Gingivitis is een van de meest voorkomende orale aandoeningen bij gezelschapsdieren. Het is een progressief ontstekingsproces dat het tandvlees aantast en zich kan verspreiden naar het botweefsel.
Hierna zullen we het hebben over de symptomen en de behandeling van gingivitis bij uw huisdier, en hoe dit kan worden voorkomen.
Hoe ontwikkelt gingivitis zich bij uw huisdier?
Een groot deel van de orale aandoeningen ontwikkelt zich door de vorming van bacteriële plaques, en gingivitis is daarop geen uitzondering. Over het algemeen begint dit ontstekingsproces wanneer het tandsteen op de tanden van het dier niet tijdig wordt bestreden.Maar laten we eens beter kijken hoe gingivitis ontstaat om de symptomen en behandeling ervan te begrijpen.
Sommige soorten bacteriën leven al van nature in de bek van honden. Als we de tanden van onze huisdieren niet poetsen, laten we voedselresten zich ophopen tussen hun tanden en tandvlees. Deze organische resten dienen als voedsel voor de bacteriën die al in de bek van het dier leven, waardoor ze zich snel en overmatig kunnen vermenigvuldigen.
Op deze manier ontstaat er een overbevolking van bacteriën in de bek van het dier, wat leidt tot opeenhoping in de vorm van plaques. Bacteriële plaques hechten zich aan tanden en vormen, door te reageren met glazuur en speeksel, tandsteen.
Nadat tandsteen zich aan de tand heeft gehecht, blijven bacteriën zich vermenigvuldigen en dringen ze, als ze niet op tijd worden bestreden, door in het tandvlees. Op dit moment treedt ontsteking van het tandvlees op, bekend als gingivitis.
Symptomen van gingivitis bij uw huisdier
Gingivitis ontwikkelt zich meestal geruisloos. De eerste symptomen zijn moeilijk te diagnosticeren bij huisdieren met het blote oog. Daarom is het essentieel om regelmatig de mond van uw huisdier te controleren om eventuele afwijkingen vast te stellen.
Het eerste voor de hand liggende teken van gingivitis is meestal de aanblik van een fijne rode lijn op de kruising tussen de tanden en het tandvlees. Het is ook zeer waarschijnlijk dat het tandvlees er rood en vergroot uitziet. In meer gevorderde gevallen kunnen abcessen en bloedingen optreden.
Gingivitis kan echter ook leiden tot complexere symptomen, vooral als het niet goed wordt behandeld. Hier zijn enkele andere veel voorkomende symptomen van gingivitis bij huisdieren:
- Halitose (slechte adem).
- Moeite met kauwen.
- Verlies van eetlust.
- Overmatige speekselvloed.
- Probeer regelmatig in de mond te krabben.
- Gingivale hyperplasie (overmatige vergroting van het tandvlees).
- Laat jezelf niet in de mond aanraken en reageer niet negatief wanneer iemand dit probeert.
- Gedragsveranderingen, meestal geassocieerd met pijn veroorzaakt door ontsteking.
Wanneer gingivitis niet op tijd wordt behandeld, zullen de bacteriën blijven groeien en kunnen ze doordringen in het spier- en botweefsel dat de tanden ondersteunt. Dit kan leiden tot een complex klinisch beeld dat parodontitis of parodontitis wordt genoemd en dat tandverlies kan veroorzaken.
Behandeling van gingivitis bij uw huisdier
Wanneer u een verandering in de mond van uw huisdier waarneemt, is het essentieel om naar een dierenkliniek te gaan. Daarin kan de professional de bek van het dier onderzoeken en de nodige tests aanvragen om zijn gezondheidstoestand en de voortgang van de bacteriën in zijn lichaam te verifiëren.
De behandeling van gingivitis bij uw huisdier hangt fundamenteel af van de fase van de ziekte. Omdat het een bacteriële ziekte is, is het gebruik van antibiotica meestal noodzakelijk.
In milde gevallen worden lokale antibiotica meestal toegepast om het ontstekingsproces te verlichten en bacteriën te elimineren. In meer gevorderde gevallen kunnen antibiotica oraal of intraveneus worden toegediend; het gaat om het beheersen van de verspreiding van bacteriën in het lichaam.
Bovendien kan de dierenarts ook pijnstillers voorschrijven om pijn te verlichten en zo de levenskwaliteit van het dier tijdens de behandeling te verbeteren.
Er kan ook een daaropvolgende chirurgische ingreep worden uitgevoerd om tandsteen van de tanden te verwijderen; Op deze manier wordt een nieuw gingivitisbeeld vermeden. Maar de levensvatbaarheid van deze behandeling zal afhangen van de gezondheidstoestand van het dier.
In het geval dat de bacteriën erin zijn geslaagd om het botweefsel te bereiken, moet de dierenarts analyseren of de structuur van de tanden beschadigd is. Als er sprake is van vergevorderde achteruitgang, kan het nodig zijn de tand chirurgisch te verwijderen.
