Hoe problemen met het gebit van katten te identificeren? Volg je neus Een slechte adem is een van de eerste tekenen. Het eerste is het herkennen van de meest voorkomende tandheelkundige aandoeningen bij katten, waaronder parodontitis en tandresorptie. Dan moet je aan de slag om ze te voorkomen.
Parodontitis: eerste op de lijst met tandproblemen bij katten
Parodontitis is een infectie veroorzaakt door bacteriën die zich vermenigvuldigen in tandplak. Zonder regelmatige reiniging bouwt zich tandplak op en verharden de mineralen in speeksel het. Zo hecht tandsteen zich stevig aan de tanden.
Hoewel het tandsteen boven de tandvleesrand zichtbaar is, is dit niet de oorzaak van parodontitis bij katten. De ziekte treedt op wanneer tandsteen zich in en onder het tandvlees begint te nestelen, waardoor bacteriën vast komen te zitten. Zo begint een vicieuze cirkel van infectie en schade aan de perifere ondersteunende weefsels van de tand.
Hoe verloopt parodontitis?
Naarmate parodontitis voortschrijdt, vernietigen bacteriën langzaam de wortel van de tand en de aanhechting ervan aan het kaakbot. Als gevolg hiervan sterft het aangetaste weefsel af en kan het immuunsysteem leiden tot ophoping van witte bloedcellen, pus of abces genoemd.
In ernstige gevallen kan een diepe botinfectie, osteomyelitis genaamd, optreden en vereist meestal een operatie door een dierenarts.
Tandresorptie
Deze aandoening wordt veroorzaakt door een geleidelijke vernietiging van een tand of tanden. Het is erg pijnlijk omdat naarmate de vernietiging vordert, de uiteinden van de tandzenuwen bloot komen te liggen.

Het verwijderen van aangetaste tanden is de enige behandeling, maar het kan moeilijk zijn omdat deze tanden broos zijn en vaak afbreken tijdens het extractieproces.
Schoonmaken, een onvervangbare strategie om problemen met het gebit van katten te voorkomen
De sleutel tot het beheersen van gebitsproblemen bij katten is preventie. Zolang tandoppervlakken regelmatig worden schoongemaakt en tandplak dagelijks effectief wordt verwijderd, blijft het tandvlees gezond.
Preventie vereist zowel thuis poetsen als regelmatige professionele veterinaire tandreinigingen. Voor het beste resultaat moet u beginnen met tandenpoetsen wanneer uw kat een kitten is. Als uw volwassen kat niet bereid is om te poetsen, zijn er tanddoekjes die kunnen helpen tandplak onder controle te houden wanneer ze twee keer per dag tegen de tanden en het tandvlees worden gewreven.
Het is belangrijk op te merken dat deze tandheelkundige diëten geen vervanging zijn voor dagelijkse schoonmaak en mogelijk niet geschikt zijn in gevallen van gevorderde parodontitis, aangezien harde brokjes het tandvlees verder kunnen irriteren.
Professionele reiniging
Het is belangrijk op te merken dat professionele gebitsreinigingen moeten beginnen op de leeftijd van één jaar en worden uitgevoerd onder algehele anesthesie. Er kunnen maatregelen worden genomen om het risico van een verdoving te verminderen, zoals bloedonderzoek. Bovendien kan bij oudere katten intraveneuze vloeistoftherapie worden gegeven om de circulatie tijdens de verdoving te helpen behouden.

Als u zich zorgen maakt over het feit dat uw kat onder narcose wordt gebracht, dient u uw zorgen met uw dierenarts te bespreken.
Dieet als strategie om gebitsproblemen bij katten te voorkomen
Dieet speelt een rol bij de progressie van sommige katten met een tandaandoening. Het eerste is om te begrijpen dat vast en knapperig voedsel een natuurlijke en gezonde schurende werking heeft op de tanden tijdens het kauwen, waardoor de vorming van tandplak wordt voorkomen.
Dus als het gebruikelijke dieet alleen uit zacht of vochtig voedsel bestaat, wordt deze slijtage voorkomen. Het voedsel zelf kan zich zelfs rond de tanden ophopen en de vorming van bacteriën en tandplak stimuleren.
Er zijn speciale diëten beschikbaar die speciaal zijn samengesteld om de vorming van tandplak en tandsteen te helpen voorkomen. Deze diëten bestaan uit kroketten, koekjes of speciale stukjes in het natvoer die de penetratie van de tand verhogen en zorgen voor een meer schurende werking van het tandoppervlak.