Hoe ver kan liefde voor een hond gaan? Zou je buiten het alledaagse in staat zijn grenzen te trotseren om je er niet van af te scheiden? Vandaag brengen we je enkele verhalen van mensen die besloten een harig wezen vele kilometers van hun huis te adopteren.
Toen Arturo Mikael ontmoette
Laten we afspreken dat grenzen en nationaliteiten menselijke kwesties zijn en dat dieren er niets van weten.
Daarom, toen Arturo een paar jaar geleden een groep Zweedse atleten tegenkwam in Ecuador, had hij er geen moeite mee om vriendschap met hen te sluiten.
Arturo was een verlaten hond die uit het niets verscheen voor Mikael Lindnord en de groep atleten met wie hij deelnam aan een marathon in de Ecuadoraanse jungle.
De hond was mager en hongerig en de mannen negeerden hem gelukkig niet. Ze boden hem een hamburger aan en sindsdien is het diertje hen blijven volgen.
Anoniem, media, groot of klein, er zijn veel liefdesverhalen voor een hond die grenzen tart. We vertellen je wat.
Arturo, van de Ecuadoriaanse jungle tot de Zweedse sneeuw
Ondanks het moeilijke parcours van de marathon volgde Arturo de atleten in de zon en in de schaduw. Toen het tijd was om in een kajak te stappen en een nachtelijke tocht te maken, vonden de Zweden het tijd om afscheid te nemen van de hond. Hem meenemen op de boot betekende een risico voor iedereen.
De hond sprong echter in de rivier om hen te volgen en ze moesten hem aan boord nemen. Zo deed Arturo met de atleten 690 van de 700 kilometer van de zware competitie -Adventure Racing World Championship- die door het Andesgebied, de Stille Oceaan en de Amazone loopt.
Na het sportevenement realiseerde Lindnord zich dat hij niet naar huis kon zonder de hond.
Nadat Arturo door dierenartsen was behandeld om zijn oude verwondingen te genezen en de procedures die nodig waren om naar het buitenland te reizen waren voltooid, kon hij op weg gaan naar Zweden met zijn nieuwe vriend en beschermer.
Een hond met een boek, film en foundation
Vandaag leeft Arturo gelukkig met Lindnord en zijn gezin, genietend van de sneeuw in Örnsköldsvik. Zijn verhaal, dat destijds in het nieuws was, is vandaag een boek geworden dat zijn baasje samen met de Engelse schrijver Val Hudson schreef: Arturo: De hond die de jungle doorkruiste om een thuis te vinden.
En het is niet uitgesloten dat er binnenkort een film wordt opgenomen over de koers die de harige man van Ecuador naar Zweden voerde.
Bovendien heeft Lindnord de Arturo Foundation gepromoot om zwerfhonden in Ecuador te helpen en is hij betrokken geweest bij het helpen van de dieren die het slachtoffer waren van de recente aardbeving die dat land verwoestte.
Andere liefdesverhalen voor een hond die grenzen tartte
Maar dat van Arturo is niet het enige liefdesverhaal voor een hond die grenzen overschrijdt. Kleiner, minder spectaculair en zelfs anoniem, velen waren, zijn en zullen de gelegenheden zijn waarop de vriendschap tussen honden en mensen geen geografische of politieke grenzen toelaat. We zullen u enkele voorbeelden geven:
- Toen de Argentijnse radio- en televisiepresentator Raúl Portal Cuba bezocht, ontmoette hij onderweg een zwerfhond die hij Chicha Candela noemde en sindsdien zijn ze onafscheidelijk geworden. Het behoeft geen betoog dat het harige meisje beroemd werd omdat ze de presentator vergezelde in zijn tv-shows.
- De Duitse Emmy Karnot was op vakantie in de Filipijnen toen het leven Buddy op haar pad bracht, een prachtige puppy waar ze niet van weg kon komen en die met haar terugreisde naar haar geboorteland.
- Enkele jaren geleden reed een andere Zweed met een gids door Argentijns Patagonië, toen een hond hen hardnekkig begon te volgen. Ze zeggen dat de man, die niet bepaald een "mascotero" was, zich overgaf aan Sigue, zoals de hond werd gedoopt, toen hij zijn hoofd op zijn schoot liet rusten. Zo keerde de reiziger met zijn nieuwe vriend terug naar Stockholm.
Belangrijkste afbeeldingsbron: Facebook van Mikael Lindnord.
