrouwtjes voor alle jongen terwijl de anderen grazen.
