Zeehonden zijn zeezoogdieren die behoren tot de familie van de vinpotigen: ze hebben vinnen aan hun ledematen. Deze dieren leven vaak in extreme omstandigheden, daarom hebben ze zich moeten aanpassen en zeer merkwaardige strategieën moeten ontwikkelen om te overleven.
Hierna zullen we enkele details zien over hun gewoonten en gedrag, om beter te begrijpen hoe het leven van zeehonden is.
Waar leven zeehonden?
Zeehonden worden over het algemeen gevonden aan de kusten van koude streken van de planeet. Sommige soorten hebben zich echter ook in warmere streken gevestigd.De meeste leven in het zoute zeewater, maar sommige soorten hebben zich aangepast aan het zoete water van meren.
Het zijn zeedieren, maar het is heel gewoon om ze te zien rusten op ijsblokken of rotsen; ze kunnen zelfs grotten in het ijs bouwen. Ze zijn zeer aangepast aan de zee, maar verlaten het land niet helemaal, waar ze ook elk jaar naartoe komen om hun jongen te baren.
Fysieke kenmerken
Er zijn 33 bekende soorten zeehonden en hun grootte kan sterk variëren, afhankelijk van de soort. Zeeolifanten kunnen bijvoorbeeld wel vijf meter lang worden en 2.500 kilo wegen. Een ringelrob daarentegen kan 120 centimeter lang zijn en slechts 45 kilo wegen.
Zeehonden hebben een langwerpig en zeer flexibel lichaam, aangepast aan zwemmen. Hun huid is erg dik en bedekt met een dikke laag vet. Het is een natuurlijke vacht die hen beschermt en hen in staat stelt hun temperatuur te reguleren om niet dood te gaan van de kou.
Ze hebben drie ledematen: twee vinnen en een staart. De vinnen van de zeehond zijn kort en zijn beter aangepast voor beweging in het water dan op het land. Zeehonden hebben geen oorschelpen, maar wel een sterk ontwikkeld gehoor en reukvermogen. Hun kop is vrij klein en ze hebben grote snorharen.
Eten
Zeehonden zijn vleeseters. Ze voeden zich met schaaldieren, vissen en koppotigen die op de zeebodem leven. Dankzij de vetlaag die hun lichaam bedekt, kunnen ze diep duiken om aan hun eten te komen. Dwergpinguïns en zeehonden maken ook deel uit van hun menu.
Ze vangen hun prooi met hun tanden, die groot zijn, en eten ze vaak in hun geheel op. Om te jagen gebruiken ze hun gezichtsvermogen, hun zeer gevoelige snorharen en hun scherpe gehoor.
Ze jagen zeer comfortabel in het water, zelfs op grote diepten, waar totale duisternis heerst; Buiten het watermilieu is de taak niet gemakkelijk voor hen.Als het op hun hydratatie aankomt, drinken zeehonden geen water; ze halen het uit het voedsel dat ze eten.
Gedrag en roofdieren
Zeehonden leven over het algemeen in grote groepen als ze op het land zijn; Ze hebben meestal niet veel problemen met roofdieren uit het water, hoewel de ijsbeer ze in geval van voedseltekort kan aanvallen om te overleven.
In het water worden kleine exemplaren begeerd door witte haaien of walvissen. In het geval van de grotere soorten hebben ze geen roofdieren.
Het grootste roofdier van zeehonden is de mens. Elk jaar worden ongeveer een half miljoen zeehonden gedood door willekeurige jacht, door te schieten of door harde slagen op het hoofd. Dit gebeurt omdat de huid van de zeehond zeer gewaardeerd wordt.
Afspelen
Tijdens de paringsfase voeren de mannetjes gewelddadige geschillen om het vrouwtje te pakken te krijgen.Deze houding veroorzaakt een zeer belangrijke fysieke uitputting en stress; het gevolg is een daling van hun levensverwachting in vergelijking met die van vrouwen, met minstens 10 jaar.
Sommige soorten zijn monogaam en andere zijn polygaam. Zo vormen zeeolifanten harems waarin één mannetje toegang heeft tot vele vrouwtjes.
De draagtijd van zeehonden is ongeveer 10 maanden, waarna een enkele pup wordt geboren. De moeder is zeer toegewijd en zelfs agressief om haar kroost te verdedigen als er een indringer nadert. Wanneer het kalf echter een geschikt gewicht bereikt, wordt het in de steek gelaten.
Het kalf voedt zich de eerste 30 dagen uitsluitend met moedermelk. Deze melk heeft een heel bijzonder eiwit en de pups komen in die tijd tot wel 25 kilo aan. Op dat moment zijn ze klaar om hun zelfstandig leven te beginnen en worden ze in de steek gelaten.
