Herten zijn geen dieren waar we normaal gesproken erg bekend mee zijn, maar er zijn veel verschillende soorten die de moeite waard zijn om te leren kennen. Een daarvan is het edelhert, een majestueus en uniek dier met verbazingwekkende eigenschappen. We vertellen je alles over hem.
Het edelhert
De meest voorkomende naam is Europees hert omdat het grootste deel van zijn leefgebied op dit continent te vinden is, hoewel het over de hele wereld veel ondersoorten heeft. Zijn naam als een edelhert komt van de roodachtige kleur die zijn vacht aanneemt wanneer het zomerseizoen plaatsvindt.
Edelhertenkenmerken
Het edelhert vertoont seksueel dimorfisme, aangezien de mannetjes groter zijn dan de vrouwtjes en twee keer zoveel kunnen wegen als de laatste.Welnu, terwijl een mannetje 2,40 meter lang kan worden en tot 240 kilo kan wegen, bereiken vrouwtjes zelden twee meter of 170 kilo.
Hun lengte varieert van 95 centimeter tot 130. Hun grootste kracht zijn zonder twijfel hun spieren in hun achterpoten, waardoor ze zelfs rechtop kunnen staan terwijl ze erop leunen. Dit is een bevelend gebaar dat andere herten intimideert om ze te laten zien dat je in hun territorium bent, of het kan een gebaar zijn dat onschuldig genoeg is om te doen bij het zoeken naar voedsel.
Welke andere aspecten van het edelhert kunnen we belichten? Zijn gewei, dat prominent aanwezig is en tot 1,15 meter hoog kan worden en tot vijf kilo kan wegen. Hoe ouder ze zijn, hoe ouder het hert is.
Er is ook een duidelijk verschil tussen de afmetingen van het gewei van de mannetjes en die van de vrouwtjes. Een curiositeit aan dit deel van het lichaam van het edelhert is dat ze snel groeien, zo erg zelfs dat ze in één dag 2,5 centimeter groter kunnen worden.
Er wordt aangenomen dat dit een verdedigingsmechanisme is tegen hitte, of misschien gewoon een effect dat wordt veroorzaakt door het effect van de zon erop. Er zijn gebieden waar dit varieert, zoals de binnenkant van de ledematen, het kruis, het gezicht en de nek, waar witte en grijze tinten te zien zijn.
Habitat
Zoals we al eerder zeiden, hoewel wordt aangenomen dat de grootste concentratie in Europa wordt gevonden, omdat het de plaats is waar het is ontstaan, zijn er verschillende ondersoorten die zich over de hele planeet uitstrekken, in plaatsen zoals Centraal-Azië of het noorden Afrika.
Sommige exemplaren zijn ook te zien op de Britse Eilanden, Sardinië en in Amerika, zoals het westen van de Verenigde Staten en het zuiden van Canada.
Aan de andere kant van de planeet kun je ze zien in China, Bulgarije, Turkije, Duitsland, Oostenrijk, Noorwegen, Oekraïne, Pakistan of Polen. Het wordt verondersteld te hebben bestaan in Mexico, Libanon en Albanië, maar is nu uitgestorven.
Er was ook een introductie van deze soort in Argentinië, Portugal, Australië en Nieuw-Zeeland, waar we nog steeds enkele exemplaren kunnen zien.
Wat betreft de scenario's waarin hij leeft, deze hebben te maken met prairies, bossen, weiden, weilanden of bergachtige gebieden, waarin hij een groot aanpassingsvermogen toont aan hoog terrein tot 2500 meter.
In hen kun je vinden wat je nodig hebt om te leven, aangezien het een herkauwend herbivoor dier is. Grassen, zegge en sommige soorten houtachtige vegetatie maken deel uit van hun dieet.
Edelhertengedrag
Het is een sociale soort en hoewel ze niet in roedels leven, hebben ze wel dagelijks contact met elkaar. Soms vormen ze groepen van meer dan 400, waardoor ze een ondoordringbare verdediging vormen voor hun roofdieren.
Hoewel het gemengde groepen kunnen zijn, kunnen er soms meerdere vrouwtjes zijn met een enkele man, die een soort harem vormen.
Het is niet agressief, maar vredig en kalm en gaat vreedzaam om met andere dieren. Hoewel ja, hij is territoriaal en zal 'zijn klauwen uittrekken' als hij dat nodig acht.
En als kenmerk wordt het beschouwd als de luidste hertachtigen ter wereld die allerlei soorten gegrom en gebrul uitzendt. Wat vond je ervan om meer te leren over de edelherten?