Het kan moeilijk zijn om hartaandoeningen bij honden vast te stellen. Afhankelijk van de specifieke kenmerken van de aandoening kan de dierenarts misschien niet veel doen, maar dat is niet altijd het geval.
Hoewel er geen wetenschappelijk bewezen manier is om hartaandoeningen bij honden te voorkomen, zijn experts het erover eens dat het het beste is om de symptomen vroegtijdig te identificeren. Dit geeft de dierenarts de tijd om een diagnose te stellen en een behandelplan voor de hond op te stellen, waardoor een goede kwaliteit van leven wordt behouden.
Hartziekte bij honden kan leiden tot congestief hartfalen.Dat is wanneer het hart van de hond moeite heeft om bloed naar de rest van zijn lichaam te pompen. Hartziekte kan één kant van het hart aantasten, of soms beide kanten. Het kan langzaam vorderen en het kan jaren duren voordat het wordt ontdekt.
Symptomen van hartaandoeningen bij honden
Symptomen van aangeboren hartafwijkingen komen meestal voor bij jongere honden die met de aandoening zijn geboren. Aan de andere kant is de kans groter dat verworven hartaandoeningen optreden naarmate de hond ouder wordt.
Hoe dan ook, vertragen is een van de eerste merkbare symptomen van hartaandoeningen bij honden. Dat wil zeggen, wanneer de hond actief is, zal een afname van activiteit en zelfs ongebruikelijke stops worden opgemerkt, bijvoorbeeld tijdens een wandeling. Het is normaal om dit toe te schrijven aan leeftijd, artritis of ongemak, maar houd er rekening mee dat lethargie een veel voorkomend symptoom is van hartaandoeningen.
Naarmate hartaandoeningen bij honden de stadia van hartfalen ingaan, beginnen de meeste honden te hoesten. Sommigen zullen zelfs een toename van de ademhalingsfrequentie of inspanning in rust zien, maar de meesten zullen hoesten samen met een toename van hun ademhalingsfrequentie en inspanning.
Als het ras van de hond vatbaar is voor bepaalde hartaandoeningen, is het raadzaam om de ademhalingsfrequentie van de hond in rust te observeren wanneer deze thuis is. Als de hond op de grond ligt, is het raadzaam om het aantal keren dat zijn borst omhoog gaat in één minuut te tellen. Minder dan 35 ademhalingen per minuut in rust is in de meeste gevallen normaal.
Rassen die het meest vatbaar zijn voor het ontwikkelen van hartaandoeningen bij honden
De meeste gevallen van hartproblemen die door veterinaire cardiologen worden behandeld, zijn genetisch bepaald. Dit maakt het observeren van de progressie van hartaandoeningen vroeg in het leven van de hond, evenals het behandelen ervan, een beetje gemakkelijker om te doen.
Honden van grote rassen, waaronder Duitse doggen, dobermanns en boksers, hebben meer kans op gedilateerde cardiomyopathie. Bij dit type hartaandoening bij honden is de spier vergroot, waardoor het vermogen om bloed te pompen afneemt.
De Cavalier King Charles Spaniël is een ras dat bijzonder gevoelig is voor hartruis. Volgens experts zal 50% van de honden van dit ras een geruis hebben ontwikkeld op de leeftijd van vijf, en 100% zal er een hebben op de leeftijd van 10 jaar. Poedels, Pomeranians en schnauzers zijn ook vatbaar voor klepziekte.
Als het gaat om rassen die het minst waarschijnlijk een vorm van hartziekte ontwikkelen, zijn er onder andere terriers, scotty's, westies en cairns. Deze rassen hebben niet zoveel last van hartaandoeningen als andere kleine hondenrassen.
Hoe een hond met een hartaandoening te helpen
Vroege detectie, voordat de hond hartfalen heeft, is de beste manier om hartaandoeningen bij honden te behandelen. Een baanbrekende studie die bekend staat als de 'EPIC Trial' ontdekte dat een voorgeschreven hartmedicatie voor honden, Vetmedin (pimobendan) genaamd, de prefailure-periode met gemiddeld 15 maanden verlengde. Als gevolg hiervan verlengde het ook aanzienlijk het leven van honden die het medicijn gebruikten in vergelijking met honden die een placebo gebruikten.
Onderzoekers leggen uit dat veel van de honden waarbij een hartaandoening in een vroeg stadium wordt ontdekt, drie tot vijf jaar kunnen leven voordat de uitval begintcardiaal Daarna is de diagnose zeer variabel; het kan afhangen van het ras of als de hond aritmieën ontwikkelt. Sommigen leven maar een paar maanden; bij anderen kan het anderhalf of twee jaar duren nadat hartfalen is vastgesteld.
