Proberen uit te leggen hoe katten denken, is geen gemakkelijke taak. Zonder de intelligentie van de kittens in twijfel te trekken, en misschien vanwege hun persoonlijkheid en onafhankelijkheid, is het erg moeilijk om ze te overtuigen in te stemmen met experimenten die de structuur van hun gedachten onthullen.
Intelligent, aanhankelijk en onafhankelijk: zo zijn kittens
Iedereen die katten heeft gehad of heeft kan bevestigen dat het zeer intelligente en aanhankelijke dieren zijn, ook al proberen ze ons niet constant te plezieren, zoals honden.
En het punt is dat kittens ons niet als hun meesters beschouwen of ons identificeren als de hoofden van een roedel waartoe ze nooit hebben behoord. Sommigen wijzen erop dat ze ons als hun leeftijdsgenoten zien, ook al zijn ze “iets” groter.
Anderen –zoals Winston Churchill- durven te zeggen dat zelfs hun onderdanen ons geloven. En de antropoloog en socioloog Marcel Mauss zei ooit: “De kat is het enige dier dat de mens heeft weten te temmen.”
Katten zijn mysterieus; gaat meer door zijn hoofd dan we ons ooit kunnen voorstellen
-W alter Scott-
Enkele feiten over het kattenbrein
Een objectief feit is dat de hersenen van katten en mensen voor 90 procent een vergelijkbare structuur hebben.
Het is opgedeeld in gebieden die zijn aangewezen voor specifieke taken, maar kan gemakkelijk informatie van de ene ruimte naar de andere overbrengen. Hierdoor kan het kitten de omgeving snel herkennen en zich soepel aanpassen.
Bovendien heeft het ongeveer 300 miljoen neuronen die ervoor zorgen dat het niet vergeet wat het ooit heeft geleerd, zoals wat zijn moeder het leerde toen het een baby was. Of onthoud plaatsen waar hij lang geleden was, of mensen die hij in andere omstandigheden heeft ontmoet.
Het kattenbrein moet echter voortdurend worden gestimuleerd. De katten die meer intelligentie hebben getoond, zijn degenen die het meeste contact hadden met de mensen die ze vanaf jonge leeftijd hebben grootgebracht.
Menselijke pogingen om te onthullen hoe katten denken
Maar terwijl het nieuws over verschillende onderzoeken die zijn uitgevoerd naar de geest van de hond ons vaak verbazen, gebeurt hetzelfde niet met onze miauwende vrienden. Dus op dit gebied zijn we nog steeds in luiers om te weten hoe katten denken.
Het is dat de weinige ervaringen met kittens niet bemoedigend waren. Bijvoorbeeld, Christian Agrillo - vergelijkend psycholoog aan de Universiteit van Padua, Italië - die verschillende onderzoeken deed naar numerieke competitie met apen, vogels en zelfs vissen - raakte gefrustreerd toen de katten aan de beurt waren: velen waren geïrriteerd en anderen waren ronduit weigerde mee te werken.
En met de weinige dieren die meewerkten, kon hij nauwelijks concluderen dat ze weinig om tellen geven en dat grootte belangrijker is dan aantal.
Tekenen dat katten denken en veel
Maar alleen omdat wij mensen de manier waarop katten denken niet volledig kunnen begrijpen, wil nog niet zeggen dat ze dat niet doen. Het is voldoende om ze zorgvuldig te observeren om hun intelligentie te beseffen. Namelijk:
- Ze zijn voorzichtig. En ze beseffen wanneer ze in gevaar kunnen zijn.
- Ze zijn nieuwsgierig. Ze willen graag meer weten en onderzoeken dan situaties die verband houden met hun overleving.
- Ze kunnen oplossingen vinden voor verschillende problemen en situaties die zich voordoen. Bijvoorbeeld: hoe een deur te openen of hoe toegang te krijgen tot voedsel dat zich in een gesloten container bevindt.
En hoewel ze misschien trucjes leren, zullen ze dat alleen doen als ze er iets voor terugkrijgen. En ze weigeren mee te werken als iets niet van belang is. Moeilijk voor te stellen "een kat van Pavlov" op dit punt, toch?
De kittens willen hun geheimen niet aan ons prijsgeven
Wetenschapsjournalist David Grimm wijst erop dat honden als geen ander dier lijken af te stemmen op menselijke radiofrequenties. En dat is misschien het enige station waar ze naar luisteren.
Aan de andere kant stemmen de kittens alleen op ons af wanneer ze dat willen, maar het lijdt geen twijfel dat ze ook andere kanalen op de wijzerplaat gebruiken. Dit zou verklaren waarom ze zo moeilijk te bestuderen zijn.
Hoewel we ook zouden kunnen concluderen dat katten te intelligente wezens zijn om mee te werken aan onze onhandige experimenten. En dat ze bovendien geen van hun geheimen aan ons zullen prijsgeven.
