Let op als je merkt dat je kat te veel water drinkt! Het kan de eerste melding zijn van een gezondheidsprobleem. Overmatige dorst is bekend onder de medische term polydipsie. In verband hiermee treedt overmatig urineren op, polyurie genaamd; een kat kan het een niet hebben zonder het ander.
Overmatig plassen is vaak meer merkbaar voor eigenaren van gezelschapsdieren dan dorst. Beide kunnen de manifestatie zijn van een onderliggende stofwisselingsziekte. Opgemerkt moet worden dat overmatige dorst ook verband kan houden met toestanden van angst of stress.
Hoe weet je of je kat te veel water drinkt?
De eenvoudigste aanbeveling is vergelijking. Daarom is observatie de sleutel. Is hij constant op zoek naar plassen of een kom? Als je denkt dat hij meer drinkt dan normaal, is het een goed idee om naar je dierenarts te gaan.
Houd er rekening mee dat katten verschillende hoeveelheden water drinken, afhankelijk van hun dieet. Als ze een nat dieet volgen, zal een groot deel van hun wateropname in hun voedsel zitten. Aan de andere kant, als je dieet voornamelijk uit brokjes bestaat, heb je meer water nodig.
Diabetes mellitus
Katten met deze ziekte kunnen hun bloedsuikerspiegel niet onder controle houden. Dit resulteert in de abnormale verhoging van suiker in de bloedbaan. Onder deze omstandigheden komen er aanzienlijke hoeveelheden suiker in de urine terecht, omdat de nieren niet in staat zijn om alles weer op te nemen.
De hoeveelheid extra suiker in de urine veroorzaakt meer waterverlies – polyurie – wat op zijn beurt overmatige dorst of secundaire polydipsie veroorzaakt.

Ziekteverloop, diagnose en behandeling
Diabetes kan elke kat treffen, op elke leeftijd. Andere symptomen zijn gewichtsverlies, verhoogde eetlust en aanleg voor urineweginfecties. Als deze ziekte niet snel wordt behandeld, zal deze evolueren naar collaps, uitdroging, coma en overlijden.
Een van de risicofactoren voor het krijgen van deze ziekte zijn obesitas, lichamelijke inactiviteit en zelfs genetica. Diabetes kan worden gediagnosticeerd door compatibele klinische symptomen en eenvoudige bloed- en urinetests. De behandeling bestaat uit dagelijkse insuline-injecties onder de huid en routinecontrole door een dierenarts.
Chronische nierziekte
Nierfalen is een veel voorkomende ziekte bij katten. Het treedt op wanneer de structuur of functie van de nieren is veranderd.
Afvalproducten worden via de nieren uit het lichaam afgevoerd. Bovendien zijn ze van vitaal belang voor het behoud van de balans van water en het lichaam. Als de nieren slecht functioneren, wordt de urine verdund door de hoeveelheid urine te verhogen en in de tweede plaats de inname van water.
Diagnose en behandeling
Deze ziekte veroorzaakt ook verminderde eetlust, gewichtsverlies, misselijkheid, braken of diarree en epileptische aanvallen. Het wordt gediagnosticeerd door eenvoudige urine- en bloedtesten. Chronische nierziekte is een progressief proces, dus de behandeling is gebaseerd op het proberen de progressie te vertragen en eventuele symptomen te behandelen.

Hyperthyreoïdie
Deze ziekte is endocrien, komt vaker voor bij oudere katten en wordt meestal veroorzaakt door een tumor in een van de schildklieren. Het manifesteert zich wanneer de schildklieren overactief worden en bijgevolg meer thyroxinehormoon produceren.
Omdat dit hormoon de stofwisseling reguleert, leidt de toename ervan tot gewichtsverlies, verhoogde eetlust, tachycardie en hoge bloeddruk.
Een ander, minder bekend effect van hyperthyreoïdie is verhoogde filtratie door de nieren als gevolg van hoge bloeddruk. Dit kan leiden tot uitdroging en secundaire polydipsie ter compensatie.
Diagnose en behandeling
De diagnose bestaat uit het bepalen van de niveaus van schildklierhormonen in het bloed. Medische behandeling van hyperthyreoïdie omvat de behandeling van gelijktijdig optredende ziekten, met name die van het cardiovasculaire systeem.
Als een kat te veel water drinkt, moet je op zoek gaan naar de oorzaak van de uitdroging
Er zijn andere mogelijke oorzaken van uitdroging bij katten, waaronder inname van droog of zout voedsel, oververhitting van het lichaam of bloedingen uit welke bron dan ook. Andere veelvoorkomende aandoeningen van uitdroging zijn ontsteking van de blaas (cystitis) en zelfs tumoren.