Hoewel hun uiterlijk twijfel zaait, zijn skinks hagedissen. De meeste zijn aards; sommigen leven in bomen. Skinks hebben over het algemeen langere lichamen dan andere hagedissen, daarom worden ze vaak verward met slangen.
Skinks voeden zich met ongewervelde dieren, voornamelijk insecten. Sommigen eten echter ook planten, en grote soorten voeden zich met gewervelde dieren. De meeste leggen eieren, maar er zijn verschillende soorten die ovovivipaar of levendbarend zijn.
Skincids vormen een zeer diverse groep, met een groot aantal ondersoorten, er zijn er meer dan 1200.
Belangrijkste verschillen tussen hagedissen en slangen
Allereerst moeten we de verschillen tussen hagedissen en slangen verduidelijken. Hoewel beide reptielen zijn, zijn er enkele belangrijke kenmerken die ze heel verschillend maken.
De meeste hagedissen hebben een droge, schilferige huid. Hagedissen hebben ook vier klauwpoten en een lange staart. Over het algemeen hebben hagedissen een zwakke staart, een kleine stoot of ruk zal hem breken. Dit is een verdedigingsmechanisme dat dient om de vijand in verwarring te brengen, waardoor de hagedis kan ontsnappen.
Het verliezen van de staart kan echter ook een nadeel zijn, omdat in dit gebied de hagedissen hun vet opslaan. Bovendien zorgen de staarten van de hagedissen voor stabiliteit en balans. Gelukkig kunnen hagedissen een nieuwe staart laten groeien.
Aan de andere kant hebben we slangen, die in grootte variëren.Ze variëren van Afrikaanse slangen - zo groot als een potlood - tot anaconda's die groot genoeg zijn om hele grote prooien in te slikken. Ze leven in bijna alle ecologische niches, behalve de poolgebieden. Slangen komen echter bijzonder veel voor in tropische gebieden en woestijnen.
Slangen - en sommige hagedissen - hebben gevorkte tongen die samenwerken met de zintuigen van het gehemelte als omgevingsscanners. In tegenstelling tot slangen hebben hagedissen beweegbare oogleden en een uitstekend gezichtsvermogen.
Hoe zien skinks eruit?
Skinken zijn dus in feite hagedissen. De lichamen van deze dieren zijn echter op merkwaardige manieren geëvolueerd om meer op slangen te lijken, ook al zijn het nog steeds hagedissen.
Skincids hebben zeer kleine poten en dat is het belangrijkste verschil tussen hen en slangen. Daarnaast hebben ze ook een kop die iets van de grond komt en naar boven wijst.
Deze dieren hebben een zeer lange en conische staart, die tijdens hun leven meerdere keren kan worden afgeworpen en zal teruggroeien. Skinks die hun staart hebben verloren zijn het meest slangachtig.
Vanwege het enorme aantal skinks dat er bestaat, kan hun grootte aanzienlijk variëren.
Skincids variëren van enkele centimeters tot meer dan een meter lang. De grootte hangt natuurlijk af van de habitat en de ondersoort.
Geografische verspreiding van deze merkwaardige hagedissen
De geografische verspreiding van skinks is helemaal niet specifiek omdat er veel verschillende ondersoorten zijn. Ze zijn te vinden in de bergen, savannes, in de woestijn en zelfs in graslanden. Ze kunnen echter moeilijk te vinden zijn, omdat ze vaak heel goed opgaan in de bomen.
Als ze zichzelf begraven, kun je ze helemaal niet meer vinden. Skinks worden af en toe waargenomen in menselijke gemeenschappen. Helaas worden ze ter plekke gedood omdat ze worden aangezien voor slangen.
Huidverwekkende voortplanting
De reproductie van skinks is misschien wel een van hun meest merkwaardige kenmerken. In tegenstelling tot veel andere dieren vertonen skinks geen enkele vorm van moederlijke genegenheid. Tegen de tijd dat de jongen uitkomen of eieren leggen, loopt de moeder weg en komt niet meer terug.
Net als andere soorten hagedissen zijn sommige skinks ovovivipaar. Dit betekent dat ze de eieren van hun jongen in zich dragen totdat ze uitkomen, nog steeds in het lichaam van de moeder. Maar vreemd genoeg, tegen de tijd dat de jongen het licht zien, staan ze er alleen voor. De moeder zorgt niet voor ze en helpt ze niet, de jongen moeten zelf onderdak en voedsel zoeken.
Iets soortgelijks gebeurt met ondersoorten van eierleggende skinks. De moeder zal een soort nest creëren waar de eieren warm kunnen zijn en weg van potentiële roofdieren.
De moeder verlaat echter het nest zodra alle eieren erin zijn gelegd. Ze zal er niet zijn om de jongen uit hun schulp te helpen of om hun overleving op welke manier dan ook aan te moedigen.
Gedrag en voeding
Deze soort brengt meestal veel tijd door in bomen. Ze gaan zelden naar de grond, alleen als ze moeite hebben om onderdak of voedsel te vinden. Er zijn echter ook ondersoorten die graven voor bescherming in plaats van hun tijd in bomen door te brengen.
Skincids zijn over het algemeen erg verlegen en doen het goed in gevangenschap. Om deze reden hebben ze ook de neiging om goede huisdieren te zijn. Het is echter belangrijk om ervoor te zorgen dat u over de juiste middelen beschikt voor hun zorg. Dit omvat habitat, temperatuur en het specifieke voedsel dat ze nodig hebben.
Tot slot moet worden opgemerkt dat deze dieren zich voornamelijk voeden met verschillende soorten insecten. Dit kunnen kevers, krekels, rupsen en krekels zijn. Ze voeden zich soms met kleine knaagdieren en zelfs met andere kleinere soorten hagedissen.
Over het algemeen hangt hun dieet af van hun leefgebied en welk ander voedsel beschikbaar is.
