Paarden zijn bekende dieren, niet alleen vanwege hun majestueuze uiterlijk, maar ook vanwege hun nobele en gevoelige gedrag. Hoewel er veel demonstraties zijn van hun vermogen om te leren, te onthouden en empathie te tonen, vragen veel mensen zich af of paarden echt het vermogen hebben om te denken.
Hebben paarden het vermogen om te denken of niet?
Om deze vraag te beantwoorden, moeten we allereerst duidelijk definiëren wat we denken noemen. Als we verwachten dat paardachtigen hun omgeving op dezelfde manier rantsoeneren en begrijpen als wij, zullen we zeker eindigen met een negatief antwoord.
Paarden zijn heel andere dieren dan mensen, dus hun manier van waarnemen en interpreteren van de wereld kan nauwelijks identiek zijn.
Maar deze verschillen betekenen niet dat mensen en paardachtigen bepaalde overeenkomsten in hun vormen van intelligentie niet kunnen aantonen. Zo zijn de zintuigen voor paarden net zo belangrijk als voor mensen.
In de praktijk hebben deze dieren het voordeel dat ze veel beter ontwikkelde zintuigen hebben dan de onze. Door hun zintuiglijke waarnemingen kunnen ze basisinformatie verzamelen om hun omgeving te begrijpen, evenals de veranderingen die daarin optreden.
Aan de andere kant kunnen we bedenken dat de handeling van het denken bij verschillende individuen anders kan worden gemanifesteerd of verwerkt. Dat wil zeggen, een paard kan anders gestructureerd denken dan mensen, terwijl het toch intelligent is.
Als gevolg van dit alles moeten we ons het bestaan voorstellen van meerdere vormen van even geldige en bewonderenswaardige intelligenties. Op deze manier zouden we kunnen bevestigen dat paarden het vermogen hebben om na te denken, hoewel we niet veel weten over hun manier van begrijpen en communiceren met de wereld.
De sociale structuur en het leren van paarden
Een fantastische observatie over de intelligentie van paarden is hun vermogen om te leren via een sociale structuur. Paarden zijn zeer sociale en gevoelige wezens; In hun wilde staat vormen ze meestal grote groepen om zichzelf te verdedigen en als gemeenschap voor elkaar te zorgen.
Wat echter weinig mensen erkennen, is dat paardachtigen een zeer gevestigde gezinsstructuur hebben. In elk peloton kunnen we de leider identificeren die verantwoordelijk is voor het begeleiden van de andere individuen, waarbij prioriteit wordt gegeven aan het collectieve welzijn.
In de mens-paardrelatie wordt geschat dat de ruiter of verzorger de rol vervult die de leider van nature op zich zou nemen. Dit geldt natuurlijk voor gezonde banden, waar gehoorzaamheid en leren worden bevorderd door vertrouwen en wederzijds respect.
Veulens leren van hun moeder
Veulens worden ook geobserveerd om te leren en te experimenteren in hun omgeving, door het gedrag van hun moeders en andere volwassenen te observeren. Om deze reden is het heel gewoon om te zien dat ze de acties van hun moeder en andere paardachtigen van dezelfde groep imiteren.
Dit leren is essentieel voor het veulen om te weten hoe het zich moet gedragen in de sociale structuur van zijn kudde. Bovendien kunnen ze geleidelijk hun zelfvertrouwen krijgen totdat ze zich klaar voelen om volwassen te zijn en zelfstandig te overleven.
Andere interessante feiten over de intelligentie van paarden
Ze leren gemakkelijk en hebben een uitstekend geheugen
Degenen die al de kans hebben gehad om een paard te zien trainen, weten hoe gemakkelijk het is om te leren. Net als honden reageren paardachtigen het beste op werk met positieve bekrachtiging.
Door het gewenste gedrag te bekrachtigen door middel van beloningen, zorgen we ervoor dat het paard het snel onthoudt en het perfect uitvoert.
Aan de andere kant zijn stressvolle contexten en negatieve methoden, zoals het gebruik van straf, buitengewoon contraproductief. Een bang of onzeker paard dat geen positieve omgeving vindt om zich te uiten, zal zijn fysieke, cognitieve, sociale en emotionele capaciteiten nauwelijks optimaal kunnen ontwikkelen.
Bovendien onderscheiden paarden zich door hun grote geheugencapaciteit. Aan de ene kant vergemakkelijkt dit hun training en kunnen ze een zeer diepe band met hun verzorgers creëren. Dit krachtige geheugen kan echter ook leiden tot de vorming van trauma's en fobieën bij dieren die het slachtoffer zijn van misbruik of mishandeling.
Elk paard heeft een unieke persoonlijkheid
Net als mensen heeft elk paard zijn eigen unieke persoonlijkheid. Hoewel we kunnen praten over de basiskenmerken van paardengedrag, is het onmogelijk om het gedrag van een specifiek paard te voorspellen.
De manier waarop je jezelf uit en omgaat met mensen, andere paarden en je eigen omgeving is afhankelijk van verschillende factoren. Hoewel genetische overerving een invloed heeft, zal het gedrag van elk dier grotendeels afhangen van de omgeving, de zorg en de stimulans die de verzorgers bieden.
Om deze reden zijn geen twee paarden hetzelfde qua uiterlijk of gedrag. En bij het adopteren van een paard is het essentieel om te onthouden dat zijn intelligentie en gevoeligheid onze toewijding nodig hebben om het optimale niveau te bereiken.
